Alle inzendingen over Molens

molenwiekend wentelen we door het koor op klompen dendert in hun halleluja’s voort storm grijpt de bijgezette zeilen stenen malen kaf koren blijft nog ongeboren de aren zijn niet af de gek dolt dwaas la mancha heeft geen haast de wereld draait wel door zingt het op klompenkoor amen vlagt slechts uiterlijk vertoon hun hoop is…

Zo zien we in al die lelijke molens toch nog enig heil. Zij verheffen ons mooie Nederland tot boven Amsterdams peil. Al komt het water dan nog zo hoog, houden wij de voetjes lekker droog.…

Molens in de verte, de wieken staan stil. Het verdorde gras geeft een mistroostig aangezicht. En tussen de weilanden liggen de lege sloten. Een dode zwaluw ligt langs de kant van een sloot en een reiger staat krom gebogen tussen het geknakte riet. En de anders zo kwakende kikker zie en hoor je nu niet.…

Zoals de Jordaan en draaiorgelmuziek onze molens aan de Zaan Klompen te zoeken aan man-of vrouwevoet in het voorbijgaan Verbaasd, verstomd te staan over zoveel 'open monden' bij zovele Japanners, Koreanen in rijen, groepen een voorjaarsreis boeken om Holland en Amsterdam -als in een adem- .........te bezoeken.…

De Atlantische wind speelt met de molens op de heuvel, met het haar van vrouwen, met stof en met bloemen. De ochtend is van parelmoer.…

waar sluizen dwars het water keren groeit trots het lage land de hand die dijken bouwde op wind vertrouwde de molens schiep in dit gebied kruiste kaarsrecht sloten weefde polders tot patronen groen waar boeren het goed doen dit lage land geordend door de hand van ruilverkaveling heeft weer de trots van toen…

Bekend is Holland om zijn molens Traag wieken ze bij weinig wind Ze staan aan waterloop of rivier Als aan een blauw lint Armen om beurten gestoken in 't blauw van lucht Mijn kleinkind volgt met oog en hand De bruinbezeilde wieken Het kijkt omhoog weet nu van wind Windkracht en windrichting en...…

bij de molen zonder wieken komt ineens de vraag is het onvoltooid verleden tijd of een kwestie van verval vooralsnog blijft het gissen doch molens moeten draaien malen en kreunen onder fikse wind een molenaar moet in de weer zijn met zeilen touwen en ander gereedschap geluk is een draaiende molen met wieken die dromen meenemen naar…

ontmoette in het eerste lichten samen kijken naar de wederzijdse vergezichten nam je hand naar duinen en de zee proefden de golven ze namen ons zo mee we zomerden in zacht rivierenland naast wielen en de wagens de molens van de havezate durfde je hand niet meer te vragen omdat de zon oprecht te helder scheen maar weet van nu ben…

De Nederlandse aarde gevuld met kleurrijke tulpen er fluistert zachtjes een wind tussen de molens z'n wieken vlinders genieten van de zoete nectar gele tulpen zijn net zonneschijn vel rode tulpen wekken vurigheid maar witte tulpen schijnen als een licht vanuit duisternis de Nederlandse aarde gevuld met kleurrijke tulpen…

jij was geen paradijs maar kwam zo zacht in breekbaarheid ik riep jij keerde om de hel van afstand gloeide voor je voeten nam je hand richtingde de grote stad maar jij koos platteland niet vlak je heuvelde in eerst contact glooide ook in zacht dijklange lijnen je korenbloemde blauw ik met mijn waterschap wat molens en de…

geteerde rokerslongen Iets wat niemand had gesnapt Zijn Rolls Royce-autoband meermaals geklapt Zijn huwelijk niet te vergeten Van klappen zou hij alles weten Tot zelfs het klappen van de zweep Bondage was z'n gloednieuw speeltje Op elk Concours Hippique zag je hem dolen Hij hield wel van zo'n modieuze kliek Met molens…

de straat is leeg druppels vallen in een plas of ernaast en maken nieuwe plassen mensen zijn de regen vooruit gerend schuilen in portieken waar spruitjeslucht hun naaktheid toont ze wachten met de overgave van een hond die niet eens zijn vacht meer schudt nog staat het dorp stil en bewegen grauw en grijs de wolken straks malen molens…

Als je in het buitenland zegt dat je in Nederland woont, dan zegt men niet eerst: klompen, molens of kaas, nee, men zegt: Cruijff! Iedereen kent Johan Cruijff. Wereldwijd. Een 'gewone' Amsterdamse jongen, met een uitzonderlijk talent, die een wereldster werd.…

