Alle inzendingen over Ode aan mijn vriend

Ode aan Bok de Korver Leg bloemen tulpen rozen boeketten Neer op zijn graf Want daar rust een held Die zijn leven op het Kasteel voor Sparta gaf…

mag moet wil zal zullen willen moeten mogen men zal men wil men moet men mag…

Ik droom de reis naar het verlatene er te landen als een reiziger buiten de tijd Zonder ticket of bagage snel als het licht kan zijn langzaam als een oude vijver overal thuis te komen Ik droom de donkere wouden de kale witte sneeuw alle plaatsen tegelijk keer er alle beelden om Geen gids weet nog Waarheen die reis zal gaan Varen…

Er groeit in ’t groene veld, een bloempje, teer en klein. Het witte kroontje stralend, met blaadjes, o zo fijn. In ’t voorjaar in de prille lentezon is het vaak nog koud, Toch richt het fier zijn kopje op, richt naar de zon zijn hart van goud. Vaak wordt het platgetreden, het is zo nietig klein, zo zonder praal of veel vertoon. Zo…

mijn ware vriend genoten van de wereld…

ik zit wat voor me uit te staren en denk terug aan alle jaren jaren van vreugde en verdriet neen mijn beste vriend vergeten kan en wil ik jou niet…

Ik krijg met rijmen mijn versje niet dicht jij tast mijn gevoel lieve vriend dat ene gebaar van jou proeft als witte wijn voor mij jij bent mijn beste gedicht houdt mijn loodlijn geaard hart open en vrij ben ik nieuw voor jou…

Er bestaan mensen die denken, dat ze bio-grafen of bio-logen zijn. Ze beschrijven levens en leven. Toch, zijn ze veel méér dan dat. Biologen en biografen zijn schrijvers, die over hun eigen levens schrijven, op nog ongeschreven bladeren. Op een onbeschreven blad.…

Wijsheid komt met het klimmen der jaren, voorgoed voorbij je jeugdige onbezonnenheid, je hebt nu, wijze man, al genoeg kunnen ervaren, hoe het is om iets uit te vreten dat je later spijt. Je hebt heel wat water naar de zee zien stromen, een journalist kent talloze sneue en blije verhalen. Ook van jou heeft het water dromen meegenomen, maar…

Tjikker de tje tje de tak: K ka-doe-da oem pa-doe-da oem ta-doe-da tjikker de paf Onweer in zijn ooghoek gebald gesloten ogen openen met scherpe tong en keiharde lip geperste lucht opeenhopen Zijn zinnen op een noot gezet waar adem gaat ontladen spettert meteen de juiste toon die zijn stemming heeft verraden Vlugge vingers zoeken…

Meisje friemelt aan haar tas en drinkt koffie op Eindhoven Centraal. Kijkt, knijpend met haar ogen, de hal in, terwijl ze haar brillenglazen poetst. En poetst. Tot ze ineens omdraait. Haar bril nog in haar handen. Gehaast of opgejaagd de hal uit loopt. Verlaten kartonnen bekertje.…

ik zag haar op een podium staan haar schoonheid straalde magistraal ze zong, haar stem was niet normaal zo mooi, zo lief, Mariska was haar naam ze heeft het, ja, ze is het wel schat, ik ben jouw grootste fan voor jou vlieg ik in vuur en vlam ik wil je hier nu op mijn bloemenbed haar wapens zijn haar kristallen ogen daarmee maakt ze iedere…

wandelen over het Lago van d’Iseo een Italiaans water-wonder op drijvende vlonders van het vasteland over water lopen naar Monte Isola en Isola di San Paolo twee eilandjes in het meer nooit eerder wandelden mensen over water naar isole Christo en Jeanne-Claude: zij geloofden ze fiksten het!…

deze handen reikten en grepen het leven vast alleen de herinneringen aan jou zal blijven leven we hebben inmiddels geleerd om jou los te laten want van binnen weten wij, jij komt niet terug daarom zeg ik zacht, laat mijn handen maar zij geeft mij dan een zoen en droogt mijn tranen ik kijk verliefd en dankbaar in haar mooie ogen dan zegt zij,…

als seizoenen veranderen van winterzilver wit naar lentemint het jaarsveld verschiet van kleur van zomers goud onder hemels blauw in de schakering van de herfstbont regenboog steeds weer jaargetij na jaargetij kleurt zich er dwars doorheen als vivaldi’s eerste tonen vier jaargetijden lang zijn gekwinkeleer het gesprek ontwapend gemeend…

de pen het kleinood wiegt weemoedig in broze schrijvershanden in het witte dichtershuis vindt dun gezaaide taal haar plek daar weerkaatsen poëten al het licht op de drempel van de dood…

