Alle inzendingen over Moed

Kommer maakt een mens neerslachtig Een hartelijk woord doet een mens goed Een vriendelijk gebaar geeft weer moed Meeleven met elkaar is altijd prachtig. Het is heel goed om elkaar blij te maken Het leven is al vaak zo koud en kil Genegenheid is voor ieders bestwil Harde woorden kunnen leed veroorzaken.…

Een stenen muur is dat een reden om ommuurd te zijn, de angst om bang te zijn is dat genoeg voor nieuwe moed?…

De regen die nu valt Laat je voelen met haar tranen Waarbij de geurende wind Bladeren laat vallen Waarin het een teken Van moed en passie geeft Waarbij de natuur krachtig Laat voelen wat vallen en opstaan is Die eikels uit bomen gooit En bladeren weer omhoog spuwt Voor een lichte straal Van een warm stralend zonnetje Want de zucht…

wat doet doem verkeren naar moed zou het dan toch liefde zijn?…

Hij dacht 'Ik wil de moed toch niet verliezen' en trachtte nog het hazenpad te kiezen. Als ezel was-ie uitermate dom. Hoe anders was de slimme alkenbende: die stemde voor geen goud op Balkenende.…

Kommer maakt een mens neerslachtig Een hartelijk woord doet een mens goed Een vriendelijk gebaar geeft weer moed Meeleven met elkaar is altijd prachtig. Het is heel goed elkaar blij te maken Het leven is al vaak zo koud en kil Genegenheid is voor ieders bestwil Harde woorden kunnen leed veroorzaken.…

Het huis sliep achter zijn gesloten blinden, Wij zaten samen op de kille bank, De dag was als haar oude vader krank, De blaren fluisterden met moede winden. Moe van de geuren die zij moeten dragen Van graven oud en rozen uitgebloeid, Weemoedig vlagend door verwarde hagen En 't armlijk loof dat om de zerken groeit.…

ik staar naar de letters die stemmingswisselingen beschrijven, de snelheid is een raadsel want mijn pas is louter traag verheugd euforistisch, ontdaan van alle moed de schans te hoog de hemel zwarter dan zwart soms in mij een chemiepark weliswaar zonder witte pakken maar het beeld ervan splijt mijn spiegelbeeld in twee, hoe verder draagt…

wereld wilt heten De angst om te worden vergeten Het blijft toch aan je vreten Al houd je jezelf zoet Met zoveel opwindende dingen Met lachen, dansen en zingen Om die vreugde er uit te wringen Waar je steeds naar zoeken moet Je verliest je in het streven En de droom die maar blijft leven Dat de ander je het zal geven Breekt in jou de moed…

Ik heb dus ook vannacht weer niet geslapen Die hele wedstrijd bonkte door mijn hoofd We hadden toch een kans of vier geschapen En eventjes had ik erin geloofd Ik heb een poos de moed erin gehouden (Er zijn wel twintig biertjes doorgegaan) Maar nu is alles verder bij het oude De fan kan gaan, hij heeft zijn plicht gedaan Ik haal de vaantjes…

Steeds bleef je paraat Ons altijd moed ingepraat. De kloek waakte over haar kuikens, altijd Onvermoeibaar, dapper, steeds tot alles bereid. Nooit kunnen wij je genoeg bedanken Ik heb niet genoeg woorden of klanken. Onvoorwaardelijke liefde, ze bestaat Ik geloof niet dat jij voor altijd gaat.…

Er gaat geen onbetreden meter verloren op weg naar de einder van de moed om ongenadig het verleden los te laten.…

Moed?…

Het huis sliep achter zijn gesloten blinden, Wij zaten samen op de kille bank, De dag was als haar oude vader krank, De blaren fluisterden met moede winden. Moe van de geuren die zij moeten dragen Van graven oud en rozen uitgebloeid, Weemoedig vlagend door verwarde hagen En 't armlijk loof dat om de zerken groeit.  …

Zijn handen over mij uitgespreid Geeft Hij mij telkens weer moed Zo maakt Hij alle dingen goed En schenkt mij rust en veiligheid. (naar aanleiding van Psalm 62)…

hebben de kern van ons hart geraakt droegen hun eigen geliefde kleuren waarvan takken traag en uitentreuren op velden verbleven; onaangeraakt ons verbonden onuitwisbaar klaaglied heeft ieder bij de lurven gegrepen wanhopig in maandenlange repen van niet te stollen tranen van verdriet hoe ijzig behouden hooggeplaatste waarin finaal vergane moed…

