Alle inzendingen over Patty Scholten

Verliefdheid is: het vreemde pad betreden waarbij geen richting staat. Wel paddenstoelen die waarschuwen voor drijfzand, modderpoelen. Fata morgana's dienen strikt gemeden. Je draagt een rugzak van het merk 'Verleden', die zich bij elke stijging zwaar doet voelen. Een helder beekje om bij af te koelen. Straks komt een uitspanning:…

De krant puilt uit van kommer en van kwel Het is een meer dan troosteloos gebeuren En overal zijn doden te betreuren Een grensconflict, diplomatieke rel Een ramp, een dag van nationale smart En straks het huwelijk van Parry Brard…

Ze heeft José maar weer eens hoer genoemd En Marga reeds als tyfushoer betiteld Want daarmee wordt de kijker liefst gekieteld Tot zulk gedrag is Patty dus gedoemd Het is van groot belang dat je zo bot bent Als imitatie van je eigen spotprent…

Het trio Marga, Patty en José, Dat schaars gekleed uitdagend stond te springen, En ronduit zong over de stoutste dingen, Heeft er geen zin meer in en stopt ermee. En toch, na ‘Yes I Do’ en ‘U.O. Me’, Was ik beslist in Luv’ op alle drie.…

Mijn lief die vindt mijn gave heel apart Ze vroeg: "Kun je dat ook met Patty Brard?"…

Met Barbie, Patty Brard en College Tour.…

Zo veel mensen, Zo veel zielen, Niet een aan De ander gelijk- Heeft de een Ravijnen gezien, De hoogste toppen Beklommen, de diepste Diepten meegemaakt Het verschil in Perceptie springt Wel het meest In het oog bij Zulke dingen: Iemand die nooit Achter de horizon Heeft gekeken Maakt uitsluitend Vlakke tekeningen…

schrei mijn allerlaatste groet het was veel te vroeg voor het divergeren van onze wegen onbillijk de gevoerde strijd die je uiteindelijk verloor loop nu leeg en verdwaasd in de wereld die leven heet koester onze herinneringen terwijl het nevelt voor mijn ogen ~* Voor Patty die haar beste vriendin verloor *~…

De Toppers gaan in Moskou de finale voor ons halen Na jaren zero points wordt dat echt wel weer eens tijd Maar stuur dan ook die andere vaderlandse nachtegalen en laat ze lekker blijven, dan zijn wij ze lekker kwijt Dág Bauer, Roelvink, Weber, de Dijk, dat enge Bluf en als dat ook mislukt hebben we Patty nog met LUF…

Lege glitter, lauwe glamour, Tweederangs nachtclubpief, Flinterdunne snor, fout pak, Onderuitgezakt op de enige stoel Die het etablissement rijk is, foute gozer Die ongeïnteresseerd zijn handelswaar aanprijst - Overjarige snol in te wijd Uitgesneden hals met royaal zicht Op het boezemgebied - Met twee eenzame gasten die ook al niet…

Als een uitgelezen lege bladzijde staar ik nu doelloos voor me uit ik vroeg je wat je precies wilde en jij kwam met een onverwachts besluit, altijd grijpt die irritante vrijheid in was dit het dan alweer? elke jongen die ik leuk vind mist hetzelfde keer op keer, ik mag niet zeggen dat het aan mij ligt dat zeggen ze me dan weer wel ook…

En dan ineens is ze daar weer, de onbarmhartige leegte. Want dat is wat hij achterliet, toen hij ervoor koos om alleen te gaan. Alle banden verbroken, van iedereen gescheiden behalve van zichzelf, maar ook dat is maar de vraag. Niet begrijpend en onbegrepen zocht hij zijn weg in een wereld die niet de zijne was. Geen vader, moeder of zus die dat…

Het was er weer, het diepste wezen Dat zij tijdens haar reis vergat Er kwam ook zoveel op haar pad Het wou haar vormen leren lezen Achter de dingen die verrezen Symbolen van een habitat In haar inmiddels postgevat Nadat uit haar Achillespezen De pijlen van de lessen staken Die de rabbijn haar had geleerd Het universum is een laken Waarop…

