Alle inzendingen over Plastic Soup

Plastic ik test de trekker onder mijn vinger. BAF! Een explosieve ontbranding. Karton vliegt van de kaart af, een gat in de binnenste kring. Kunnen we het nog begrijpen? Of, is het al te laat? Dat het niet het wapen, maar de mens is, die het wapen gevaarlijk maakt.…

Blauw plastic broeit boven zwetende hoofden vol vervlogen dromen zon schijnt en brandt boven hoop hoop op anders leven en overleven in donkere ogen lege buiken huilen…

op maandagmorgen haast ik mij door kille koude straten een verdwaalde meeuw scheert laag voorbij duikt op een plastic bakje friet met een hoofd als een vergiet en mijn hart vol gaten loop ik door en door en door die kille koude straten…

Golven komen af en aan Het strand raakt bedekt Plastic Blik Hout Touw Zeewier Olie Vogels worden vleugel lam Toeristen blijven liggen op hun rug Zij vliegen straks wel terug…

Uit China halen wij een hele hoop Omdat ze daar van alles exporteren Van plastic speelgoed tot aan kinderkleren En dikwijls ook nog gif toe op de koop. Maar China haalt weer melk bij onze boer. Dan kan daarin meteen dat gif retour.…

Vandaag graag aandacht voor de oceanen, dat water vol gedumpte plastic troep, die rijk met zwerfvuil opgevulde soep waar vissen zich een weg door moeten banen. Waar gaat het heen! Wordt dat geheel en al een wereldoceanentranendal?…

De piercing voor de koeien is passé Geen rund dat dat nog trendy vindt vandaag Straks schiet de boer een chipje in de maag Dat niemand ziet en geurt naar orchidee ‘Toch jammer,’ wist een koedier te vertellen ‘Je kon er vaak heel goed klauwvrij mee bellen.’…

Maar reken maar dat ze elke avond dezelfde bos krijgen op alle bühnes van het land rozen van plastic voor de goedkoopte. -------------------------------------- uit: 'Remco Campert dichter', 1995.…

het hele landje met vijver en al geborgen tussen strippenkaart munten en papier waar ik ook ben achter dof plastic blijft ze rennen oren plat staart zwierend zand stuift op zonder terugval --------------------------------- uit: ' De klik van de riem', 2006.…

Ik heb verdriet maar mijn tranen zijn droog ze zijn als zand in de woestijn zoveel dat eigenlijk niemand nog ziet hoeveel ik heb verdriet je zult het niet vinden ik heb het ver weggestopt ik draag het in plastic zakken niemand die daar in kijkt mijn verdriet is er gewoon en niemand die nog opkijkt het is er.…

er zijn harten van zilver er zijn harten van zand je hebt harten van koper en je hebt ze van kant er zijn harten van plastic er zijn harten van glas je hebt harten van suiker en je hebt ze van was er zijn harten van rozen er zijn harten van hout ik heb zelf al gekozen: dat van jou... dat van goud…

Dus niets – geen plastic, luiers, meubilair – mag na één keertje weg, zegt straks de wet. Ik vrees dat ik mijn lot niet meer ontwijk: de overheid eist name-lijk mijn lijk.…

Doe maar van plastic; gaat-ie langer mee.…

De IJskap smelt, het water stijgt en stijgt… De Plastic Soep breidt zich voortdurend uit De Afvalbergen groeien naar verluidt te hard, maar wat de mensheid ’t meest bedreigt: De grote Koffieschaarste komt er an Daar word ik zo intens verdrietig van…

De mens vervuilt water inwoners gaan dood door olie, door plastic of wat dan ook. Het koraal sterft af diersoorten verminderen er moet iets veranderen het moet nu stoppen. Want ook ons drinkwater is niet langer vrij van drugs, legaal of illegaal en vormt een reëel gevaar.…

Moeder en dochter Zwijgend worstelend met het bestaan Zagen zij mij tegemoet Dochterlief gedrongen in haar lijf Heur handjes verpakt in plastic Handschoentjes van het type benzinestation "Ook nog een huidaandoening", dacht ik Zij passeerden mij, hand in hand, En liepen samen naar de zon.…

