Alle inzendingen over Oneindig

O valse schijn van lichaamswal, Waarbinnen wij schijnen, waarbuiten wij zijn, Omvangende in een gedroomde lijn De oneindigheid!…

Hoe de man dichter na het einde steeds weer de dood beschrijft die dood in zijn gedicht naar adem snakt de laatste keer dit keer geen afscheid want hij zwijgt niet meer eerder ging het hem beter af…

Lang, verleden Ben ik ontwaakt Uit het oneindige gekomen. Het duurde even Voordat ik mij werd Bewust van Leven en Zijn Echter, daarmee kwam De strijd, niet willen weten Dat het tijdelijk is Slechts kort Heel even Eens, zal ik losmaken Om mij weer te verlaten Mijn ik weer terug te geven Aan het eeuwige niets Het oneindige…

Jij bent voor mij de zon die eeuwig schijnt Voor jouzelf gaat die vlieger helaas niet op Omarmen doe jij 't leven zoveel mogelijk en daar waar het kan Mist soms in jouw hoofd een hart vol liefde Op mijn beurt omarm ik dan gretig al jouw liefde Oneindig, voor altijd Twee zielen, één gedachte ondanks soms die mist, schijnt de zon…

en goed Sommigen aanschouwen een glimps van die nu nog verborgen wereld het zijn zij die uit het lichaam treden bij ziekte, spontaan of meditatief En bij terugkeer in het lichaam is men veelal gedesillusioneerd om weer terug te zijn op aarde weg van het hemels schoon en licht Hun bestaan is voorgoed veranderd nu ze weten dat leven oneindig…

Oneindigheid niemand kan mij zeggen wat het is, maar ik weet dat het bestaat. Ik ga de eeuwigheid tegemoet...…

Hoewel de duivel zijn dagen afsluit, hevig vuur De wind, aangewakkerd, de loef van liefde afsnijdt Boort de machine voort, als verblijd mensen geen gat zien in die muur zonder licht Die oneindige, behalve de spurt van liefde Zeer gehaast, versneld bedreven die glijdende schaal van het apparaat gewoon kinky gezien haar stoer zijn werkelijk…

Oneindige vreugde heeft bezit van ons genomen oneindige vreugde om wat niet was nu toch mocht komen oneindige vreugde voelbaar in elke cel oneindige vreugde vermengd met dankbaarheid oneindige vreugde en liefde is voelbaar Zo welkom een nieuw klein mensenkind oneindige vreugde.…

Tijdloos projecteer ik de ruimte als vlak het vlak als lijn de lijn als punt onvoorstelbaar klein zonder begin ook eindeloos het oneindige zijn waarin ik ben binnengestapt in de kern van mijn bestaan waarin ik kan toeven als ik dreig mis te gaan waar ik de horizon snij ligt mijn verdwijnpunt buiten de tijd…

achter de einder buigt de hemel, steeds op weg naar oneindigheid…

De trein trekt een gele streep door het zand oneindig land tot aan de horizon ik zit en zwijg en hoor gedachten malen in verhalen die ik zelf verzin 's nachts komen ze de verwijten en vragen het gebrek aan dagen en het te veel aan tijd ik verlies mezelf in zinloos ijver waarin ik wedijver met oneindigheid…

en als ik dan wegdroom in armen van genade, het lege huis zie staan met geblindeerde ramen, zie ik witte vogels in vertraagde vlucht over eindeloze velden gaan wijl kille wind waait langs de deur waar alleen de dood nog adem haalt en zich koud naar binnen richt om mijn sterven te beleven lokt mij het hemels havenlicht en als ik dan verdwijn…

Vrijheid, neem me mee, naar de mooiste plekken, die je kent Vrijheid, pak mijn hand, toe, verlos me van de pijn Vrijheid, sla je open, glans met al je glorie, wees mijn waanbeeld Vrijheid, zeeën, bossen, laat me zien wat leven is Och vrijheid, draag me met je mee, Ik ben op zoek naar oneindigheid.…

. bijna boven breekt de betovering aan de rand van een richel hangt het restant van een brug touwen zwiepen in canon tegen de rotsen driftig de holle zee er is geen weg terug .…