Het is niet alleen molens meer, met klompen, Cruijf en kaas Nee, Nederland is Second Best, en Lubach is de baas! We hebben Trump eens laten zien wat ons klein land vermag Want klein maar dapper strijden wij zoals hij nog nooit zag!…

je schildert je ziel in as- en aardetinten een donker palet bestrijdt de leegte de grauwe werkelijkheid de grijze tonen je verdedigt je tegen molens en reuzen te vuur en te zwaard bezielt de stenen zandkorrels en de bomen steekt de vuren aan je veegt geesten weg rijgt de witte kralen aan zingt een liefdeslied schopt de tijd…

de wereld schiep behalve Nederland, dat deden ze zelf, zonder hun ingrijpen was Holland een zandbank in de Noordzee We polderen zee en meer in tot land bouwen steden op de oude bodem en uit heimwee naar 't verdwenen water graven we in de bodem weer een meer Men fluistert dat door eeuwen spelen met wind, zand en water, in elke kaaskop molens…

Zie ze kauwen zie ze malen vol vertrouwen door de straten malen zij niets ziend niets ontziend net zo traag als ambtelijke molens. Zie ze lopen door de straten geheel verdoofd niets in de gaten op hun hoofd oren verstoppend van omgeving beroofde robot poppen.…

Als de molens niet meer malen omdat de oogst bedorven is en de sterren niet meer stralen omdat de wens gestorven is, blijf niet stilstaan... Als de schepen niet meer varen omdat de zee geslonken is en de wonden niet verjaren omdat de droom verdronken is, blijf vooruitgaan...…

Ze hield van bier en bluesmuziek gezicht op polderdijk en molens het oeuvre van de dichter Nolens en werkte in een koekfabriek.…

Dank ben ik verschuldigd aan Bart Adjudant (zie zijn snelsonnet van vandaag over Neerlands trots, de succesvolle formatie rond leadzanger Huub van der Lubbe, met zijn lyrische teksten) _________________________________ Wij zijn een land van wolken, water, wind Een land van molens, polders en van terpen Van Bløf, de Zeeuwse kust en Deltawerken…

al schietend wordt teveel gebeden vooral in nachten wordt geleden d’eng’len gods pikken het niet meer wat niet verrassen zal de schutters minder in getal mannetjes putters zijn meer gericht ze komen harder aan zo mailt d’engel gabriël: ‘denk om de genade stop de canonnade d’ hemel wordt ’n hel molens geven minder wond wieken bidden…

Land van polders,duinen,stranden Arbeiders,korenvelden,veestapels Trekschuiten,klederdrachten, molens Land van bloemen,landerijen, Dijken,grachten,hunebedden Volksliederen,meren,kleigronden Land van oorsprong,jou heb ik lief Daar waar de arbeiders hun lied zongen Handen die korenschoven bundelden Land van toen,een foto in mijn gedachten…

Wat ridders deden doe 'k vandaag - een draak verslaan, molens bevechten, de zee verzwelgen, bergen slechten - krijg ik een antwoord op mijn vraag, de door de jaren meer vertrouwde: heb ik van iets of iemand ooit gehouden? ---------------------------------------- uit: 'Krullen van jezelf', 2001.…

Molens malen meel verrijkt het goud uit aarde in een ongelijk deel. Fossiel gelaagd steen zover de stem kan dragen. over eeuwen heen. Tijd vertraagt de dag op wieken van de stilte, zonder vooroordeel.…

vlak voor ik wakker werd heb ik een droom gevangen zij draaide richting het dak om mijn venster te verlaten ik groef een gat in mijn geheugen vond een koffer met oude geluiden over holland en molens aan de vliet ik kende het lied van vreemde hand het walste onder een scherpe nagel maakte geregeld rare sprongen over tussenliggend land…

verder naar zich toe ik kijk om en zie een vervallen burcht de armen spreiden is de dood misschien een metselaar die tijd en begrip mengt om het tenslotte te metselen naar zijn eigen waarheid, die weliswaar hoekig maar toch afgebakend het zonlicht kruist met de degens waardoor het is verwond ik ken geen kerk waar deze trein passeert geen molens…

het is niet dat ik je veracht mijn stad waar ik toch ook het daglicht zag de stegen, molens, hogeschool die mij lijdend, schetsen zag ik wil verder, veel verder dan mijn ronde neus kan zien, veel verder dan het licht en heel misschien kan ik er ook mee spelen in duisternis en schaduw van de grote stad Leiden gegroet, laat mij niet lijden…

Waar de zee de golven beuken, molens draaiden op de wind. Waar de kikkers vrolijk kwaakten, Nederland mijn zorgenkind. Lalalailalailalalaila lalalailalalailalala lalalailalalailalalaila lalalailalalalalala Oh Nederland.…

De peppels vallen van ons weg, De molens en de meidoornheg, Die langs de spoorbaan is gelegen. En na een nacht van weinig slapen Snelt glanzende de eerste rij Cypressen aan ons oog voorbij, Gelijk een groep marathonlopers.…