Alle inzendingen over Mississippi Blues

Geen crisis meer voor u en ook voor mij van Bredero konden we toen al leren dat alles in het leven kan verkeren en we zingen er een vrolijk liedje bij In Borssele, in Groningen en Goes dáar spelen ze voorlopig nog de blues…

Ik voel de blues op avondoude sigarettenrook het golft in vlagen door mijn poriën samen met de bas die de slagen van mijn hart bestookt terwijl de warmte van het koper ondertussen bij me binnen swingt zingt een donkere stem over liefde het kleeft aan mijn ribben als oud verdriet.…

Een blauwe avond, net als toen: de maan zeilt door de rode wijn in floers gehuld - net zoals toen - een nachtegaal, geur van jasmijn... een avond en een nacht als toen, er schittert kil een bleke ster, lichtloos geflonker zoals toen, een tanend dwaallicht van heel ver. Nachtelijke ronde net als toen: stappen op straat - er blaft…

waarin te zijn wind doet druppels tikken tegen ruiten stilte verbreekt alleen zichzelf en hierin ben ik niet waarin dan wel woorden vechten weg naar buiten verloren zinnen zijn gebroken zou ik hierin moeten zijn misschien niet daarin dat ik zijn zou struikelend om waarin te zijn blues…

Op straat liep hij en deed een blues, Hij ging voorbij, ritmisch zijn roes. Het is een rijm, dat daarbij hoort als een geheim in klank gesmoord. En steeds weerom is er doem-doem, zijn roep om kom in een gezoem. Was zij maar hier. Zo moest het zijn. Simpel plezier maakt rotsen fijn. Hij was een man, Hij zong zijn lied.…

Ik ben van jou die ik bemin Ik ben van jou die zwijgend stil Door alle dagen Gedichten wee en schande draagt In de bundel van poëzie Verberg ik mezelf Daar leef ik daar adem ik Mijn gedichten sneeuwen langzaam Als een blues als twee akkoorden Die in het verleden doodstil drijven…

Mijn vulpen schrijft de blues Over het beeld in de schemering Diepe donkere ogen vertel mij niet dat Het nooit heeft bestaan Dat ademloze tederheid Slechts een illusie is Vertel mij niet Dat ik moet ontwaken uit de illusie van mijn gedachten verder dan dromen kom ik niet Zeg me niets onbevlogen Over het beeld in de schemering Duistere…

harmonica schoon klopt op je linkerhand om hem met je rechter aan je lippen te zetten daar blaas je zilt-zoete tonen huilend op het duister van de nacht If you think there’s nothing left babe there still is blues oh....…

De Argentijnse blues kan onze walz verscheuren De Tango komt eraan, onverwijld in mooie kleuren De nieuwe koningin danst Malando met een traan Maxima is haar naam De passie is terug op vaderlandse bodem De nieuwe trend is tango, die is nu in de mode Maxima, zij lacht en danst en kijkt soms wat verloren Maxima is haar naam Tango is the blues…

Woordspelingen waardoor men zich verrast voelt steeds anders bedoeld…lees en hoor Rock & Blouse Rok & Blues Rok & Blouse Rock & Blues Dezelfde klank steeds anders geschreven, door elke zin een ander gevoel geweven Doch dit geeft slechts een klein stukje prijs uit een berg van woorden die onuitputtelijk is.…

mooier dan een blues klinkt haar hese stem na langdurig gefluister nog iets versluierd doch steeds lichtblauwer wordt het uitzicht op het meer haar lach beslaat het glas en in de wasem lees ik al de noten op haar zang nevelweersprekend zal zij degene zijn met de langste adem…

Een Saint Louis Blues. Liefje . . . . . . . ? Mijn liefje.…

En in de schemering zong de uil zijn blues; veel van ook zijn verdriet was al geweest, zijn droevig lied kwam immers uit zijn hele lichaampje en niets gekunstelds was er aan het werd door niets gestuit - zo hoort muziek te zijn: voluit, een druppel die je dorstige, je uit- gedroogde ziel in zich opzuigt. ------------------…

in mijn mondhoek een schaduwheelal daarachter een verborgen oercontinent, de blues van een land waar ik nog nooit ben geweest gezichten die bij stemmen horen en reizen bij een aankomst in gedachte een weg naar een dorp, de stad en haar lichtzee wentelwoorden; zonder dromen geen leven…

