PATTY HARPENAU

Het was er weer, het diepste wezen
Dat zij tijdens haar reis vergat
Er kwam ook zoveel op haar pad
Het wou haar vormen leren lezen

Achter de dingen die verrezen
Symbolen van een habitat
In haar inmiddels postgevat
Nadat uit haar Achillespezen

De pijlen van de lessen staken
Die de rabbijn haar had geleerd
Het universum is een laken

Waarop je na gerijpt ontwaken
Je dankgebeden projecteert
Daarna helpt het je codes kraken

Schrijver: Anneke Haasnoot, 10 september 2012

annekehaasnoothotmail.com

Biografie van deze schrijver

mystiek

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 150