Alle inzendingen over Mensenleven

Al eons lang wandel ik Over paden, door mensen niet betreden Mijmer wat voor mij uit Sla mijn boek open en bepaal Aan u, lezer, die dit betreft: Uw dagen zijn geteld Maar ik ben, voor de juiste prijs, Om te kopen… De tijdsspanne van een mensenleven Heb ik ingekort om de opbrengst Te vergroten… Mijn schimmen, hier om mij heen Zijn bloeddorstig…

Bij iedere stap in een mensenleven beperken Elektronische ogen ons constitutionele recht Om te bewegen en te handelen zoals In vrijheid ons is toegezegd. Onder het mom van de globale dreiging Gluurt Big Brother over onze schouder mee; Worden argeloze burgers langzaam paranoïde En digitaal gekoppeld aan de ogen van de A.I.V.D.…

Een mensenleven verplaatst zich door zijn tijd. Iedere dag is de vrijheid van een nieuw beleven. Het geeft krediet of het staat in het krijt. Het geluk wordt met een traan verweven. Het leven is de weg van ogen. Beter zien onder de regenboog dat zich spant in vele kleuren. Bewogen leven houdt de humor hoog.…

Op een mooie pinksterdag… Terwijl ik dit geluidloos typ want gsmtoetsen praten niet zingt buiten een vogel zijn ziel uit zijn lijf Hartstochtelijk gekwetter beantwoord in andere klanken Vogels praten met elkaar terwijl de wind door de bomen ruist en op de achtergrond donder aanrolt Metafoor voor ons mensenleven Altijd dreigt ergens onweer…

Het hoeft geen mensenleven lang te duren en wat mij betreft mag Hij ook winnen; 'k Zou dan wel weer overnieuw willen beginnen. Maar de rollen zijn bepaald. Hij is 't die met ons speelt het spel dat nooit verveelt, dat ieder met zijn leven afbetaalt.…

ga op de barricade staan Naast ketters en doopsgezinden Gelijkheid van recht en spreken Is een aardse verworvenheid Beter tot elkaar te preken Dan ten onder gaan in burgerstrijd Wees oprecht en zonder wroeging Omarm uw naaste en haar buur Gedenk hoe ’t historisch toeging Herdenk zelfs ‘t meest duistere uur En ontdek dat slechts één mensenleven…

In vervlogen tijd, als door de wind geduwd een mensenleven vaak te vlug, ideeën in je hoofd, plannen gemaakt, zoveel nog, wat je had willen doen. Door ziekte plots geraakt, geen weg meer terug, bedolven onder pillen, het leven geluwd. Leef jij het leven, dat je niet zou willen. Vervaagde kleuren, verwelkte bloemen die niet meer geuren.…

hebben wij het eigenlijk wel begrepen dat niet alleen bloei telt in een mensenleven maar dat naast groei ook de laatste jaren vertrouwen en geluk een eigen koers gaan varen leren accepteren dat complexiteit naar eenvoud terug gaat keren en het vroegere ontdekken nu afscheid nemen is zij raken zacht aan leven mompelen woorden die…

zon maan en sterren in harmonieuze balans het rondje in uurwerk is van chaos zijn hand uitdijend in groei schitteren nova’s in bloei imploderen tot dwergen die zwarte gaten verbergen het spel der limieten tussen leven en dood geboorte en sterven maakt kerst goddelijk groot een mensenleven in tijd was de schepper bereid de cirkel…

De kracht van vergeven leeft in elk liefdevol, hoopvol mensenleven. Deze kracht passeert ver boven alle barrières, schaamte, angst en schuld. Ze vraagt enkel geduld. Er is niks toe te geven: slechts overgeven aan; voor nieuw Leven en diep Beleven. De kracht in elke capaciteit... óver elke daad van agressie...…

vredelievend kleurrijk en mooi en leren ons kijken naar de bloemen maar ik hoop dat u ook inziet allicht dat die andere groep niet weet van wijken het zijn de vogels zo onschuldig immers hun bonte kleurige verentooi moet ik ook benoemen ze tonen ons in een paar maand even ons gedrag dat u in hen weerspiegeld ziet het verloop van ons mensenleven…

nu de vraag voor de onafhankelijken wie/wat heeft het gedaan het liefdevol gezin van de eventuele daders zijn opzeker ook ontdaan een prachtig park een mensenmassa alles kan hier gaan gebeuren natuurlijk ieder mensenleven eindigend op deze manier valt te betreuren grapjes maken tegenstribbelen tijdens spanningsmomenten…

kunnen overleven op straat je leert niet op school dat er in de samenleving een gevecht is tegen de riool beschaving is hoe de elite met het volk omgaat als dat scheef is krijg je de verkeerde ruggegraat als sterren konden spreken zou de waarheid geen verdeeldheid zaaien en zou het universele geloof eenieder kracht geven in zijn mensenleven…

volgt de nacht gelijk het duister op het licht begroet elkaar in gaan en komen omarm, bemin het evenwicht Jouw zijn in zijn was zo vervlogen zo dageraad omarmt de nacht dagend licht dat strijkt als bode van hemel stormend zonnekracht Na jaren dwalen in de schaduw ongekend en ongevoeld geen dag, geen nacht maar schemering was mensenleven…