Ze was in Cannes de grote favoriet En sleepte met haar song ons land erdoor Een foto van een molen als decor Een ongecompliceerd en vrolijk lied Het wilde levenstempo anno nu Mag soms ook best ‘een beetje’ zijn (wat u?)…

in memoriam Teddy Scholten Een niet bepaald aantrekkelijk ideetje Dat ons vervult met wanhoop en met smart, Ons somber maakt, onzeker of verward De een heel veel, de ander slechts een beetje: Ooit slaakt een mens zijn allerlaatste kreetje En stroomt het laatste bloed weg uit zijn hart.…

(voor Rob Scholte) Waar vroeger de postbodes in alle vroegte de post sorteerden in houten hokjes, terwijl radio drie door de ruimte weergalmde, hangen nu in alle stilte zijn kunstwerken te pronken.…

Van het leven beroofd, Parijs slaat terug met enkel woorden, in de strijd tegen ‘t zinloos moorden, van hen die willen dat je zoals hen gelooft. Dit was zijn keuze, verblind door het eigen gelijk, overtuigd van Allah ‘s glorierijk, van deze fanatieke religieuze. Een spotprent of karikatuur, kan pijn doen, zeker bij deze religieuzen,…

Het regent tranen, Het spoelt verdriet, Het verdampt somber, Want jij bent er niet. Het stormt onbegrip, Het waait eenzaamheid, Het blaast droevig, Omdat ik aan ‘jou missen’ lijd. Wolken varen donker, Wolken varen licht, Wolken varen niet, Want de zon is jouw gezicht.…

Ruik maar heel licht In de zolderkamer. Tussenwanden weggebroken - Aardige aannemer wel - Hij ving wat muizen En vond een verdroogde kikker. - Die giet ik in goud De vorm bleef behouden - Alle ruimte voor Pingpongtafels en een Modelspoorlijn - geen kasten meer. Je kent het niet Meer terug - de trap draait linksom En de deuren zijn van…

Stadsduif ver van huis geraakt doodgebeten door de kat ligt als vod in mijn tuin tussen eigen veertjes sneeuwwit babykussendons mijn liefje mijn duifje hoe deed het pijn Gekooide duifjes sterven mak zoetjes aan, veer voor veer. er was eens een sprookje dat niet bestaat altijd word ik behoed tegen rukwind moordenaar wervelstorm…

Zal ik zijn wie ik ben, Zal ik worden wie is was, Zal ik verdrinken in een zee van chaos, Zal ik mij snijden aan een bed van glas? Moet ik doen wat in mij op komt, Moet ik luisteren naar de rest, Maar als ik het zelf ook niet begrijp, Wie weet het dan het best? Zien mensen mij wel eens staan, Als ik buiten van de kou verga? Weten mensen…

Stapelgek ben ik, ik geef het toe, Heb al mijn toekomstdromen in drank En middelen op zien gaan, Mijn theater heb ik coute que coute In de benen willen houden, het geld Dat ik van jou zou lenen heb ik Allang uitgegeven, politie en deurwaarder Staan voor de deur Het maakt me allemaal niet meer uit Hoe ik hier uit zal komen, ik doe…

Daar lag aan de stoet uit aller streken de klipper en de keulenaar, het driemastschip, zijn tuig ten hemel en de ertsboot breed en zwaar, de Lloyd-vloot met provincie-namen alle elf, als ik me niet vergis de Caland en de Lady Tyler, de Scholten, die gebleven is.…

En toch, dat werk, met roem bedekt, Had Scholte Stugginks gal gewekt! Daar kwam hij! Zonder ba of boe; Gelaarsd, tot aan de heupen toe; Een knubbelstok in iedre hand Kwam onze Paai, en stak van land, Zo vaak de preekklok werd gehoord, De brug bezijden, in de voord!…