Alle inzendingen over Natuurlijke visie

vergeten aangespoeld in verte dor land vage schim tastbaar voor enkeling onrustig in schemering loze winden dwalen vermorzeld door vermalen opstaan verdrukking gesterkt gericht op victorie overwin!…

Wij, wij tonen de wereld, de mensen, visie, vooruit. Kijk, zeggen wij, hoe wij kijken. Wij zien onszelf beslist in het gezicht.…

zuchtend hangen vege lijven voor hun uitkijk op de rest bewasemend met verkrampte geur gestoten uit te volle monden kracht gaat op in klachtenwolken bloed kookt over sofakussens en uit niets wordt licht gezonden ondertussen huilt het buiten verwilderd door ’t barse grijs na jaren lopen frisse passen vast ook op dezelfde wijs…

Nee en ja er is altijd meer dan één keus En voor je iets doet (of laat) kun je altijd tot basta tellen. Een ruzie vraagt twee meningen een kus vier lippen een lichaam vijf liter bloed Om regen te maken. een boom een huis, muziek, een droom zijn meerdere elementen vereist En in de sporen van schichtige dieren rond een modderige drinkplaats…

Barstensvol tijd dwingt het silhouet van deze bergen een enkele oogopslag. Want precies zo zagen holenmensen de Matterhorn hier als een reusachtig baken de hemel in wijzen. En precies ditzelfde landschap zal zich tonen wanneer mensheid als een dun maar koppig laagje overmoed van de eeuwigheid is afgeschraapt. Maar om door wie te worden bekeken…

hier ben ik dan tussen lotgenoten in een gesloten binnenring van daarbuiten mist nu woordelijk herinnering soms daagt het even maar geen ontstijgt ons bakervlak niemand weet noch zegt hoe het anders kan…

In het naar beneden komen kroop het hout door mijn rug mijn voeten schoten vol gaten tussen alle andere dingen in sprak de trap niets dan waarheid en nam een loopje met mij de achterstevoren gedachte ook al de rest was te zwaar om dragen, zoals het plafond mij drukt in de tegenwoordigheid alsof ik mij eeuwig op de vliering bevind, mijn…

Over het bospad de absolute stilte van de verwachting. Als hemel daar is, dan blijkt-ie ook hier te zijn, want hoop doet leven. Soms is de hemel voelbaar in hele wereld, als er geen wolken. Als er een handje in het voorbijgaan mij streelt en glimlacht naar ons. Apotheose, vergoddelijking voel ik in mij en ieder. Tot stof weergekeerd…

Waarom ligt de wereld te wachten in de strijd van twee éénlingen op de vlakte van een gezicht elke zijde een ander venster op hetzelfde licht hoe zou het klinken in de ogen van de dood…

Mijn dag is goed, mijn zonnebril van plastic doopt de bomen, het gras, de stoepen en de deuren in transparante zachte groene olie, er kan mij niets gebeuren. Het ochtendblad is tevergeefs gekomen, de bus wordt niet geleegd: ik zet mijn zonnebril van plastic op en leg een film van waterdunne zomerolie over de wereld en ik leid U zacht naar…

onverschrokken bij braindrain de schoonprater springt van nest naar vogel en blijft opgetogen in de spaghetti van glossolalie lepelen bepaalde aspecten moeten worden meegenomen als je niet bepaalde effecten voorkomt maar kunnen ook blijven liggen als vorm van antwoord zoals de schepping ook is bepaald die met mensen in de supermarkt al te…

Verdwenen is zijn klaterende lach De grapjes en de brede armgebaren Het land dat was een klus die ging hij klaren Helaas regeren blijkt vandaag de dag Een beetje links en rechts wat lopen schooien En het daarmee op een akkoordje gooien.…

Bij de confrontatie met beperking verlies ik mijn evenwicht tot ik heil zie in nieuw licht ik tel geen dagen of uren en telkens vind ik een uitweg in creëren en imagineren piekeren is op slag verdwenen geniet weer ten volle van het leven wakker, gelukkig en content sta nu echt wel te kijken, geen oordeel meer of kritiek brengt me terug…

Tussen mij en de lente staat een raam Tussen mij en de wereld het recht van bestaan Tussen mij en gisteren staat vandaag Tussen vandaag en morgen een angstige vraag Tussen mij en de vrede staat de taal Tussen mij en de waarheid mijn eigen verhaal…