Wanneer moed het wint van blinde angst. Pas dan begint een Never Ending Voyage.…

Mooi is het als de zee in beweging is en de kleuren van de zon je weer moed geven. Geniet van deze kansen, als deze binnen je bereik liggen en misschien kun je iemand meenemen die er zelden komt.…

Je hebt ons geleerd om van harte te vertrouwen, op de krachten die door ons leven stromen, op de goddelijke bron van onze moed. Je hebt ons getoond dat innerlijke rust bestaat. Dat een mens zich kan bevrijden van angsten. Dat we met wijze overgave sterven kunnen. Dat liefde niet vergaat.…

En ik, geen moed, dit zwijgen te doorbreken. Vandaag zag ik mijn zwakke kant mijn sterkte heeft 't zwak niet overwonnen beiden hebben gehoord, gezien en ook gezwegen vorming heeft een lange weg te gaan.…

Mijn mannelijke wortels, ondervoed, Die leefden in Noord-Israël weer op Een cursus vechten kreeg ze uit het slop Ze werden stevig en ik had weer moed In Frankrijk zag je vroeger het duel De pub was een arena voor de Britten Als je in de VS het niet ziet zitten Dan schiet je; zet je levens op het spel Waarmee kon je de jager in je temmen…

Wanneer dan, door verschil in hoogte van de stapels uitgebrachte stem, zich de waarheid heeft getoond, spreekt de daaruit blijkende verliezer, in met moed gevulde schoenen, sip van toon zijn aanhang toe. En de overwinnaar slaat zijn eerder politieke gade gade quasi mededogend maar meedogenloos.…

Houdt moed, wanhoop maakt ook ziek!…

Gerstenat en anders In de week van de dorpen één vrije vijf werkdagen één zondag Met voor laatste dag, drie kerken en zeker de kroeg voor vijf volle dagen in een week gelegd Die vijf van zeven die vijf dus en één plus één Twee vrij en drie kerken en zingen Zeer zeker en beslist met dus voor de rustdag Papieren tijger en de moed…

Ik wil dat je meteen deemoedig zwicht, probeert om al je moed bijeen te rapen, al ligt je hersenpan op apegapen - hoewel, ze was ook nooit een zwaargewicht. Allée, probeer je nu eens te beraden, zorg dat je niet opnieuw je kans verspeelt. Het is je toch wel absoluut geraden te zwoegen met wat jou is toebedeeld.…

natuurlijk niet hoor ik je al zeggen jij zou zeggen treuren mag, toch voor even maar ...raap al jouw moed bij elkaar het is hoog tijd om de weg zonder mij verder af te leggen…

gesponnen op het weefgetouw van vergane jaren, om je opnieuw te ontmoeten op een glazen brug, over emoties heen soms zwaaien we naar elkaar, maar niet terug, ik moet je bekennen dat we nog steeds niet in elkaar herkennen van acceptatie, wat ons scheidt in diversiteit onder het gewelf van de wolkenboog door te gaan, ontbreekt mij de moed…

je hebt mij uitgedaagd zodra men jou in het vizier had stroopte ik mijn mouwen op was er klaar voor vol goede moed ging ik het gevecht aan na elke ronde dat ik knock-out werd geslagen vond ik keer op keer de kracht om te herpakken hoeveel pijn je mij ook deed mij kreeg je er niet onder tot de dag van vandaag waarin het slecht nieuws…

Met nieuwe moed vervult. Blijheid, goedheid, vrede. Een jubelende dankbaarheid, doet je hart van vreugde beven, voor hem die liefdevol… het leven heeft gegeven.…

schrijf de laatste regels in uitgebeende trage taal verzamel de moed om de kust uit het oog te verliezen zoals de vis tam en stekeblind oefent in onderaards geduld laat tranen een voor een over schaarse woorden vloeien bloed spaarzaam druppelen op het onbeschreven schrift zoals het bewegingsloze dier dat in donkerte op helderheid wacht laat…