Alle inzendingen over Queenie neemt een nieuwjaarsduik

Je bent ongemerkt binnen in hem geslopen neemt steeds meer bezit van hem waardoor hij het niet meer weet en langzaam alles vergeet 'Waar moet ik heen?'…

trompettist blaast z’n wangen vol om de wereld te raken, aan te raken met welke toonaard dan ook zachtjes en bescheiden tot ruig en hard ondersteund door bas drum en keyboards zingt hij tot de bomen die oeverloos worden gekapt toetert hij over een Syrische vriend die niet meer naar huis kan nu oorlog is wat de klok slaat geeft hij, neemt…

Waarom wordt een verhaal steeds groter neemt ongekende proporties aan groeit het welhaast uit z’n jasje zodat je de waarheid niet meer ziet staan? Waarom maakt een mens zich druk, soms om minder nog dan niets kom, ontdoe je van dat juk en denk: het is warempel niets!…

marcherende mieren over een weerloos vogellijf begerige vliegen gonzen er omheen de laatste veertjes de ragfijne botjes de wind zij neemt alles met zich mee roerloos ligt een fragiele vogelschedel naast die van vis en ree einde van de angst voor boze mensenogen onwetend nu van ons gestaar in de glazen kast dag voorbije…

zie het als een teken aan de wand niet onderhuids, maar open en bloot soms mistig en vaag, in weke kleuren vertakt, de armen wijd gespreid zilver, zacht, wakend of slaapnevelend water zie het niet als een proeve, het lukt geheid speels en vloeiend, wat kan er gebeuren tussen vroege jeugd en verre dood neemt zomaar een pad mij bij de hand…

Onkruid bestaat niet zegt een lieve tante uit het rivierenland ze noemt ze wilde planten en je knikt ja wiegt jouw stevige stengel in de zilte winderigheid laat onverwacht jouw stekels zien lokt vogels met jouw rijpe zaden onkruid bestaat niet beaam je nu volmondig en de hongerende wind neemt jouw stuifmeel mee.…

geachte fractievoorzitter van de partij van de Heer u tracht met kracht ons te overtuigen pratend aangaande over de mening van Hem zozeer allemaal bijbelteksten tot vermoeiens toe oh wee een grote verantwoording toch u neemt dit wel met zich mee als gelovige denk ik toch het kan een dwaalleer zijn onze heilige…

Terwijl je bijna afscheid neemt verblind je mij, verblijd je mij nog even straks ben je voorbij zolang de wolken voor jou opzij gaan de glooiende velden rood gekleurd het landschap laat rusten weet ik dat het goed was dag mooie dag wek me morgenvroeg als goud om met roodgekleurde wangen de zwoele avond in verlangen naar meer, te beleven…

ook lawines worden steeds groter naarmate erosie meer vat krijgt op het gesteente de oppermachtige rots heet graag massief maar als de verbondenheid verdwijnt kiezelt alles bergafwaarts kwadratisch neemt de snelheid van dit proces toe met vocht en vorst als actieve daders in vriezende nachten met slang en appel legitimeert…

Gesteggel over stop op statiegeld... Een kwestie met veel maren en addenda Inzake de verduurzamingsagenda En wensen dat het wat wordt uitgesteld Een krappe meerderheid houdt dit gegeven Bij gratie van wat statie nèt in leven…

-draaiend, dreigend ergens in de zaal- Het geluid uit speakers, de spanning neemt toe, vol verbazing, hoe gaat dit aflopen. Nog een paar danspasjes van een paar assistentes en de illusionist neemt het doek dat weer was voorge- houden weer weg. Schrik staat in z'n ogen, geen leeuw!…

Ik kan het bijna niet bevatten Dat in deze moeilijke tijden Waarin veel verdrietig Jij mijn hartje doet verblijden Dat je er voor mij bent Bij een traan en bij een lach En dat ik wanneer het nodig is Even op je steunen mag Dat ik helemaal mijzelf kan zijn En dat jij mij neemt zoals ik ben Dat ik ondanks ons korte samenzijn Je al zo ontzettend…

De lucht neemt de plaats in, het golven waarin alles zijn grens en huid aflegt, en hoe de gedachten door elkander gaan, alle gedachten samen, de grote wijde geest die over de wateren zweeft, maar er is geen water en er is, denkt het, er is niets dat zweeft... Er is de huidloosheid, en wensen dat ik wist.…

in opperste volmaaktheid ligt hij verwaand in 't nest bewondert hij zijn naaktheid en vindt zichzelf het best in opperste verrukking neemt hij zichzelf ter hand ziet zijn gelaatsuitdrukking in de spiegels aan de wand in opperste verbazing blijft bevrediging lang uit beseft hij zijn verdwazing als hij zijn ogen sluit?…

lopend door je gedachten kom ik op plaatsen waar zelfs jij niet bent geweest je slaat een arm om me heen voelt je veilig en laat je helemaal gaan je gevoel smeekt ja toe zeg ja voor altijd geluk in je leven verschrikt kom je terug op aarde verstand neemt het weer over en sluit je af je denkt aan?…