Zoals het daar staat Nog steeds trots verheven Hoewel het al vergaat Een heel mensenleven Vluchtige blikken Langslopende mensen Ze laten je stikken Voldoet niet aan hun wensen Eén blik is vasthoudend Langer dan een moment Bijna benauwend Maar de ogen schijnen bekend Een vage herinnering Een blik van jaren voorheen Vol bewondering…

een roos Die men moet water geven Want water zon en licht Dat doet haar overleven In het donker zonder water Laat ze haar kopje hangen haar knopje blijft dan dicht Zo toont ze haar verlangen Voor jou wil ik het licht En ook het water zijn Zodat jouw roos zal bloeien In heldere zonneschijn Want rozen zijn de liefdesbloemen In een mensenleven…

Zo’n lintje geeft een mensenleven zin. Waardering is dan niet het hoogste streven, maar toch ... het moede hoofd wordt opgeheven, de dankbaarheid zorgt voor een nieuw begin. Helaas voor mij geen vriendelijke groeten, geen lintje van mijn dierbare vorstin, de brief bevatte tal van dreigementen. En erger nog, men aasde op mijn centen.…

losheid van noord, oost, zuid en west het beweegt zich voort op een mystieke manier over Moeder Aarde stapvoets voel ik het naast mij gaan op een ondoorgrondbare wijze is een kracht die alles omsluit en insluit zoals yin hoort bij yang dat altijd inventief blijft geeft kleur aan het leven in voor- en tegenspoed duurt een mensenleven…

Gedoog de schrijnende klaagzang van slijk, geronnen bloed, over de hel van oorlogsgeweld en waar geen mensenleven telt. Diepe smeekbeden uit versmolten harten maken wapens nutteloos en het enige rood in Vlaamse velden zal van klaprozen zijn.…

De zondag is een rustpunt in een mensenleven. Als een oase midden in de hectiek lijkt het de ideale dag om aan jezelf iets terug te geven. Van een geestelijk leven dat zich niet wenst in te laten met de doordeweekse dictaten.…

Het hoe en waarom van een mensenleven heeft maar één bestemming. Waarom kreeg je geen teugels? Ontstaan uit pure liefde zonder remming door twee mensen aan jou gegeven; dat leven léven, daar gaat het om. Waarom geen verlossing? Zoek de antwoorden in je eigen ìk even diep spitten in je ziel en je hebt ze gevonden in een ogenblik……

Van veilig gevoel tot tehuiszorgplicht, daartussen ligt een mensenleven. In de groeven van mijn vaders gezicht staat het verdriet om mijn moeder te lezen. Wat zou ik, om zijn lijden te stillen, graag zijn broze lijf in mijn armen tillen.…

Het aan meer dan niets vormgeven en minder dan alles begrijpen duurt een mensenleven, zal door tijd rijpen.…

Geluk en ongeluk wisselden elkaar af; anders als in menig mensenleven! Ik was prins en prinses beide...…

Nog maar net het Levenslicht aanschouwd Als jouw borst mij Liefdevol opvangt, En als jouw moedermelk Mij ongevraagd wordt aangeboden Begin ik als vanzelf te zuigen Met mijn tandenloze mond, Melk die noodzakelijk is Om dit leven op gang te brengen; Een mensenleven later, als ik Als ik een van de weinige gelukkigen Ben die mag…

Zo'n simpel geluk duurt in een mensenleven toch maar even; zo dicht bij het hart als een groot fortuin.…

Onthaasting omdat er haast geen rem meer is op het tijdsverloop van een mensenleven in zijn voortgaan door de tijd. Geen mogelijkheid blijft nog over een verzachtend beeld te vormen waarop de nare indrukken met een gepaste rust kunnen worden bevrijd. Onthaasting omdat er nog zoveel niet gezien is waarop een hypotheek van de vrede rust.…

De kosmos is een grap bij een mensenleven neem haar verhalen onder de lange wimpers zover als begin en einde zullen ze niet komen maar enkele passen en ze zijn al dieper met enkele passen zijn ze nagenoeg thuis aan hun eigen oever waar andere sterren hun licht dompelen in de binnenste stilte, meer zo je wilt, verborgen voor…

zijn emotionele vangnet die spanning uit z'n hoofd masseert zwijgend zijn frustraties verdraagt Verlossing van pijn door zelfdoding ze schaamt zich voor haar gedachten zo'n tragedie overleeft hij niet haar liefde en zorg zal hem genezen Hij slaapt z'n roes uit voor de haard z'n snurken maakt de kamer onleefbaar op 'n fataal moment in 'n mensenleven…

Losse tijdseenheden Ogenschijnlijke toevalligheden Van doen en beleven In een mensenleven Onze verklaardrang Is al eeuwenlang Zien is geloven Gevoel ondergeschoven Naast een waarom Ook een welkom Omarm de betekenis Brengt terug naar de basis In ons huist Het onbewuste juist Latente levenszin Toen het waarom verderging Weten…