8942 resultaten.
alles blijft bij het oude
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 111 boven op de oude zolderkamer
vond je gisteren
uit negentienachtenzestig
een oude krant
voetbaluitslagen
en de wereld stond in brand
morgen sla je de ochtendkrant open
en wat blijkt
we worden nog steeds
keihard
voorgelogen…
Travels with Charley
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 163 Alleen de duvel is oud.…
Op voorhand
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 107 Wanneer ik op verjaarsvisite ga
hoor ik een kamer vol met hen die klagen.
Het blijkt voor bijna niemand te verdragen:
een sleetse moeder of aftandse pa.
Zo’n vader wandelt in zijn blote kont
en ma heeft steeds haar slipje vol gescheten;
het oordeel van ‘t gezelschap volgt terstond:
~In een tehuis~ en dan de zaak vergeten.
Ik heb misschien…
Voor de nacht uit
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 69 Het leven wordt allengs wat triest voor haar;
ze heeft een loopneus die ze telkens snuit
want elke zes seconde weer een drup
dat zijn er per minuut een stuk of tien.
Ja vroeger was ze wel van zessen klaar,
maar langzaamaan ging toch de fut er uit.
Zo nu en dan eens naar de handwerkclub
of soms in ’t buurthuis een partijtje kien.
Zo heel…
Tempus
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 165 Haar jonge ik
heeft geen relatie met haar oude,
haar oude ik
weet van haar jonge niet.
Haar meest recente foto's
herkent zij niet,
haar spiegelbeeld
is echt het hare niet.
De tijd heeft onderweg
haar ik verloren
en zij is nu verloren in de tijd.…
De wereld en oud worden
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 204 Verwonderd als ze keek naar de natuur,
zo keek ze ook naar de wereld.
Onherkenbaar was die,
het begin vergeleken met het eind van haar leven.
Alleen al op technologisch vlak
volgde ze met haar scherpe intelligentie alles.
Maar ze zocht altijd voornamelijk
de goedheid in de mensen.…
zicht-baar
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 105 ik sterf aan mijn huid
waar jij nog flirt met bloesem
mijn ogen dimmen telkens meer,
de glans van binnen lijkt te tanen
jij daarentegen verbeeldt
een eeuwig wuivende verenpracht,
in dit moment dat jij met mij deelt
buig ik verder terwijl jij lacht…
bijna voorbij
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 84 ze denkt in dagen
bijna alles is voorbij
tijd deert haar niet
de winter sleept zich
door trage dagen
de wind trekt zijn sporen
in de boekenkast
zwijgen verhalen van
hartstocht en verlangen
de klok slaat gesmoorde
uren het deert haar
niet het is bijna voorbij…
je lach is al verleden tijd
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 666 het uitzicht
kijkt naar binnen
kleurt het behang
seizoenenlang met
licht uit het verleden
je hebt gebeden
dat je oud mocht
worden, hebt gestreden
voor de laatste jaren
rust en vrede
ogen dromen en
je lach is al verleden tijd
je handen spelen
achteloos met pluizen
de asbakken zijn vol
je vest van wol is zacht
net als je wangen…
je brak geen uren open
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 691 ik zie je in een vergezicht
waarin emoties laaien
de klokken sneller draaien
tot de wereld openbarst
jij hield van morgen
want vandaag was je teveel
je brak geen uren open
liet de tijd maar liever heel
je kijkt vooruit om niet
te voelen waar je staat
je zweeft gezichtsloos door
de dagen stil en zonder vragen
je hebt de strijd verloren…
Over weifelen of twijfelen.
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 159 Is het nu weifelen,
Of is het toch twijfelen.
Voor mij,
Zit het verschil in de ei/ij,
Ongetwijfeld.
Maar samen in een twijfelaar,
Dan heb je het echt voor elkaar.…
Over filosofie.
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 237 Soms lees ik weleens filosofie,
Ik krijg het al een beetje onder de knie.
Het gaat over het wezen van de dingen
Dat zich zo moeilijk laat bedwingen,
eigenlijk een utopie.
Maar pas op, geloof,
Van zijn leven nooit een filosoof.…
Over ruimte.
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 147 Dit vers gaat enkel en alleen,
Over alle ruimte om ons heen.
Die ruimte berust op het feit
Van beschikbare uitgestrektheid
De ruimte is van iedereen.
Je kunt zelf pas voluit leven,
Als je de andere ook de ruimte wilt geven.…
Over bekrompenheid
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 157 Sta je wel eens stil bij het feit,
Van eigen bekrompenheid.
Het is de balk in het oog,
Die je al zo vaak bedroog
Bij het zoeken naar openheid.
Het wordt nog een hele strijd,
Schiet op, je hebt niet meer alle tijd.…
Over Mendel
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 188 Volgens de wetten van Mendel
Is overerving echt geen zwendel.
Want erfelijke familie genen,
Zijn niet zomaar verdwenen,
Zitten niet achter slot en grendel.
Het zijn de genen van degenen,
Die hun erfelijk materiaal uitlenen.…
Over ADSL
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 163 ADSL
Je kent die afkorting wel.
De hogesnelheidslijn
Als je op internet moet zijn
Snel as hel.
