Alle inzendingen over Mooi

jou jij mooie, fantastische, vrouw!…

er was eens... wat er nooit was liefde zoals liefde moest zijn van stiekem vrijen in het gras tot dansen in een fontein maar het fluweel bleek imitatie en je mooie woorden schijn een illusie van een relatie te mooi om waar te zijn…

ik heb zoveel mooie woorden krijg ze niet achter elkaar in mijn hoofd niet uit mijn hoofd want soms vergeet ik wat ik weet waarom ik weet en dan wil ik weer vergeten zoveel mooie woorden en ik weet niet wat er mee te doen…

Ik zocht naar mooie woorden maar vond alleen maar stenen Gestapelde dolmen Menhirs rechtop In lompe hoekige ronden Ik zat op ze Klom en klauterde En het ‘louterde’ Toch een mooi woord gevonden!…

Kleine witte vlokjes dalen uit de hemel neer zo mooi, klein en teer. Ze brengen uit een sprookjeswereld, licht en vrede mee. De aarde wordt bedekt met een wit tapijt, mooi is de wintertijd.…

een mooie belijning een ritme op een doek je ogen meegaand in elke beweging je helemaal geven bijna oogverblindend een schittering zo mooi vermengde kleuren samengesmolten voor altijd vereeuwigd portret van de liefde…

als Ruud Douma, een mooie rijpe man die naast zingen inbeeldend kan vertellen maar de liedteksten hakten er het meest in van Rob de Nijs, Jasperine, Adèle en Brecht mooi vol begeleid, mooi sprekend gezongen tekst en muziek blijven vervoeren naar vroeger maar met 'Het Homomonument' ons heden rakend laat ik de laatste minuut mijn tranen de vrije…

meisje met je mooie haren alles wat je tegenkomt in dit leven dat gaat weer voorbij. toe, huil niet.…

Stil is mooi als je fluistert, in lange halen, in wind over snaren, als je fluistert dat je mij graag en de meeuw op het strand en dat je wacht. Stil is mooi.…

Zie de donkere kleuren, de regels omzoomd door wilgen op leeftijd de eveneens oudere Binnenmaas. De start van deze dag verwondert is gelijk het water niet rimpelloos hoe zeg je oneindig kent eindigheid. Was de nacht een echte toekomstdenker kende zij steeds alle keren haar tijd als goed gecamoufleerde metgezel. De klanken van de wind…

WREDE SCHOONHEID als onze lichamen weer zijn gereduceerd tot onbezielde atomen en het profiel van je voetstappen langs de oevers van de tijd is bedekt door het sediment van miljoenen jaren zouden wij elkaar herkennen als we in de hemel zouden zijn? of, zullen wij weer vreemden zijn zoals van voor onze ontmoeting? zoals van voor de geboorte…

Alles wordt donker rondom jouw aanwezigheid -- Blijf in mijn ogen!…

In de keuken ligt vaders groene leren tas -- gevuld met dromen.…

Ik ben wie ik ben, ik leef, wie ik leef, ik doe, precies wat ik doe, geniet van de mooie dingen, huil mee met de minder mooie en zwijmel wanneer er iets te zwijmelen valt! Doe net als ik en laat de rest worst zijn! Ook lekker!…

jouw mooie ogen bekijken mij met angst laat ik je begaan je bent zo mooi, zo sterk laat je me hier staan? zo onverwacht was je daar opeens, jij daar, ik hier jij een grote stoere vent en ik maar een glas bier…

hoe mooi ben jij zo opgewonden hoe sterk ben ik zo boos welk een mooi koppel zijn wij als we hoe boeiend alle tijd nemen om in rust te stoeien waar liefde hoe ook gevreesd nooit weg is geweest…

dromen in deze tijd een overgave aan je fantasie een gave die je bevrijdt van de sleur van alle dag zwevend door de ruimte naar een toekomst met kleur en met een lach de wereld van ’t mooi onder een laken een droom is te mooi om bij te ontwaken…