Ik heb je bemind met al mijn zinnen ik wil je blijven beminnen tot het einde der tijden en sterk zijn aan jouw zijde, mijn Lief ik wil je alles geven en oneindig liefhebben tot het einde van ons leven.....…

de storm beweegt in leunende schoven over het Wad, het licht dat als een viool het water bespeelt markeert mijn geweten met gezette passen, passen die het opgeworpen zand kruien in de maat van herfst de kwelder, leeg van ontboezeming draagt het naakt in schorren zeewier dat als een raster het land lijkt te beschermen, hoe innemend het…

Wanneer de dagen dan voorbij zijn En de nachten, Alleen de tijd Wanneer de maanden weer verloren gaan En de jaren nog te lang zijn Vraag ik me af Waar blijft dat teken Want ik wil nooit meer die tijd Geen dagen, geen eeuwen Geen maanden, geen jaren Geen weken, maar Een teken Van oneindigheid…

Muziek en tijd en eeuwigheid Aspecten van oneindigheid Bestaat er wel zoiets als een melodie geboetseerd in de oneindigheid ritmiek gebeiteld in patronen zonder einde of begin en wat zijn tonen in akkoorden zonder harmonie in de kleuren van de melodie?…

een wankel surfboard van de lusten en de lasten balans zonder werkelijk gevoel vanzelfsprekendheid ontstaat niet zonder reflectie van de eigenheid dus laten we hossen en uitbundig zijn, dat we uitverkoren zijn te hopen, omdat wat we hadden kunnen zijn maar soms niet kregen, deelbaarheid als willig doel van op - en neergang, een oneindige…

de mens is klein groot is de zee de mens is slim wijs is de zee de mens is sterk machtig de zee het bootje de schuit het schip en de tanker gedragen van haven naar haven op de rug van de zee het kind op het strand trekt de vlieger strak als een anker de witte wolken trekken mee en de maan trekt de vloed kromt de rug van de…

oneindig is het land, oneindig zijn de wegen die naar de kimmen gaan; ik loop de morgen tegen in ’t mistig licht der maan.…

Hoe gaat vandaag jou bandietjemijn Wat staat vandaag jou weer prachtig piraatje Ik vier jouw grollen ik vier jou en jij jubelt in mij mee Deze dag staat jou mooier dan wie ook Vandaag houdt oneindig veel veel van jou Morgen houdt nog meer van jou Als de paradox van het heelal nu al oneindig groot en desondanks koppig groeiend…

oneindig het licht van mijn maan in jouw schaduw kan ik blijven staan kan ik schuilen zacht huilen alleen zonder uitzicht op iets oneindig mijn blik ik ben als jij een schaduw in ons maanlicht…

Als wij wonen boven die oneindige sterren in de eeuwig bloeiende tuinen van God geen duister meer ons uitzicht zal versperren als wij wonen boven die oneindige sterren en de grootheid van Zijn mysterie ontdekken indien wij geleefd hebben naar Zijn gebod als wij wonen boven die oneindige sterren in de eeuwig bloeiende tuinen van God.…

als wij wonen boven die oneindige sterren in de eeuwig bloeiende tuinen van God geen duister meer ons uitzicht zal versperren als wij wonen boven die oneindige sterren en de grootheid van Zijn mysterie ontdekken indien wij geleefd hebben naar Zijn gebod als wij wonen boven die oneindige sterren in de eeuwig bloeiende tuinen van God.…

stekende pijlen geen rust alleen een oneindig zwarte diepte ze viel en viel geen hand om haar te begleiden... een harde vuist geen vrienden alleen een oneindig zwarte diepte ze viel en viel ontelbaar veel dromen een nachtmerrie geen mooie droom gekregen alleen een oneindig zwarte diepte ze viel en viel…

Bloem en schoonheid samen één tijdloos in een oneindig leven Atomen en neutronen explosieve woorden in een eindige wereld Jij en ik samen één tijdloos in een oneindige liefde…

Liefdes schreeuwen ontaard in kwetsbaar geven zo laat ik jou in mij leven meanderend handenstrelen oneindig verlangen naar jou diep in mij laat je in mij vrij en voel je in mij leven door jouw oneindig liefdesgeven…

De zee telt oneindig Veel golfjes waarin mijn Spaarzame woorden vervagen, Hun vorm verliezen Even goed als Hun betekenis - Waarna ze alleen nog Gedachten zijn die Oneindig ver worden Meegevoerd tot aan De verste horizon…

ik probeerde nog te drijven op de oneindige leegte onder mij te staren naar de oneindige leegte daarboven maar mijn voeten moeten watertrappelen in het verontruste onderbewuste ik houd nog net mijn hoofd boven water maar soms ga ik kopje onder…