Alle inzendingen over Oude knarren

Zwijg en ga heen en loop alleen zoals een oude wolf en lik de laatste druppels uit de droge plassen. Proef goed, het is uw heil en de grimassen die gij moet trekken zijn vol herinnering aan vroeger lachen.…

om maar vooral niet oud te lijken maar juist om oud te worden ben ik -oude man- vaak aan het sporten ik ben nu fit en zelden nog verkouden ik voel me niet meer oud ik ben juist weer de oude…

Nee zuster, echt niet! De naam van mijn vrouw? Wel veel van de jongens en meisjes uit mijn klas!…

Het leven van eerste schreeuw tot laatste snik met al zijn fasen door de tijd gedragen mijlpalen markeren school en studie loopbaanjaren liefhebben en kinderen baren ouders ten grave dragen onder de grijze en kale kruinen blijven we jong van geest als een amandelboom ook die bloeit tot diep in de winter.…

"Van oude menschen...de derde generatie....en de letteren...." In het kader van de discussie omtrent de Drion-pil en de wederom oplaaiende disccussie omtrent de euthanasie-wetgeving in (recent deze week) Frankrijk en België (overlijden Hugo Claus)…

Verwaaide heesters in een lege tuin. Klimrozen in de luwte van de muur. Wat zonnebloemen, spruitend tussen 't puin Der vorige winter ingestorte schuur. Het vage pad door hei naar 't lage duin, Vanwaar ik 's middags op de einder tuur Over mijn boot, gekanteld, half in 't zand, Door 't laatste springtij hoog op 't strand getild.…

Moge je gelukkig oud worden- tot de kaarsen op je verjaardagstaart niet meer kunt tellen…

Moge je oud worden- dat de kaarsjes op je slagroomtaart niet meer te tellen zijn…

Soms valt er warme regen, raakt een drup de houten schilder, oud als vlinders. ---------------------------- uit: Tirade nr.347, 1993.…

Grijs en gebogen, Gerimpeld en oud. Zie laat haar praten, Een schatkamer vól goud!…

Zoveel om mij heen heb ik niet: een raam en een boom ervoor die me vertelt wanneer het herfst wordt en wanneer lente. Een vrouw die mij thee brengt en de krant voorlas. Nu is zij telkens haar bril kwijt en als zij leest, leest zij keer op keer haar boodschappenlijst voor. En halen: ho maar.…

Ik word nu toch wat ouder en ook slechter ter been. Wanneer ik mij een borrel schenk, gaat het meeste er over heen. Hoewel dit niet het ergste is, is het niet leuk voor mij, want nu moet ik wel dagelijks weer naar de slijterij. En ook het zicht gaat achteruit, dat merk ik keer op keer, ontmoet ik soms een mooie meid, dan zeg ik ´dag meneer…

haar lichaam steenkoud was elke dag ( ook haar hart ) waar ze te oud was voor hem met vijfentwintig jaren. nu wil ze naar een plek zonder angst, verdriet en pijn niets weten van hen samen geen herinneringen meer aan toen, gelukkig en verliefd… waar liefde bedrog is geworden daar wil ze niet meer zijn…

Wat ik voel in mijn knoken zie ik aan mijn gezicht: ik word snel oud. Sneller en sneller.…

Al honderdvijf maar hij hoeft nog niet dood. Lichamelijk valt er haast niets te klagen, de geest vertoont geen sporen van vervagen en ‘t libido is ook verrassend groot. Hij neemt zelfs Mien de thuishulp op zijn schoot die hem met regelmaat zit uit te dagen. Bij hem verveelt ze zich nog lang niet dood: drie keer per week, nee haar hoor je niet…

Het oude van dit land Oma met de breistokken Opa aan het werk De pastorie Het café na de mis Katholiek zijn Of anders Het gekissebis Het dorp De boerderij Verfijnde mensen De elite De stad Nu is iedereen vrij Vrij om te denken en te geloven Er is een kaars die zal doven…

Is het fijn om oud te worden? Je leven loopt bijna af. Je nam daarvoor diverse horden Om te ontkomen aan je graf. De dokters hielpen daarbij overmatig. Misschien dat er wel iemand loog Of stuurde hij je beroepsmatig Naar een of andere uroloog.…

'Of wij oud zullen worden'? vroeg je me in de zondagsstilte 'Of wij samen.....' ja, dat bedoel ik antwoordde ze.... 'de wegen van God'... citeerde ik omdat dat in me opkwam Ik tuurde naar buiten 't zwijgen op de lippen elk antwoord...schuldig.…

Oud.... was de stad de witte muren de ramen als ogen op vandaag De straatjes in het nauw hoeken met geschiedenis bocht met verleden Aldoor rijst bij mij de vraag: wat kan de stad mij..... vertellen? Ik kan die vraag stellen weet het antwoord nog niet pas, als ik rondkijk gaan m'n ogen me geloven.…

ze zegt - jij bent al oud hè mamma en als je oud bent ga je bijna dood nee lief kind, je moeder is niet oud dat lijkt maar zo ze zegt, maar jij bent al groot en ik ben bang mamma zegt ze, als je wordt begraven is je mond dan open of dicht meestal dicht klinkt het antwoord o gelukkig, zegt ze anders komt er klei in…

Wat is oud en op in mij? Wat kan ontkiemen? Hoe wil ik leven?…

Ben ik oud, als mijn knieën knakken, als ze knakken, als ik loop op de trap? Ben ik oud, als mijn kaken kraken, als ze kraken, bij het gapen? Ben ik oud, als mijn kam zijn tanden verliest, als steeds meer haar, de vrijheid verkiest? In m'n hart ben ik jong gebleven, laat de ouderdom bibberen en beven.…

Ook al is ze grijs en oud. Puttend uit herinneringen, uit een lang bewogen leven, bezit ze zonder het te weten... een schatkamer vol goud.…

Oud zijn Oud zijn de glans van de eindbalans opgemaakt het oude bed ik leg mij neer op dromen bezongen in nacht en vergetelheid die door mij heen gebuiteld buiten mij zijn stukgemaakt. Oud zijn in het najaar.…

verstilde pijn van het zijn zomerlente winterherfst winterlente zomerherfst donkere dag heldere nacht de wacht bijna volbracht…

Een kopstoot of een grote klereschop? Of zal ik hem straks stiekem beentje lichten, een knietje geven of zijn kaak ontwrichten? Ineens komt dan een schoolse wijsheid op: Leeuwinnen leren heel vroeg aan hun welpen: Vergeet toch nooit dat alle beetjes helpen!…

Als je iets niet kunt vertrouwen Is het toch wel wantrouwen. Het is een soort achterdocht Alsof je een kat in de zak hebt gekocht Waar je nu mee loopt rond te sjouwen. Het is natuurlijk wel fijn Om ook eens kritisch te zijn.…

Soms ben je wel eens bang Voor je eigen gedachtegang Ze zitten vaak zo vast in je hoofd Dat je ze haast als vanzelf gelooft Je zit steeds eerste rang. Om me in de discussie te mengen Het zijn ook gedachten die je op andere gedachten brengen.…

Aldus geschiedde Het werd een ellipsoïde. De vorm van een ei Komt er het dichtste bij Meer had de natuur niet te bieden. Zelfs bij een ei Komt er wiskunde bij.…

Als het licht de duisternis verlicht Verschijnt alles voor ons aangezicht En heel misschien Gaat u dan zien Hoe de Natuur is ingericht. De Natuur die op ons is gericht Hoort daarom in het volle licht.…