142 resultaten.
Zwanen...
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 127 Zwanen
zijn het
zwemmen in de Seine
Witte zwanen
die de rivier
ook de dode armen
Van de stroom
sieren
afsteken tegen de spiegel
een grijs getinte spiegel
De zwarte zwanen
zijn opgevlogen
elders neergestreken
Buiten
mijn gezichtsveld
de mijne.....…
over mij heen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 212 wolken met grote lijsters
spannen het luchtruim
jubelend golft de lente
mijn polderland in
knotwilgen staan bloedend
zonder vingers langs
de kreek te wachten
hun vuisten baldadig leeg
het zwermt vol liefdes
over mij heen, zoekend in
luidruchtige wolkenluchten
naar weer een bevruchting…
Oranjebitter
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 1.284 Nimmer viel Oranjebitter
zoveel bitterder verloren
als toen op die ene dag
die er met glans viel van de stad
waar een oranjezon in smoren
lede ogen zou doorboren
daar waar iemand in de waanzin
zo die ware zin vergat
die ooit een Vijftiger - zo schoon
in dichtersinkt had neergestreken
maar nu weerloos was gebleken
ín de waarde die het had…
Vurrukkulluk
snelsonnet
4.0 met 5 stemmen 221 Bij een gezellig echtpaar neergestreken,
Met koffie, thee, en een gastvrije lach.
Vurrukkullukku koekjes bij de thee,
Het volgend jaar doe ik beslist weer mee!…
Wereldkampioenschappen
snelsonnet
5.0 met 11 stemmen 140 Weer dwong de moeder aller sporten mij
Met al haar onderdelen tot devotie
Vol strijd en drama, spanning en emotie
De week vloog, net als Femke Bol, voorbij
Er zijn ook lui in Zandvoort neergestreken
Zij hebben één gelopen race bekeken…
waden in beelden
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 653 het bed is een polderland
molens draaien op volle toeren
lakens worden vermalen
en te bleken gelegd
sloten vallen droog en lopen
over het matras het zakt in
op een, soms twee plaatsen
ik trek mijn laarzen aan
de molens zijn gestopt en
de regen blijft komen maar
ik kijk omhoog en baad
in weelde…
Liefde
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 993 De boer keek naar de lucht.
Vogels vormden samen een woord.
Het bewoog van de ene kant van de hemel
naar de andere kant.
Toen doken de vogels naar
beneden en gingen recht tegenover
de boer op een hekje zitten.
Ze zongen het lied van de polder.
De boer pakte een boterham
en gaf hen allemaal een stukje brood.
Na het eten vlogen de vogels…
LIEFDESGEDICHT IN HET NEDERLANDS
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 2.132 Dit is een liefdesgedicht
in het Nederlands en het gaat
over koeien en weilanden,
de wind over de sloot,
de tegenwind over de sloot,
de tegenwind over de roeiboot,
de molen in de verte
met de lachende molenaar,
want het waait van geluk
over de boot waarin
zij zitten, waarin zij roeien
met de riemen die ze hebben
tussen de blanke weiden…
Versneden land
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 303 Dan blijkt,
het juiste ploegen en het
mesten doe je met een
eeltige hand, dan raakt
het polderland gezond.…
van moeders doe overdrijven en voorbijgaan
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 366 het is de straffe wind die mij de achterzijde
van de bladeren laat zien, zo heftig krommen
de populierentoppen, het ratelt gestaag en de
bulderende zee op afstand schreeuwt verhalen
ik luister in één stuk door naar wolkenranden
die mijn polderland verstoppen achter zonlicht
kolossale gezichten blijken moeders die zingen
over koren, veranderlijk…
HEMELSPEL
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 54 Twee einders hebben
blauwe lucht; daartussen hangt
grillig wolkengrauw.…
Ijstijd
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 1.175 (Volwassenheid vergeten,
spelend, zwevend
in hun ijstijd neergestreken.)…
Jagen in de polder
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 180 twee teefjes onder appel
op die mooie zomerse dagen
mijn stem herkenden zij wel
ook al gingen zij op in het jagen
ma en kind met hoge sprongen
achter de konijnen aan
om later met hangende tongen
het koele water in te gaan
braakliggend polderland
hernomen door de natuur
niet kunstmatig aangeplant
een veld vol avontuur…
De aftocht
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 714 Nu Neerlands nuchterheid
haar koorts heeft afgelegd
en onze jongens
al lang weer neergestreken zijn
en van de buis
koesteren vluchtige vlagen
nog drie van de duizend vanen
die de wind ooit dragen mocht.
De straatlantaarn op de hoek
houdt hen nog hoog en
om de pit danst nog een wake.…
Wolkenzamelaar
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 101 De wind, voortdurend onderweg
Komt even neergestreken
En spreidt een sluier
van woestijnzand
Uit de atmosfeer
Meegevoerd van tussen rotsen
Half geërodeerd
Wolkenzamelaar van fijnstof
Onder ozondeken
De tuin, door bij en wesp genaakt
Blijft nimmer meer dezelfde
Niets bestaat dat niet eerst
Door iets anders is geraakt…
As woensdag
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 35 Al zijn er deze nacht wederom dromen neergestreken,
is even iets in het echt niet door het schemer gebroken
schieten er zinnebeelden door ons heen onafgebroken,
ik mijmer kijk naar buiten, denk zijn 't oude paarse preken.