Met een zuiver geweten glimlach ik de dag weer in het hart geeft ritmisch aan dat het leven mooi is en er altijd iets is om voor te leven. Zie de zon schijnen en de bloemen groeien en is het niet buiten laat het dan gebeuren in je mooie hart.…

Terugverlangend met een gevoel van heimwee naar die mooie tijd! Ik had het nooit willen missen. Die mooie en ontroerende belevenissen!…

Hoe zoet, hoe mooi en eigenlijk welhaast te mooi om waar te zijn En nu dan toch al veel te vroeg weggewaaid al die vergeten verwachtingsvolle woorden de ooit zo zacht uitgesproken beloften verwijzend naar een nieuwe horizon Die uiteindelijk maar niet kwam. Zonde.…

Ik weet dat je mooi dood zal gaan. Met een glimlach om je lippen b.v. of met een bloem in je hand. En in de volgende dagen zal het stof wat dikker liggen op de vensterbank. Het zal heel mooi weer zijn. Mooi en hard blauw. Ik zal rondlopen met vreemde gedachten en het hoofd nog dieper tussen de schouders.…

jouw aanblik geeft mij een warm gevoel prachtig rood heerlijk zwoel je willen aanraken maar jij beschermt jouw lichaam een steek in mijn huid laat blijken dat je prikkelbaar bent handen van je afgooien is wat jou voedt zo doortastend dat mijn vinger gelijk bloedt maar toch blijf ik van je houden ondanks deze keerzijde jij bent het…

en laat de mensen genieten van haar warme stralen De vogeltjes zingen luid hun eigen lied en toveren de stilte om in prachtige muziek De wind waait zachtjes door de bomen en laat de bladeren dansen op haar ritme De vlinders vliegen voortdurend rondom mij en doen me denken aan de liefde die ik voel voor jou De lente was nog nooit zo mooi…

Ik zal mooi dood-gaan, als een vlammend vuur, Dat ééns nog flikkerde in zijn schoonste gloed, Eer 't gans geblust was. Want als enig goed, Rest mij de schoonheid nog, een korte duur.…

begaan met kleine dingen die mij niet onopgemerkt blijven het laatste dwarrelende blad een kroonkurk tussen kiezels op 't pad van de begraafplaats de verloren geraakte sigaar met het kleurige bandje (AGIO) en bij een witmarmeren zerk de vaas met rode rozen zo zoek ik met eigen ogen in een wereld van wanorde naar de kleine dingen die…

Mijn ogen zuigen je lichaam op Als ik je voorbij zie komen Een heerlijk gevoel bekruipt mij Net zoals in mijn dromen… Mijn ogen vullen zich met jou Verliefd laat ik mijzelf gaan Een symfonie van vlinders Vlindert door mijn bestaan Mijn ogen laten zich vangen Als ik je voorbij zie komen Je lichaam, zó beminnelijk... Uren kan ik van je…

In het echt zal ik jou nooit tegen komen Jij mooie fantasieman voor mij exclusief Man om mijn zinnen te kunnen blussen Een onovertroffen minnaar en altijd lief Ik stel je samen in m'n stoute fantasieën Een beetje van hem en ook van die ander Zo heb ik elke keer een nieuwe vent Waarvan ik soms het lichaam verander De ene dag is hij heerlijk…

Het dier dat mens heet Staat gelaten stil Kilometers stilstand Mooi gepoetst metaal Duurbetaalde blikken dozen Met de filemeldingen op één Ik zit en staar gedachteloos Naar groene weiden Waar stomme schapen slapen En koeien met hun poten In verkoelend water staan Mijn kont kleeft aan Het luxe leer terwijl het Asfalt trilt en de airco…

Verankerd in donkere aarde Voorvaderlijk grillig vergroeid Veilig veinzend bladerpracht Verstrooit verneveld strelende stralen. Om stil bij te staan Tijdelijk geen woorden.…

Alsof een bloem, verweg hiervandaan, ophoudt met bloeien, zomaar stopt, zonder dat je het door hebt... Alsof een bloem, die je zelden ziet, uitsterft... Alsof die éné bloem, jou doet huilen... En je tevreden laat zijn, met alles wat je nog op deze aarde hebt...…