3285 resultaten.
De innerlijke zomer
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 115 Ik proef de volle zomervruchten
zie de blauwe zinderende luchten
de zon is op zijn hoogste punt
dat ons allen het licht nu gunt
van donkerte lijkt nu niets te duchten
Het is de keizerlijke maand
die voor ons de hemel baant
de stralen vallen in de warme aarde
die de oude krachten steeds bewaarde
zij houden zo ons leven gaand
Ik voel de…
Blokkade
netgedicht
4.0 met 30 stemmen 372 Het is niet wat wij zien
`t is de echo aller- egostemmen
trillingen van de stemvork
een weerklank
en het eigen altruïsme
plaatst klanken in onbewust verweer
overstemmen allereerst
liefde en mededogen.…
Kans.
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 493 Je hebt
je kans gehad,
ik heb alles
voor je gedaan.
Ik ga je niet
nóg eens vragen,
je laat me
tóch weer staan.
Dát risico
wil ik niet nemen,
ik heb namelijk
maar één hart.
Dat kun je toch
wel begrijpen?
De vorige keer was je
kil en hard!
Je weet,
ik wil geen ander,
ik wil alleen maar jou!
Maar mijn hart
zal nu niet spreken…
75
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 365 Ideele ervaring,
Verzonnen beleving,
Gewenst genot,
Ingebeeld lot.…
vinger aan de pols
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 436 vinger aan de pols
van mijn ervaring
op 't scherpst van
de snede is het nu…
[ Ik las gedichten ]
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 42 Ik las gedichten
totdat het te donker werd –
nu voel ik de wind.…
lekker vroeg
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 74 ik ben vaak vroeg wakker
heerlijk
eerlijk
Ik ga dan vaak al schrijven of lezen
Precies dat wezen
Ik heb er geen last van.....om dat te ervaren
dat komt mede door de jaren
Ik ben nu inmiddels 45 jaar
Dat voelt helemaal niet raar
Hoe ik dat ook wil bekijken
Geen enkel mens is te vergelijken…
[ Rottende stukjes ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 63 Rottende stukjes
jeugd, verlangen en trauma:
mijn eigen mestvaalt.…
verdichting
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 75 terwijl ik de weg zoek
tussen bedenksels
die onverhoeds als
konijnen uit de hoed
tevoorschijn springen
verschijnen en
gloeien in mij
adem zoeken
of
een doodgeboren
geesteskind dat de
uitgang van het
broze labyrint
niet vindt zoals ik
rusteloos vastloop
in verdichting…
[ Vakantie toen: storm ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 47 Vakantie toen: storm,
regen -- kon het nog maar eens
zo tegenzitten!…
God, de stilte en ik
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 348 Alleen: mijn geluk en mijn benodigdheden,
namelijk God, de stilte en ik, verder niks.
Ik mik nergens op, slik alles wel of niet
maar brengt me telkens thuis,
vredig bij mezelf; liefde en vergeving.
Eigen krachtige beleving: God, stilte, ik.
Neem verder niks.
Heel dichtbij mijn ziel... zodat alles
gaat vervagen en alle lagen
van tijdsbeleving…
Ode in de sloot
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 81 Het schouwspel voor me verrast me.
Niet omdat de regendruppels
het wateroppervlak omvormen
tot een ballet van in elkaar overlopende kringen.
Die schoonheid ken ik al.
Maar de symfonie die daarmee gepaard gaat,
verbaast en ontroert me.
De breekbare geluidjes als de belletjes knappen,
vormen samen een fluisterende ode aan de regen.
Waarom…
Ruzie
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 269 De ergste pijn na een ruzie
gaat vaak allang niet meer
om de oorzaak of het feit
maar dat je niet kunt zeggen
dat het je spijt…
gelukkig nieuwjaar
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 256 Beleven en ervaren,
groeien in waarheid:
de grootste cirkel is ook rond.
Leven.
Cirkels cirkelen rond
in cirkels die cirkelen.
Begrensdheid accepteren.
Persoonlijk.…
Kleine Reus.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 26 Onbaatzuchtige Vriendschap, grenzeloos, haast eindeloos ondanks vaak hopeloos
Meest kleurrijke sterretjes voor me van gigantisch hobbelige en torenhoge hemelen plukken, magisch grandioos.
Spirituele moedgevende dialogen over bloemenpracht, welgemutste vogeltjes en smakelijk bereide kippenbouten, het mag
Steeds weer strak in het pak als hoogstandje…
Lieve Maan
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 235 Lieve Maan daar hoog in de lucht
Jij brengt bij mij soms een zucht
Jij brengt mij licht in de duisternis
Samen met de sterren in die grote nis
Dan denk ik aan al die lieve mensen
Die ik moest laten gaan en te wensen
Nog een keer naast ze te staan
Maar in de stilte van mijn hart hebben zij hun bestaan.