Wat deed ons wederom ontwaken, liet naar stilte neigen,
zal ook de adventtijd ons doorlopend weer doen zwijgen.…
loomheid laat de klokken slaan
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 225 vliegen spelen ongestoord
landen en bewegen
warmte is ongehoord
geel vraagt snel om regen
het rechtgekante polderland
de zomer trillend in de verte
loomheid laat de klokken slaan
het zware werken is gedaan
ik koester zachte schemer
als stilte in mijn hand
een vogel kaatst een zonnestraal
terwijl het donker langzaam valt…
Aan de steiger
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 131 Nauwelijks is de reiger
neergestreken op haar nest
waar haar slechts de nachtrust rest
als bij het breken van het licht
zodra het land de zon ziet reven
er een ritmisch luid gekwaak
in de plas wordt aangeheven
Overdag een kale plas
doet de nacht bewegen
en wordt bij het waken van de dag
weer angstvallig doodgezwegen…
LICHT
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 180 vlakten
van euforie en wanhoop tegelijk
hoekige stormgoden gewapend
met kokers vol rechtlijnige pijlen
doemen in bruin-grijze tinten op
waar is boven wat onder en opzij
verre melancholische klankdichten
zweven over het landschap
mannen in driedelig zwart met
hoge hoed spelen viool in een
vertraagd bewegingsspel
onder een onwerkelijke lichtinval…
´Polderexpress´ *
gedicht
3.0 met 28 stemmen 12.691 De trein reed als een lang lint door
kant ene de van slingerde en bergen de
van de berg naar de andere kant.
,denken je zou hand de aan Niks
maar bergen horen in een polderland niet thuis
.slingeren te niet ook dan behoren treinen en
Bij nader inzien waren er geen bergen,
trein een altijd nog er was wel maar
die aan de bergen deed denken.…
Wiegelend hoofd, zoet vrouwenhoofd
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.670 Wiegelend hoofd, zoet vrouwenhoofd,
een zuivere vrucht, een reinblank ooft,
zo zal het liggen in de schalen
van mijne handen, de goudovalen,
dat mijne mond het proeven moge
het rustgezicht, rijp overtogen,
met de lippen, die zwellend openbreken,
de volzoete en met de neergestreken
koele oogleden en de tere âren
in de slapen, de holle…
Aan de Donge
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 123 Aan de Donge
neergestreken
tranen op de oever
en de snaren in de boom.
Muziekloos,
want hoe te zingen
van de liefde
en de vader van de tijd
als met de haast
en in het gedrang
bij de doldwaze dagen
het rood van de rozen
verdwenen is?
Gras als hoogpolig tapijt
kriebelend aan blote voeten.…
Herfst
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 130 Een kleurenpalet is neergestreken
bonte blaren aan de bomen
de zoete zomer is bijna geweken
de herfst zal zeker komen
Als door een kunstenaar
wordt het landschap bewerkt
met zijn penselen was hij daar
hij maakt de bomen winterklaar
Zodat de tere twijg kan groeien
de bloesemknop weer adem heeft
in het voorjaar opnieuw zal bloeien
zijn…
Geploegd land
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 115 Neergestreken meeuwen op een veld gegroefde aarde,
springende stippen van lijn naar lijn,
als muzieknoten die afhankelijk van een notenbalk zijn
en het azuren hemelblauw als klankbord aanvaarden.…
Sint
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 1.670 De pakjesboot kwam eindelijk aan land
Ook alle pieten zijn weer neergestreken
De loopplank uit, de Sint begon te spreken
En ik dacht: 'Man wat val je door de mand
Daar sta je, mijter, baard en veel tam tam
De échte Sint, dat blijft toch SinterBram..!'
Sinterklaas is in het land. We bewaren warme herinneringen
aan Bram van der Vlugt.…
Onvoorwaardelijke liefde...ook dan..?
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 1.105 Mochten stormen aanbreken,
wolken over ons neergestreken..
zou je dan, ook dan, mijn hart proberen te verwarmen?
Zou ik ook dan,
mogen schuilen, in jouw warmtevolle armen?
Neem je me dan mee
...uit die wilde onrustige zee
naar het land van liefdevolle rust
...waarin je mij weer wakker kust?
Wanneer je daartoe in staat bent..…
De dodenzee
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 266 Na de vogelvlucht en
de donderslag is de raaskal
neergestreken
Voor de valreep ben je
naar het eeuwig thuis geweken
Slechts een traan die vlucht naar
het rijk der Dodenzee…
De Beemster
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 546 Schaapachtige wolken
verliezen hun onschuld
pakken samen
in een loodgrijze lucht
dikke druppels water
vallen in het rechte polderland
na wat uren lijkt te duren
verschijnt een mathematische regenboog
een vlijm scherpe scheidslijn
tussen verdriet en verraad
tussen mogelijkheden die even onmogelijk lijken
geen ruimte latend voor nuances…
vandaag is een mooie dag (voor Nadia E)
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 84 er is een waarheid
van de getallen
en een van de
menselijke maat
ze bestaan
al die onzichtbare
jaren maanden uren
van de waarheid
onze huid die
geen licht verdraagt
is van overal en
van alle tijden
de zon brandt traag
in dit polderland
geharnast schuilen we
achter donkere wolken
brenger van het leven
de menselijke maat
zegt…
De zwarte vogel
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 116 zij hebben hun vogel opgetuigd
met toeters bellen en veel linten
vandaag vliegt hij uit
nog zijn de vleugels lang
maar de scharen van rancuneuzen
zullen hem snel kortwieken in zijn vliegen
breedsprakerig was zijn bek
nog vol met oude leuzen
het eerste piepen klinkt niet slecht
de hordes zijn weer neergestreken
na hun lange koninginnevlucht…