Alle inzendingen over Nostalgisch

terwijl de dwarsfluit dwarrelt treurt de cello laag in largo in haar hoofd ineens weer de bijna vergeten klanken die nostalgisch schrijnend vergeten beelden oproepen stenen vormen in haar hart de melodie blijft maar hinken tussen twee toonhoogtes hunkerend wachtend op woorden die passen om een lied te vormen rond vreugde en verdriet…

In Tamasheck en Fulbe-taal Jubelt Vrouwen en Dieren Dartelend achter de naar binnen gekeerde blikken Hitte in Hertme Peul en Touaregs Harmonische Nostalgische Melancholische Nomadenblues ----------------------------------------------- Etran Finatawa, letterlijk: "de sterren van de traditie" is een groep bestaande uit Peul…

Nostalgisch dacht de vrouw aan vorig jaar. Het wachten op d'r herkomst viel 'r zwaar. Ze bleef maar weg. D'r hart was haast gebroken. - Geen taal of teken. O, wat had ze 'r lief! 't Was zomer, toen-ze afscheid had genomen. Ze vroeg zich af, wanneer ze weer zou komen en van het wachten werd ze depressief.…

de zon maken het ijzer in zijn ogen blind voor het licht hij vreest de bijen in zijn hoofd die zelfs bij nacht de honingraat bevolken stram in zijn schranderheid is het vuur verdoemd door wetenschap en het fijn besnaard bedrog dat zijn geste in zijn gesteld vermogen tot lege zakken had gepluimd alsof een film zich uitvouwt over een nostalgisch…

Ik bestelde de ene bier na de andere en uit nostalgische gevoelens wist ik zonder ophef te veroorzaken een joint met Northern Light te roken. Ik zocht verdulleme naar de rebellie, die zo lang in mijn jeugdige inborst had getierd en mij tot grote hoogten wist te brengen.…

was ze vertrokken maar in het portiek waar ze altijd afspraken stond een schoenendoos met zijn naam erop gevuld met kleurrijke kaarsen weliswaar half opgebrand maar elk met standaard ook een stapeltje nostalgische ansichtkaarten met dorpstaferelen zoals een paard-en-wagen op een bijna verlaten kruispunt en een ruiter langs een kanaal…

Nostalgisch dacht de vrouw aan vorig jaar. Het wachten op d'r herkomst viel 'r zwaar. Ze bleef maar weg. D'r hart was haast gebroken. - Geen taal of teken. O, wat had ze 'r lief! 't Was zomer, toen-ze afscheid had genomen. Ze vroeg zich af, wanneer ze weer zou komen en van het wachten werd ze depressief.…

keurig klooster, later, veel later ruige ruïne eenzame pater heilige ramen goddelijk licht akkers en weiden vruchtbaar gezicht losse planken scheef op de brug “eenvoudig leven” stond op de rug dik was het boek muffig de zaal vreemde geluiden vloerkleden kaal verbrokkelde toren stinkende gracht uitgesleten treden nostalgische…

ik hoorde de tonen verspringen van wit naar zwart met ladders die verbindingen zingen in het auditieve vak waar wij meer visualiseerden poogden zij inhoud en vorm te integreren tot een geweldige shout zij brachten geen ballads of upgrades uit nostalgisch sound met het uitblijven van swung keken zij uit naar de show die jij had…

Dit alles in één flits gezien, pakt de tijd mij nostalgisch in Met sporen van geleefd, beleefd geluk, banjer ik verder door het leven, samen met jou!…

Alsof de wind het geheugen had meegenomen langs nostalgische familiebeelden in een televisieserie over melancholie zo lieten wij ons vervoeren in de spanning van het ogenblik het moment van gewortelde waarheid voorovergebogen als naar de grond gericht om het zware werk te doen voor de doden die ons lieten falen toen de weemoed kwam met…

wat tempel er is de geur van zure tepel rebellie zonder hartevuur dove netel kwartel op tafels gedoopt in gierst bij boeren geruild en opgedeeld in kavels besproken niet anders dan gedane zaken in luiletterland duf gepriegel in kantlijnen van schuldeloze burgers met salie in hun gerstenat groene knoppen al uit de tak monsteren…

Zondag 22 september 2019, strand, Julianadorp aan zee de laatste resten van de zon zullen hier schijnen vandaag daarna zal wolkenweer aanbreken, waarvan sommige openbreken met regen, hagel omfloerst met bliksem en donderknallen op een duinpan gezeten in de luwte van de windrichting geniet ik van de bijna middellandse-zee-blauw ogende zee…

In een nostalgische bui denk ik nog even terug aan vroeger, bijzondere tijd waarin enkel flarden worden overgehouden, als losse puzzelstukjes liggen voorbije levens en liefdes verspreid in mijn geheugen.…

met de trein naar Hoorn het is nat maar ik zit droog een bekende doet wat schoonmaakwerk en vindt dit mooi relaxed in Hoorn stap ik op de stoomtram een enkeltje naar Medemblik we passeren Wognum, Twisk en Opperdoes dorpjes met een geschiedenis de route kent veel moderniteit autowegen en terreinen voor bedrijven niet zo heel nostalgisch…

De sleutels van het eindeloze genieten, zijn de vroegere cirkels van zoete druiven, nostalgische kindsheidsherinneringen. Droog met een kruidig kundige frisheid, opgehaald in de rose tint van rosé.…

druilerige herfst harde windstoten, regen die tegen de ramen slaat gelukkig dat het haardvuur roodgloeiend staat de kerstboom en winterkransen baden in het licht dat zich stralend naar de stal en het kribbetje richt gezellige warmte laat ons binnenshuis vertoeven we drinken meer koffie en gaan lekkernijen proeven stemmig wordt het met de nostalgische…

Mijn vriend de strijder, hij speelt een oud nostalgisch Russisch oorlogslied. Er waren zovele intelligente zielen. Speel strijder, voor mensen die vielen die niet blind zijn, de oorlogsmelancholie. Oorlogstrijders tot sterven bereid meestal in een dodelijke strijd, duizenden mensen demonstreerden. In de straten kende men de soldaat.…

Ik moest tot inkeer komen, kwam tot inkeer en toen wilde ik naar huis - tussen de flats laat jij je hondje uit, het kinderspel, de graffiti, het gekef, alles in nostalgisch zwart en wit. Luister, brult de meester. Eendracht, klaagt de meester. Wie de schoen past, begint de meester.…

na de zoveelste pijnlijke nederlaag geleden Maar je proeft in Spangen de nostalgische sfeer Het Kasteel in melancholie geklonken Het is onweerstaanbaar en eeuwig aan Sparta geschonken De traditie onverslaanbaar Ik wil het altijd horen dat lied Rood-wit gaat nooit verloren…

De herkenning is als de blauwe zwaan, geurloos drijft ze op de nostalgische onderstroom en zuigt haar stuwend naar hogere vluchten. Onze monden roeren traag en bedreven de zuurstof doorheen de gesmolten lava, om sterk en bindend ijzer te smeden.…

maar juist het tegendeel is waar; ik mis je zeer hoe kon ik mij daarin zo gruwelijk vergissen waar kan ik zoeken, want ik vind je nergens meer in deze stemming pak ik weer de doos met foto’s en kijk naar plakjes van ons leven toentertijd foto’s van vroeger, beelden die niet meer bewegen maar in mijn geest bleven ze levend, al die tijd nostalgisch…