In de stilte van de nacht lieve maan…
laatbloeier
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 54 van een laatbloeier
verwacht je meer ervaring
vooral empathie…
Echtsgrond
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 4.675 Gespeend bleef-ie van die ervaring,
want scharrelvlees was niet voorhanden.
Hij vond pas een dame na jaren.
Al spoedig ontstond er een band
tussen hen, want het bleek, - 't was frappant -
dat ze allebei hetero waren.
Een huwelijk volgde algauw:
de persoon die hem aanstond was maar
zeer kortstondig z'n aanstaande vrouw.…
[ Op een feest altijd ]
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 111 Op een feest altijd
even de nacht in lopen --
en de vreugde zien.…
Stroming
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 446 lijf,
Dwingt me dat ik in deze toestand blijf,
Pas wanneer mijn hele zijn is opgevuld,
Wordt de zin en het nut van deze ervaring onthuld.…
GOED GEDAAN JOCHIE!
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 72 Natuurlijk ga ik op naar Gods Altaren
en ik mag zelf
de Kandelaar-Kaarsen aansteken
Jezus heft de loftrompet
en God, de Vader
die zingt 'n diepe Bach bas-aria
Ik mag op een kussen voor Hem zitten
Hij legt z'n hand op m'n hoofd zeggende:
"Goed gedaan Jochie!…
De dame en de Jongeheer.
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.829 zachtheid kronkelt onder zijn ervaren handen
zijn opgewonden mond dwaalt vrij over haar rug
langs haar tempel over de heuvels en weer terug
om dan gelijktijdig in de zevende hemel te belanden.…
Jij
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 1.181 Het kan een last zijn
Jezelf zo te moeten "dragen"
Het is de schrik van ieder mens
Maar achter elk persoon en zijn onzekerheid
Zit iets moois, waar je niet om hoeft te vragen
Verander niet voor die ander
Ook die draagt wat met zich mee
Probeer gewoon wat van jezelf te zijn
Want dat kun jij alleen!…
Lijflied
gedicht
2.0 met 18 stemmen 7.167 Het is van mijn leven nog niet geschreven,
nog nooit van m'n leven.
Het staat om de dood nog niet te boek,
om de dooie dood niet.
Het voelt nog zo iel aan,
of het mijn tong nog niet kan roeren;
ik voel me beroerd. Hoor hoe
het zou willen schreien.
Ik wil het ooit nog eens op
kunnen schrijven, al is het te weinig
om van te leven, het is…
Indianenboom
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 234 Achter pijn, zuid west
en droom gebogen
is er een eenling
in een boom gekropen
hij knijpt de wind
zijn ogen open
met droeve pijlen
in de ziel geschoten.…
Slechts een silhouet ?
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 245 Ik strijk mijn streken met
een droge kwast, lees de
verlichte tred in de ravenzwarte
ogen en word onder een steelse
blik van meewarigheid begraven,
ze steelt papavers uit de sterren
van haar figuur, tomeloze last van
weelde in een aansprekelijke natuur,
die ze eerst met me deelde en ik
vrijliet door haar persoonlijkheid .…
Intieme verschillen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 293 Je voelt je als een jong meisje
dat in haar eerste gedicht
tot de ontdekking komt
dat de wereld veel fraaier is
dan zij in werkelijkheid heeft bedacht
terwijl jij jouw zinnen probeert te verleggen
ademt de zomer een wildlied voor de horizon
alle dwergen zijn dappere tuinmannen
die nippen aan een lauwe advocaat
de stad is een oneerlijke…
Plotseling
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 264 Zwart!
De boventoon van het duister.
Grijs!
Manifesteert ruis door gefluister.
Gesloten!
Vangen mijn ogen verlichting.
Het licht!
De boventoon van verrijking.
Ik kende jou als een eiland in open zee.
Als een zacht, fris maar krachtige rosé
Maar na een vloed over het fijne zand.
Plotseling als schipbreukeling gestrand.…
Ik mis mijn ik
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 92 Ik mis mijn ik
nu jij er niet meer bent
ik zuig mijn longen vol
maar stik
immers
een ander in mij
heeft mijn persoon
verstoord
Ik mis mijn ik
omdat jij mij en die ander
zo goed kent
snap ik best
dat jij mijn ware ik ook mist
zoals het was in het begin
ik mis mijn ik
kom bij mij terug
en blaas me adem in
ik wacht
niemand anders…
Geesten
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 109 Ik kan mezelf niet zien
zonder spiegel
Alleen anderen kunnen
ons helemaal bekijken
Er zijn tijden geweest
dat niemand zichzelf kon zien
Tenzij in stille wateren
of geframed in andere ogen
Of in de prototypes
van onze spiegels
De vage voorouders
van onze geestenvensters
We zien alleen anderen als geheel
Zoals alleen iemand anders…