Met de snelheid van het licht,
Stuur ik dagelijks mijn gedicht.…
KRANKE ZIELEN
poëzie
3.0 met 2 stemmen 319 Onder zilvergrijze abelen,
Toen ik langs de stichting reed,
Zaten arme, kranke zielen
In hun stijf, éénvormig kleed;
Wezenloos, een rij van beelden,
Staarden zij het leven aan,
't Leven dat hen eens bezielde,
Thans niet meer door hen verstaan.
Uit hun midden rees een jonkman,
Fors van bouw, gespierd en kloek.
Om zijn slapen wond de waanzin…
GIJ ZIJT ME ALS 't ZONNETJE
poëzie
3.0 met 2 stemmen 552 Gij zijt me als 't zonnetje in de mei,
Zo lieflijk, rein en goed,
Dat bloemen strooit in bos en wei,
En vogels zingen doet;
Toch schildren zon en lentedag
U trouwe liefde niet,
Mijn engel met uw zoeten lach,
Mijn leven en mijn lied!
Vaak is een Meidag koud en grijs:
Zoo dikwerf schuilt de zon,
En geeft de tere bloempjes prijs,
Die ze…
'S MOLENAARS DOCHTER
poëzie
3.0 met 1 stemmen 701 't Werd laat eer de vrijer de molen verliet;
De vlonder was wit van de rijp - Hoe 't geschiedd'? -
Of 't licht in de molen? - Men gist en men raadt -
Hij zonk in de diepte van 't zwarte verlaat.
En 's molenaars dochter zat stil en alleen,
Al zuchtend en klagend, in rouw en geween;
Drie jaar lang rouwde ze en wenste zich dood,
Totdat het…
Voor altijd
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 439 De liefde die in mij blijft,
ze gaat niet weg
en groeit alleen
sterker naar haar doel
zo goed
als ik me bij jou voel.…
In wijsheid bezeten
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 333 rood hoofd en zij d’r bovenop
Moe bebloed onder de losse vellen
kwam hij zo Alexander onder ogen
die stelde gij van blijf van mijn lijf
zijt verleid en bezeten door een wijf
De Griek paste er fluks een mouw aan
lieve aleks niks nieuws onder de zon
zijn Adam Samson Lot David Salomon
niet allen door het vrouwmens bedrogen
wie ben ik om die knarren…
Ons oude huis ligt plat
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 108 Mijn voorgevoel zei me: ga door je " oude" straat,
en zo toog ik richting mijn geboorteplaats.
Moest even zoeken, er stonden flats,
het parkje van voorheen was weg.
De kerk in het midden houdend met mijn rug
er naar toe,
dacht ik nu moet ik vooruit, maar weet niet hoe?…
Context ?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 23 Blijf moedig ouwe dichter
schrijf je pen niet stuk, anders
blijven boeken zonder lezers,
verlaten onder stof, vergaan tot
kruimels van gedachten, die
je opveegde voor je ziellepartners
weer herhaald op een andere morgen,
wachtende op de teksten die je brak
in het samenkomen tot een gilde,
waarin het nog ongeboren kind van
taal…
Ode aan de vergrijzing
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 133 Ik kijk even naar mijn handen
En ik schrik
Wat zijn ze oud
Craquelé gebroken marmer
Met vijf smalle staafjes hout
Het verval is reeds begonnen
In de herfst
De winter wacht
Als ik die ooit mag bereiken
’t Is een koude lange nacht
Maar dan denk ik aan mijn moeder
Die ’s de winter bijna door
Nog zo stralend levenslustig
Nou…
Hoe oud?
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.403 Je kunt ze nog niet verstaan als ze één
jaar oud zijn, ze brabbelen wat af.
Begrijpen ja, dat doen alleen hun moeders,
die snappen wat hun kroost bedoelt.
Als ze bepaalde kreten slaken, hebben ze
honger, pret of willen gewoon aandacht.
Tot ze met hun snoet 't asfalt raken, dan
hoef je geen moeder meer te zijn.…
De oude Zij
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 653 De oude zij,
Ze wil niet meer.…
Ouds
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 669 Bladerend door een vergeelde krant
Strelen mijn vingers de vloeken
Nee, met geen lijk voel ik me verwant
Koppen die van ramp en nood kermen
Altijd trager, vager dringt het door
Hoe wij ons gelaten afschermen
‘Na mij de zondvloed’
‘Het zal mijn tijd wel duren’
Als een makke zucht in koor
Het tandwiel draait verder
De planeet heeft zo haar…
Te Oud
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 130 Afkeurend vele blikken
Scannend van top tot teen
Priemende speldenprikken
Geniepig en gemeen
Ik weet heus wel mijn benen
-Hun schoonheid is ver zoek-
Die zijn om te bewenen
Zo in een korte broek
Ik moet het wel bekennen
Het is dus geen gezicht
Maar oh wat is het wennen
Aan zo een volksgericht
Bij ouderdom hoort ongerief
Stilzwijgende…
Oude was
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 676 Ik hang mijn was over de leuning
van een oude brug, het water
zwijgt in al haar vormen.
Straks kom ik thuis
dan zwem ik weer
mijn rondjes als vanouds.…
Nog altijd de oude
snelsonnet
5.0 met 12 stemmen 216 Hij heeft veel haat de wereld in getwitterd,
hij is polariserend en verbitterd,
demoniseert nog als de oude Wilders.
Veranderde er al die tijd dan niks?
Dat wel natuurlijk: Twitter heet nu ‘X’.…