Alle inzendingen over Onsterfelijkheid

Als er iets van mij mag blijven beklijven, wil ik – geen geld of goed meer te verdelen – nog slechts één onsterfelijk gedicht schrijven!…

ik was aangekomen aan de rand des tijds zwarte maan ik zag oneindig alles was klaar had geen naam meer ik kwam aan en wist niets in een troebel dralerig licht van een vreemde grijze zon aan de oever der gedachten alles ging over zwart naar kleur ogen zien niets de kaars is gedoofd de ochtend is aangebroken open je hart zie…

Wees blij: u bent bij deze onsterfelijk geworden!' De dweil was in z'n sas, al was het maar ten dele. De tijd verstreek. Hij was zich eeuwig aan 't vervelen.…

Maar sidderend belijdt Elk leven, hoe verfijnd En schoon 't in 't licht verschijnt, De wankele kortstondigheid Van zijn bekoorlijkheid Voor de geweldige eentonigheid van 't grootse En de onsterflijke lieflijkheid van 't doodse.…

Onsterfelijk achten wij ons cerebraal als groots concept en diep in gedachte, belijden elkaar eeuwige liefde en trouw, wenden onze blik graag "ins blauen hinein", zien de zon die altijd lijkt te schijnen, en doen alsof de eindigheid niet bestaat. In ontkenning spelen wij een spel, want terminaal zijn we natuurlijk allemaal.…

Boeken. Vrienden zijn het. Mijn leven vormen ze. Mijn verleden. Mijn toekomst zelfs. Na mijn heengaan gaan ook zij. Naar andere tafels. Naar onbekende boekenkasten. Naar de harten van vrienden. Boekenvrienden zoals ik. Vrienden zijn sterfelijk. Boeken niet.…

Pijn deed het verleden wat in het heden geschonken is. Het glas geheven met gesloten ogen voor een nieuw begin. Een wonderwereld ver van hier maar het voelt dichtbij. Jij leeft voortdurend dat geeft mijn leven vervolgens zin. Pijn deed mijn gedachten verdwaald staand in het hoge gras. Genodigde zagen niet mijn rollende tranen over mijn wangen…

En 't leven dreunde mij door de aad'ren toe: ‘Gij zijt onsterfelijk!...’ Omhoog, mijn ziel!... gij zijt onsterfelijk! Omhoog nu gij Sarbiewski zingt! - Sarbiewski! Ja wanneer ik u betracht, Is alles ziel in mij.…

Zoals alle mensen samen onze mensheid vormen, vormen alle levende katten een onsterfelijke kattenziel. Sinds mijn wijze kater dood is, groet ik alle onbekende poezen, omdat elke eigenzinnige poes de kater voorstelt die ik mis.…

Machtigen die zich onsterfelijk wanen. Zij kunnen door Brutus worden verraden, door massamedia worden verguisd. Parlementen zullen zich over hun lot beraden.…

Ieder gedicht heeft iets van een veertje dat naar het licht zweeft hij is zo frêle dat hij niets van een schaduw heeft zijn woorden gaan door de ijle lucht naar de atmosfeer een kind dat bellen blaast begrijpt dit het beste of misschien onze lieve heer hij benadert immers het onsterfelijke van het woord ik heb alleen lang niet meer van hem…

vertederd kijkt ze in het wiegje naar het kindje uit haar schoot ze schoof een generatie op haar baby ademt lief en zoet de handjes voelen teer en klein het huidje zachter dan satijn als moeder niet onsterfelijk blijkt zal`t kind uit haar nooit kind meer zijn ook dat schuift dan een plaatsje op…

Het is de dauw van het crematorium die verschroeit de huid er ontbreekt een lach een liefdevolle warmte in ogen en gulheid in tijd en ruimte net als de bril op het gezicht met het gewelddadige gewicht van gedode beeldende dromen een onsterfelijke werkelijkheid in verlangen het blijft wat in dromen sterfelijk blijkt.…

Met idealen van goddelijk gehalte, onsterfelijk lief. Ik zit in hart van hemel tussen gelukzoekers.…

Onsterfelijke geesten die ze hebben gegeven. Nalatenschappen zijn het. Voorlatenschappen zijn het, die ons allen laten voortbestaan.…

In de donkere koepel de uitgeholde tufsteenheuvel loert het troosteloze gedachten die mijn leven vergezelden of die ik nooit kende vechten hier tegen de leegte muziek verdedigt mij alle wijzen die mijn oor ooit ving en hield onsterfelijk orkest door de stilte geleid mijn eigen soldateske symfonie.…