Want plastic heeft z'n beste tijd gehad en fijn stof - uche uche - is er zat!…

mijn beste beentjes zet ik voor bij vierdaagse wandeltoer zwetend zwoeg ik kilometers over zeven heuvelen dieptriest word ik bij het zien van het gladiolenlegioen ik haat die plastic bloemen bekeer mij tot de virtuelen van huis uit ben ik strompelpoot loop wél voor echte rozen…

In een plastic tas. Zij wist nog niet, wat ik daar zag: Dit was niet haar man. Misschien kon ze het voelen, toen haar ogen de mijne raakte in de bus die op tijd vertrok.…

De ego's van nu gevuld doorregen en opgediend als warme happen in een slechte snackbar eenvoudig weg te doen in plastic bakjes en te overgieten met kleffe bende hun thuisfront hun ideaal hun passie om gevreten te worden zonder ooit te aanschouwen wie hen verorbert of wie hen uitkotst…

een verzopen begonia in een klomp aan de muur, of een bosje geknakte fresia's in een doos tussen het afval op de markt, een nattig toefje peterselie op een steak in de koeling, een rijtje plastic groen tussen de snacks in de vitrine, ik zeg het je graag met een bloemetje…

Speel Sonnevelds Het Dorp af op je screen Vol intel hoe we zetelden in dozen Met flink veel glas en verse plastic rozen Nu kun je met de webcam alles zien Justitie vraagt om sluiting van de luiken Door de nee-nee sticker nog eens te gebruiken…

Besluit genomen, nu niet langer talmen, rondom de vijver ligt zo’n tien kuub zand, genoeg voor ons gezinnetje als strand, met hier en daar gehuurde plastic palmen. De buren gaan naar Spanje en Silezië, wij luieren drie weken in Tuinesië.…

Er liggen plastic slippers voor de tent, van meisjes en vrouwen, terwijl een televisieschotel op de moderne wereld duidt, net als de kinderbrommer van roze plastic. De zandgrond en de stenen doen onvruchtbaarheid vermoeden.…

Enkelvoudig glas houtvezel witgelakt rond vierkant versteend emaille Plastic steel verast tabak tot gekraste zwarte leegte Voorover getuimelde zwavel ideeën ziener uitgehongerd over zwetend schaduw licht op beide ver onder stellingen…

koekoeksklok in hondenhok doos met bestek in druiprek aktetas op matras plastic zwaard in hobbelpaard veel snuisterijen donkere schilderijen lampenkap op doedelzak ansichtkaarten bontstaarten tafelvoetbalspel oude tafelbel sentimenten loslaten geeft gemak alles kan in de vuilnis stortbak 1977.…

Jouw adem is op de hemelvaart Tussen auto’s langs ons heen gevlogen Met vleugels vers in plastic, Zijdezacht. Laffe dader die met bloed aan de handen rustig is doorgelopen terwijl jij met je laatste zucht nog fluisterde: “wie let er nu nog op de kinderen?“…

nog langzaam rollen de witte golven papieren huisvuil voor ons uit maar het lieflijk tafereel kent een teveel ook plastic heeft zich daar bij geschaard de niet afbreekbare soorten op aard omdat zij niet verteerd worden het recyclebare heeft zijn grondstoffen behouden deelt mee in het vertrouwen van de mens om goed voedsel te…

verschoten plastic bloemen een rouwkrans van het werk zijn veel te jonge foto op regennatte zerk hier rust ons grote voorbeeld de onvermoeide ket hier rust de ruggegraat van onze jaaromzet wij zullen hem nu missen welhaast directielid de firma is hem dankbaar the sky was zijn limit…

Het water loopt en loopt Aldoor naar het laagste punt Soms stroopt het op heeft dan weer haast Krijgt geen vrij spel van vuilnis,blik en plastic Achteloos in de stroom geworpen Het water stroomt en stroomt langs steden en dorpen En niemand... die zich erover verbaast.…