Houten pop neemt u plaats op het lege bureau in de kamer mag u best een tijdje staan. Ik kan u buigen in alle standen, commentaar geven zult u niet. Houten model: anatomisch correct Uw kennis blijft toch zeer beperkt, van inwendige zaken geen verstand. Waar mijn hart zich nu bevindt, zal ik van u niet kunnen leren.…

Drijfklei neemt mij op tot op een meter diep waar ik een bodem vind de oude wei ik wil mijn woorden geloven die ik ooit eens profeteerde de Broekpolder in haar water spiegel ik mij naast een divers gevormde gevellijn met stofbeslagen ruiten waarin de drab een wazig beeld hier wonen wij ze spreken zacht moe van ’t verhuizen…

In een oorlogstijd De welvaart achter je latend Op doorreis naar de bitterheid Schieten met je ogen open Maar met een hart dat huilt Een angstaanjagende hardheid Onwetend wat achter dat masker schuilt Een film komt tot leven Maar een droom valt in duigen Lopend over mensenlijken Die niet meer kunnen getuigen Elke nieuwe missie, neemt…

vereeuwigd en bevangen met het oog en de soepelheid van kleuren zien schoonheid proeven de mens ontroeren lijnen volgen in ontdekkingsreis en er is nog zoveel meer nog zoveel meer te doen mijn leunstoel kraakt jasmijn neemt jaren terug wat een hart tentoon spreidde de dag licht in elke voelspriet lippen bevoelen kreukels in de zomer is geborgenheid…

jij bent als de zee je bent vloed, je geeft je bent eb, je neemt deining is jouw hart branding jouw ziel stormen met wilde stromen zijn gelijk jouw buien een warme en koude golfstroom trekt door jouw aderen ik trek me terug je voelt koud, vandaag morgen zal je anders zijn hunkerend druppels als klitten…

Duizenden heksenogen kijken tegen de ingewijde maagd op, terwijl ze de Opsafortis in het geheim onder haar hoede neemt.…

je neemt je pet af een diepe buiging in het water dat begint te kringelen een spirituele reiniging daarvoor stond ik stil als een standbeeld een lantaarnpaal in het water, waar je niks anders mee kunt dan enkel de tijd opheffen, gloeiende gloeiende was ik daarvoor maar ben nu weer wakker stap uit het water en laat de wind me…

intens rode donkerblauwe en gouden stralen in de wolken als duisternis en licht elkaar omarmen in haar ogen twinkelen vrolijke leeuweriken passie rebellie gloed hoop en verdriet minnaar en geliefde ontstijgen tijd en ruimte mythische vogels worden van binnenuit verlicht voelen de stralende omarming van de zon het lied van duizend vogels neemt…

De vreugde van woorden O mijn dichter Jij neemt de wereld waar door mijn ogen en oren. Ik vraag je: wat kan ik voor Je doen want ik ben volledig beschikbaar voor Je. Jij laat de woorden in me opkomen. Jij speelt de muziek in mijn hart. Jij hebt de liefde aan mij gegeven.…

Maar kijk, hij gaat de bocht om, hij neemt een andere weg heeft hij mijn angst vernomen, ik huppel langs de heg hij kent mij beter dan ik dacht hij rent met mij en wacht, ik hoor de zachtheid in zijn stem en in mij groeit weer kracht! Waff!…

Je neemt me in je armen, streelt mijn haar, jaren glijden weg het voelt weer zo vertrouwd. Een laatste kus dan scheiden onze wegen wij hebben beide nu een heel ander leven.…

La Notte ( De Nachtmerrie ) als een donkere peilloze schaduwloze brutale insluiper komt hij zonder zich aan te kondigen binnen neemt – als een willoos secreet – bezit van je diepste ongekende machteloosheid verleidt je met zijn zoet gevooisde klanken hij voert je mee zonder tegenstand naar onbekende verten hij heeft je zwakheden…

Wat telt is niet de goede wil Maar doorzettingsvermogen Er zit een levensgroot verschil Tussen iets doen en pogen Men neemt zich zo gemakkelijk iets voor En hoopt dat goede wil alleen zal werken Maar wie beseft zich hoe hij 't moet bevechten?…

nu kou de adem nam van zachte bloesems twijfelt leven of ze verder kan, de kille dood neemt kleur uit welig groen de lente wacht alsof ze stilletjes vertellen wil dat uit één nacht geen gram valt te behalen over zeven weken bloeit april in witte jacobsladders tree voor tree beklimt mijn spijt langs bloemen die er niet toe doen…

. ---------------------------------------- In Noord Korea was er steeds censuur, Maar nu neemt men een voorbeeld aan het westen, Van Kim Jong-Un een ongekende geste, Dat nippen aan die westerse cultuur. Voor de bewoners kan hij niet meer stuk: “We mogen nu van Kim de Donald Duck.”…