Alle inzendingen over Om even terug te zij

Het was nog drukkend warm en de gloeiende zon had zich al even terug getrokken achter de bergen. Terwijl ik wandelde in het maanlicht maakte donkere silhouetten nog puffende geluiden. Plotseling sloot de maan zijn ogen.…

Zie Pa en Ma trots zitten genietend van hun spel pinken af en toe 'n traantje weg de kachel snort, ik ruik de geur voel de sfeer van toen, ben éven terug in de tijd en besef al spelend 'k heb een mooie jeugd gehad vol liefde, klank en kleur.…

' Eh majesteit,..u ook nog even terug U deed het prima hoor, maar wij vernamen Dat niemand u kon zien, er was reclame We doen het over, live en vliegensvlug Wat zegt u, een probleem, in theorie Staat straks op het bordes dus Rutte 3..?…

Hij is even terug van weggeweest. Nu is nu en dan. Toch moet hij morgen naar het bos, zijn hoofd ligt nog vol hout. Een stapel zorgen in een begroeide geest. Bij zijn bijl, op een sprei zoekt hij bomen in de kamer. En te voorschijn in wit schort, uit een deur in het lover, komt een zoon, een jager die hem aan tafel vraagt.…

scheurt de winter slagzij daar waar hij heftig vaart de verre staten ogen lijkwit maar hier in het westen krult hij amper nog in warme vesten ontdek angstvallig knoppen die op springen staan schreeuw: te vroeg, te vroeg ga nog even terug maar waar vandaan want morgen als de vrieskou scherpt zullen jullie triest vergaan ?…

onbeschreven bekijk jij gevoelloos stuk geruit papier de aanslag van mijn pen of ik nog iets schrijven wil de aarzeling is korter dan de pijnscheut door mijn hart bij het denken aan even terug de woorden bleven stromen het krast niet meer zo diep het verhalen van het wedervaren de sterkte is wat minder vandaag zoals met dat lijf van…

onbeschreven bekijk jij gevoelloos stuk geruit papier de aanslag van mijn pen of ik nog iets schrijven wil de aarzeling is korter dan de pijnscheut door mijn hart bij het denken aan even terug de woorden bleven stromen het krast niet meer zo diep het verhalen van het wedervaren de sterkte is wat minder vandaag zoals met dat lijf van…

Ik denk, dat de baaldagen de pan uit rezen want je hoort niemand meer even een baal- mens wezen. En weet je: als je ouder wordt, er niets meer moet, dan zegt vrouw tegen man, is er iets wat vandaag echt moet? Het antwoord is luid en duidelijk nee, we hoeven niks en dus: halen we de decennia even terug, hebben een baal-dag dus.…

in onvoorspelbaarheid stond je vooraan je was de lach, je was de traan Zo fijn weer even terug in de tijd terug naar de schaterlach en de absurditeit ja, er is nu rust voor in de plaats gekomen maar je hebt de kleur uit ons leven meegenomen Ik moet mijn leven weer opnieuw inkleuren....…

ik voel weer de stilte van vroeger toen alle ogen zich vragend op mij richten ik in paniek zoekend naar antwoorden om aandacht in de kiem al te smoren even terug in de tijd van onderwerp en vraag want de uitkomsten blijven vaag het voelt als gebrek aan vertrouwen dat niet met woorden weer op is te bouwen ik hoor…

adieu 2006, je hebt je kranig gedragen toppunten afgewisseld met routine matige schamele genoegens goed om even terug te denken de oude dichter sleept zich voort langs ramen met beplakte historie hij vult teksten in opvulling van nieuwe bladzijden lichtzinnig in bespeling van prachtklievende poëzie klaarzettend…

dag jongen ik wil je over jou vertellen en vandaag de jaren neerleggen in woorden en in wording, nog onwezenlijk vooruit we kunnen ook even terug naar twee mensen en mijn buik, naar mijn borsten en die avond dat ik de maan liet drijven en op een dag zou ik je schrijven over gewaden van de nacht over liefde en soms, een heel klein…

ik was nog even terug voor de vragen en aansteker op de tafel gecontroleerd de lichten uit. ja.…