Een nieuwe dag voor de regen Wat is de blues en jazz? Zonder de zwarte woorden Verpakt in een zichzelf herhalend vers Een ochtend met jou belegen Wat lijkt zwart voorbij Als de lente mij voorleest Uit gezichten; uit gedichten Van kleurrijke woordenbrij…

Zomaar een gedichtje gewoon pretentieloos een paar woorden op papier geen bijbedoeling, geen quote alleen wat letters om te lezen Vraagtekens zijn overbodig een uitleg is niet nodig niet belerend, geen moraal het is eigenlijk gewoon een smoes ik heb last van de maandagmorgen-blues…

laat het voorjaar komen met de bloesem alle vogels het gras in flauwe ochtenddauw de witte nevels over velden fietsers fluitend over dijken mens je gaat anders kijken je klamme kater wordt een roes in de Katzenjammer Blues…

vandaag draag ik rood een warme blues en negen oude kruizen geconcentreerd herricht zich alles wat nut heeft, tot in de perfectie binnen mijn gezicht een schone taak een scherts, een uiterlijke blamage want ik ben juist een persoon die dichter bij de waarheid ligt…

vertel ze Martin roept Mahalia vertel ze Martin over je droom haar blues stem rijst als een krachtige bede op uit het publiek de sonore stem van Luther King rolt recht de harten in I have a dream…..…

'k Was thuis, las krant met radio aan 't Nieuws deed even alles bitter smaken Diep In Mijn Hart, weet ik: natuurlijk, 't Gebeurt 'n Blues-legende's tijd is gekomen Leeft voort in zijn muziek Blijft harten raken Met Een Beetje Verliefd, bekend bij jong en oud Amor, Amor, Amor en Ik Meen Het 'n Vriend was Hazes met zijn muziek voor velen…

Want mijn gitaar klinkt droevig en beklemd, veel meer dan het spreekwoordelijke hemd is mij de blues thans nader dan de rock.…

350 gram kipfilet 225 gram sperziebonen 700 gram krielaardappeltjes nog een pak Roti. Dit lijkt zo op het eerste gezicht een doodnormaal boodschappenlijstje. En, dat is het ook.…

ik ben alleen en ben van slag omdat ik geraakt ben door jouw antwoord, omdat jij me verliet, de trein reed het station uit en ik ben van slag het sein op rood alleen in m'n kamer ben ik van slag om- dat jij wegging en zing ik op de gitaar een treurig lied.-…

Mijn knetterwiet uit Malawi alarmeert de bodyguard van het VVD-publiek in een bovenaardse kroeg, zij stoot me met haar versteende koplampen naar de uitgang, waar een hulpsoldaat van de wietcentrale me een troostjoint schenkt, die alle blues wegblaast. Later vind ik de kroegkoningin wijdbeens in mijn bed.…

bloez bloez decemberblues verdwijnt als sneeuw voor de zon net zo plots als het begon aan het begin van die donkere weken die niet snel genoeg verstreken maar nu is dan toch daar zicht op de belofte van nieuws en licht in het nieuwe jaar eerst nog oliebollen met of zonder,…

Als de muziek alleen In de verte nog klagend Te horen is, en Het licht van de dag Vervaagt tot grauwsluier Die nauw'lijks nog te Doorbreken is, besef ik Met een schok dat het Weer maandag is, slechts In een kleur verkrijgbaar, Blauw zoals alléén Blauw zijn kan…

te denken aan niets Vooral niet aan de geur die hij nog ruikt de warmte die hij nog tastbaar voelt ook al is het al steeds langer geleden dat zij besloot om zomaar weg te gaan omdat ze niet meer voor hen wilde vechten terwijl hij nog voldoende uitzicht zag Het stadium van verbijstering en boosheid lijkt nu opgevolgd door een verlaten blues…

Hoe veel blues nog om te zingen over dit soort dingen.…

Op de tonen van een blues song raakt die mijn snaren; worden mijn laatste zorgen uitgewist. Is de trompettist een bedrieger? Een illusionist die mij straks terugplaatst op dat schip in de mist. Een eenling zonder fanfare; die zich in zijn doelstelling heeft vergist. De muzikant lijkt het niet te deren.…

Op een wandeling met een gevoel van de herfstbleus ontwaar ik op een schuine helling twee rechtstaande naakt ontschorste bomen uitgedroogd door het aanwezige zonnevuur. Voor mij, in mijn droeve stemming, lijken hun vooruitgestrekte takken op gekwelde smekende armen die om erbarmen vragen “verlos ons uit dit vagevuur geef ons vrede en rust…