't Is eer een ode aan de legertros De oorlogskaravaan met zijn munitie Een ode aan de cyberwar militie De hel en de verdoemenis breekt los Dat hij nu dronken in z'n vuistje lacht Ligt niet aan hem, maar ons: O Mensch, gib acht!…

ode aan de mens getekend door verleden een "vergeten" held…

De holle zolen van mijn voeten tegelen ‘t onbetreden pad. Aan het einde van de route wacht het gapend, zwarte gat, Knaagt des werelds karkas kaal, ontbindt de Aarde in atomen: verwaait het stof, primordiaal tot afgestorven sterrenstromen Als doler over ’t dode zand, voorbij de weg geslonken tijd. Doelloos dwalend over ‘t strand langs…

LIEFDE EN WAARDERING Jij bent mijn sleutel en mijn slot Mijn alfa en mijn omega Mijn licht en liefde in een grot Mijn toekomst, heden en verleden Mijn Windows, mijn Word en mijn Wat-weet-je-toch-veel Fantastisch dat ik elke week de kranten met je deel!…

Taal is niet zomaar een bonte speeltuin Ze geeft gedachten en gevoelens vorm Ze is veel meer dan een kurkdroge norm Bouwt de wereld op, legt hem weer in puin Al vroeg verrukt door de lol van verwoorden Gaf je speels beeld en klank aan vreugde en pijn Creativiteit leidt naar helende oorden Talig zoeken en wroeten balsemt ons zijn Rijmen en…

Onbegrepen oorlog… In verschillende landen hier ver vandaan… Waar het vroeger een paradijs zal zijn geweest voor de mensen… Een niet te begrijpen oorlog onderbouwd door teksten uit bijbel of koran… Dat zal geen enkele god voor zijn volk wensen. Hoe kan het zo zijn dat een geloof kan gaan bepalen… Dat mensen moeten gaan schuilen in de bergen…

In lang vergeten kamer wacht een sombere eikenhouten kast heur arabesken nervenpracht door diepe tijd onaangetast Verborgen glazen ingewanden roemers, kruiken van kristal die in vergetelheid belandden en allen zwemen naar verval Kelken eeuwenlang gevuld met sanguinolente wijnen thans in dwarrelend stof gehuld aldus gedoemd om te verkwijnen…

een maagdelijk schone partituur zijn hart is zwaar van verlangen onzichtbaar valt een haast tastbaar schild om hem heen het is zijn queeste om toondichters in tijd en ruimte te ontmoeten hoe blaast hij adem in de muziek een levende plek in de mensenziel hoe doorgrondt hij de gedachten hoe gebaart hij die aan het…

je zingt de sterren van de hemel vensters gaan open alles ademt licht je zingt zingt in harten door muren alles wat je zingt is poëzie…

dit was het huis waar wij woonden het veld waar we lagen in zomergeurend gras hier was ons tintelende samen in het milde stille licht waar we in de verte van onze ogen argeloze dromen droomden hier was de geurende aarde de zoete lucht van oude lindebomen in de donkerte van de nacht hier was het zilveren stromen van de beek de spiegeling…

Een dichtbundel is een verzameling Verzen dat zich GEDICHT (mag noemen) & zich GEOPEND (wil laten lezen....!) Een dichtbundel is een verzameling Verzen dat zich GESCHREVEN & GEPUBLICEERD (wil laten recenseren....!) Een dichtbundel is een verzameling Verzen dat zich VERKOCHT…

Bomen als gedichten, gedichten als bomen hier wil ik even schuilen, vluchten hoeft niet meer Het gedichtenthema dit jaar is 'vlucht' en door de teksten krijg ik lucht maar ook van de zo overweldigende natuur met name van bomen, bomen, bomen in alle soorten en maten enkele volbracht vele in volle groei en soms een loot van nieuw leven…

Dit wordt een ode Aan alle potloden. Het stempotlood Het vulpotlood Het kleurpotlood. Voor elke exoot Zijn eigen potlood.…

zou je het wit lezen als een gedicht een ode aan jou? zou je het bewaren als ik het niet verklanken kan?…