- ja, je moet nog even terug thuis registreren we niet we zetten niets af tegen niets alhoewel aardappelen iets langer dan twintig minuten de schoolbel om kwart voor negen training om zes uur daartussen verspilling we weten waarop we wachten (terug naar strofe twee)…

Kon de klok nog maar even terug kon ik jou nog maar even verwennen.…

Waar we in het donker verdwijnen of even stil blijven staan. Om het wereldgebeuren te overdenken en wat wij eraan kunnen doen, even terug gaan in de tijd en nog even weer denken aan toen. De nacht zal weer verdwijnen het nieuwe morgenlicht breekt aan. En we kijken vol bewondering als er alweer iets nieuws is ontstaan.…

Ik voel me alleen zonder jou ik mis je lach, het zoenen, je gezicht ik mis alles waar ik zo van hou verdomme, waarom zei ik nooit “ik ook van jou” Ik genoot van elke zoen en lach die je altijd zo teder aan mij gaf kon ik die tijd nog maar even terug halen ik wil niet zonder je, ookal weet ik nu dat ik het wel kan Ik stond voor het…

roept omkijkend de herder keert even terug op zijn schreden geeft de achterblijvende allerkleinste een teder duwtje in de tengere rug -------------------------------------------------------------- nota: geïnspireerd door hetgeen voorbij kwam in het fraaie en attractieve museumdorp Orvelte (Drenthe)…

terug in je verdriet.…

Nu je ogen niet meer stralen, het licht eruit verdwenen is denk ik nog even terug aan vroeger en aan hoeveel ik dat mis. Afscheid nemen is niet leuk, afscheid nemen is niet fijn toch zal het binnenkort moeten en zal jij er niet meer zijn... Straks ben je uit m’n leven verdwenen en dat doet me nu al heel veel zeer.…

zijn wij de stukjes leven die we samen genoten door ons drukke bestaan al vergeten ik bied ze je aan voor een lach in herkenning jij hebt die korenbloem ook zien staan in het warme veld waar wij wilden verdwalen en samen de tijd vergaten waar liefde zomergeel kleurde een open plek die naar liefde en nectar geurde weer even terug…

Straks loop ik nog even terug naar die plek om naar mijn verre kindertijd te emigreren.…

terug en recht je rug maar voor hoe lang voel jij je vrij…

Maar over het algemeen is het fijn, om even terug in de tijd te duiken, want je wilt toch gelukkig zijn?, en daarvoor kan je herinneringen gebruiken…

Ineens is het teruggekomen die geur uit een voorbije tijd een zondagmiddag in de zomer terwijl ik door de polder rijd de geur van hooi, herinneringen veel ouder dan het verse gras die warme prikkelende dingen die ik al haast vergeten was dan in een vlaag ruik ik de koeien de lucht van mest en van het kuil ik hoor het rammelen en loeien…

Oma’s, opa’s, ooms en anderen Waren ooit een deel van de vrolijkheid nu alleen nog maar in andermens geest de beelden van de film, gedeeld voor de overblijvenden, dankbaar aanvaard nog even terug in de tijd kijkend, weer even feesten met hen die zoveel hebben betekend voor de anderen..... genieten van herinneringen is twee keer leven.…

Tijd leert ons het verschil tussen nu en later Over wat te laten juist te doen (L)even terug is geen optie Vooruit daarentegen soms zwaar, daar toekomst biedt wat wij nog niet weten >>> Neerslag van verleden tussen toen en heden geschiedenis herhaalt zich nog eens Gelijk route van de trolley Keren beelden verknipt in waas…

terug aan toen en straal glimlachend verdriet…

Ga even terug in de tijd. Herinneringen liggen er tevreden, van hun last bevrijd. Veel heeft geen waarde, is kitsch. Maar zitten vol emoties en gevoel. Mijn jeugd komt voorbij in een flits. Ze hebben een duidelijk doel. Mijn kleutertijd, mijn eerste jaren. Mijn eerste ervaring met verdriet.…

ik sluit mijn ogen voor heel even - een klein simpel gebaar - en herinner me vanmorgen, jij die mijn gezicht in je handen nam...zo liefdevol in dat simpele gebaar van mijn ogen sluiten, om even terug te halen – onze intimiteiten – de beelden zo helder van de nacht die we samen deelden groot geluk in een simpel gebaar…