De tijd verstreek en mij bekroop de vraag Heeft hij zich soms onsterfelijk geschreven Dat Boven telkens zei: 'Jij blijft nog even We lezen en we horen je te graag' Voor ieder komt de veerman op 'n keer Het leven gaat nu eenmaal heen en weer.…

ons voorbijgaan vordert gaandeweg pratend, sapstromend wandelend over jeugdig gras verderop staan bomen haaks op gedegen aardlijnen elke week is het een kwartier eerder donker voorlopig is eeuwigheid gevangen in onsterfbaar steen in de late schemer van deze kortstondige dag…

Mijn vriend ik geef aan jou woorden onsterfelijk verweerd en rauw Niks wordt ons gegeven alleen de tekens in de sterren zijn verhalen die wat vertellen Ooit,kon jij ook mijn arm beetpakken mij overtuigen de waarheid jatten Niemand trapt mij naar beneden Gautama Dharma scorpio Rama Inanna…

Als aan de minimum eis: onsterfelijkheid, eeuwige jeugd zonder lichamelijke of geestelijke ongemakken voldaan is, zouden we er eens over kunnen praten of het de moeite waard is je ergens voor in te spannen. ---------------------------------- uit: 'Gedichten 1938-1998', 2000 L.Th.…

Pyjamadagen van ziek zijn met dichte gordijnen denkend aan vrij zijn met dichte gordijnen genietend van elkaar Ziek zijn is vurig verlangen naar bruisende energie zonverlichte kamers nooit meer slapen zingen, lachen, elkaar onvermoeibaar voeden en op zijn hevigst lijden aan het verlangen met vrienden onsterfelijk te zijn…

Misschien worden we onsterfelijke vogels die door de ruimte zweven en komen we los van ons vleselijke lijf. We houden ook niet rafelige randjes en van kwetsbaarheid…

Op zomaar een dag zat ik zomaar op de fiets voor een onsje zomaar of een dozijn van iets Ik fietste langs een sombere file: lange gezichten in elke lange auto reden achter hun geliefde aan in een verdrietig laag tempo een sterk gevoel leefde bij me op en ik voelde me onsterfelijk: ik had de dood ingehaald!…

Een diepzeevis priemt met gloeiende ogen het drukkende waterduister in de kamer vol wier waar ze haar eitjes legt vertrouwt komend leven aan vergane weelde toe 't nest tussen oud roest staat onder bescherming van 't onsterfelijke maar gezonken schip TITANIC.…

Maar goed dat ik niet onsterflijk ben Want dan zou ik vergeten Dit schoolplein, deze boom En als ik dan driehonderd was Mijn verjaardag Het is goed dat ik ooit doodga Dan is er een ding zeker De rimpel in mijn oude huid Zal de kleur altijd onthouden Van je ogen Als de zon de laatste keer En mijn film begint Elke scène op het plein…

je hield de maan vast steeds later en waar je stond, donker, in je slaap van geloven kraakte de dag, voor en na net als de boom die beverig zijn onsterflijkheid wilde bewijzen aan het bloesemmeisje naast hem met vroege kersen in haar haren de nacht viel, zo ook de maan en even was ik iets meer dan het ogenblik, een gestalte…

Dansend In je stralenkrans Zing je een lied Van vergane glorie Eindige glans Zorgvuldig gevlijd Midden talrijke twinkels Geef je lichaam En gezicht Aan 't oneindig wijd Hemels groot firmament Een glimp van onsterfelijk Over donker gespreid Ode aan de zon Klein vergankelijk licht…

Onsterfelijk moedig. Oneindig lief.…

fonteinen rijgen de nacht aan elkaar tuinen neigen uren verglijden palmen wuiven dadels rijpen ogen beklijven nu stilte wijden aardig luisteren het water horen welgevallig zijn niet slapen gaan tussen sterren staan de maan inlijven elkaar omarmen onsterfelijk blijven…

Gods eeuwige Boodschap is een peperstruik die pittig geurend wenkt bij hem te toeven binnen zijn luchtige twijgen ritselt bescheiden spraak vol onsterfelijke liefde en opbeurend vermaan wrijf maar een van mijn vruchtjes tussen je handen fijn het zal dan altijd huizen in heel je wezen mag geheimzinnig werken onvoorziene zegen brengen…