Het graven van de Laangracht, heeft vele voeten in de aarde. Wat moet dat wel niet kosten? Wat is de toegevoegde waarde? Enhousiaste Laanse winkeliers, werden bij het plan betrokken. Het graafwerk is al voltooid. De strandjes zijn al bijna klaar. Straks zal een duurzaam pontje, de straat van Laan in varen. De angst bestaat dat critici,…

Ik kijk niet graag televisie maar ik kijk wel graag mee met mijn levenspartner en dan ontdek je wat je bindt en wat je scheidt bij wat je scheidt, dan ga ik de kamer uit blijft hij met koptelefoon kijken en luisteren maar wat ons bindt, dat blijft altijd een verrassing een heel aangename, een bevestiging van houden van houden van elkaar…

stadsbestuur Kun je je een betere wensen Ze gaan voor ons misschien wel door het vuur En straks natuurlijk ook nog de eenden en de kraaien Dat probleem kun je ook niet laten waaien Dus die moeten ook maar naar de haaien!…

Hij, Donald won nipt met 4 stemmen op haar, Hilary 4 wilde jaren volgde maar de verlossing kwam in 2021 in een vrouw, zwart een mens met visie, empathie en levenservaring: Michelle Obama en Barak haar man werd de leukste first man ooit 'a real black gentleman"!…

Ik zie tranen als druppels vallend op bladeren van stil verdriet Vinden hun weg langs paden gebaand door emoties overmand Stromend langs gedachten die zich laten meevoeren naar een nieuw begin Waar de zon weer schijnt en de donkere hemel opdroogt in het licht Met wortels stevig in de grond vol vertrouwen opkijkend…

Natuur een postzegel achter je huis onkruid in hoofden En dan: Wat is natuur nog in dit land?…

bij verdienste al snel naar het verleden waar het object belangrijker dan functie is geworden en zijn eigentijdse doelstelling snel heeft verloren langzaam kom ik zo uit bij mijn eigen lijf dat ook gebouwd is om te gaan hoewel we liever zitten tijd en snelheid zijn de heersers die bewegen bepalen en wij de sukkels die voor iets natuurlijks…

een geasfalteerde autosnelweg met een berm ernaast, de waterkant eenden lopen langs de brede rijweg en een nijlgans aan de overkant bomen in een rij voorbij de rondweg kale weiden aan de schaduwkant de konijnen hollen langs de sluipweg vogels zichtbaar van de onderkant in mijn auto zie ik de natuur als een film gewoonweg paraderen tot…

ik ga over haast blanke velden in zachte dalen die van ontvangende verwachting verhalen met heuvels als ronde dijen waar wortel en bloesem in een ontluikende lente later zullen vrijen toch zijn er al die onzichtbare borrelende sappen die bij mijn gang over paden uit diepe geisers hun passie tappen en naar nieuw onstuimig…

De dauw parelt, op verdorde bladeren. De bleke ochtendzon, wil je sterken. De wortels zijn verdroogd, je takken hebben, hun kracht verloren. De imposante fierheid, is verdwenen. Je hebt de nacht, niet overleefd. Keer terug naar de aarde, voedt de bodem. Leef voort, in een nieuwe, generatie...…

We groeven in de aarde met onze handen, tastend door talloze lagen naar de oorsprong. Onze vingers bloedden, nagels scheurden, sneden zich een weg door het puin van ons menselijk gemak; konden niet bevroedden dat de bron van leven reeds lang was opgedroogd.…

Zo heeft de natuur nimmer rust Haar energie wordt nooit uitgeblust Van jaar tot jaar, al eeuwen lang Zingt zij haar onvolprezen scheppingszang!…

In een prachtig bos geniet ik van de natuur liggend op het zachte mos kom ik tot rust, hier is het puur Ik hoor de vogels fluiten neem de geluiden in me op de bladeren die zachtjes ruisen hiervan geniet ik volop De natuur het mooiste wat er is om eindeloos in te dwalen voor mij van grote betekenis ik voel hier positieve signalen…

somtijds leef je hemels omdat het herfstblad dood de aardkern raakt geniet maar de heerschappij straalt feller door de openheid…

groen puur levend duur ‘t mooiste op aarde de natuur…

als adem witte wolken waait langs lusteloze luchten dan dampt prachtig przewalski paard van vogelvrije vluchten als aarde groene grassen geeft met machtig mooie mossen dan drinkt de vliegensvlugge vink bij bont beboomde bossen als avond rode ruikers ruilt voor vederlichte veren dan danst de zomerzotte zwaan met maanverlichte meren…