10389 resultaten.
Thuiskomst
gedicht
3.0 met 54 stemmen 23.679 Het huis ontstaat, de tafel neemt plaats,
wij veroorzaken elkaar. Het is toch niet
denkbaar dat iemand dit alles verzint.
--------------------------------------
uit: 'Waar de engel gaat', 1995…
De vloedgolf van het verleden
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.096 Sluit je ogen en val
Volg die traan
En glijd weg
Op deze eeuwige pijn
Voor de laatste keer
Sluit je ogen en sterf
Binnenin breekt je hart
Een nog nooit ervaren pijn
Neemt je in de macht
Voor de laatste keer
Sluit je ogen en voel
De pijn stromen door je lichaam
De gekmakende herinneringen
Voor de laatste keer
Open je ogen en…
Kleinzoon
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 5.198 Men neemt het voor lief, want wat
weet hij er nou van of het dag is of
nacht.
‘t komt aan op een volle maag en een
lege luier, een goede boer en een
warm bed,
o ja deze man komt er wel,
zo is het maar net!…
JOUW WARMTE
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 2.031 je lekker warm
ik wurm me tegen jou aan
en voel jouw warmte
diep bij mij naar binnen gaan
je ligt te slapen als een roos
van de wereld niets bewust
je hebt niet eens in de gaten
dat ik je zachtjes heb gekust
ik leg mijn armen over je heen
en hou je liefdevol vast
alles klopt tussen ons tweeën
alles past
vredig voel ik me zo
slaap neemt…
Lente in Zwitserland
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 456 ach wat
je neemt een stuk land
rotzooit wat met
schep en vork
je krijgt bergen
effen wat sneeuw
er op er tegenaan
geprakt
een meertje
een reddingsboot
uit de ark van Noach
met Dr.…
detective
gedicht
2.0 met 73 stemmen 22.517 de eerste keer
ben je altijd een beetje blind
je weet nog niet
naast wie je wilt zitten
waar je wilt wonen
wat je kunt lezen
de allereerste keer
is van je eerste tot je zeventiende
het is het eerste huis
waar je in bent
een huis als alle andere
het is het eerste boek
dat je leest
en je bent niet alleen maar lezer
je neemt het…
morgen maandag
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 335 zondagmorgen kwart voor zes
alles en de kinderen slapen
behoedzaam neemt hij zijn
gerei en de fiets op
de zon komt op en lawaai
in de verte , hier is ’t stil
rond de vijver met twee
hengels en wat aas
de hele dag zit hij daar
soms gestoord door
een wandelende vraag
of een snoek op oorlogspad
hij rolt geduldig zijn sigaretjes
zoals…
Ma´s stofdoek
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 1.088 zij neemt mij niet meer af
het patiné verdiept zacht
onder deeltjes van stof
van wie eens beweging was
en slijt de verse dna
in fijn tot zeer fijn
mocht er een methode zijn
zij bouwt zichzelf op
van microscopisch klein
tot een reuzin, zeven voet
lang en voor niemand bang
wiegt zij haar liefste
zij zegt: wie spaart heeft wat
aan…
Gebroken wit
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 966 Voor Annemiek
Het kan alle kanten heen: soms
spoelt het aan op de kust, neemt
schelpen en wieren mee, soms
lacht het gelukzalig de hemel
stuk.
Hoe ondubbelzinnig het vertier
van meeuwen.
Ben jij dat die eigenzinnig je
initialen in het natte zand krast?
Spat jij spontaan de spetters
in het rond?…
De wereld een plaatje
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 525 elke ochtend de weg
die iedereen bewandelt
naar het dorpse plein
een markt te bevolken
voor de inwendige mens
voor het uur van de haan
het beest geslacht en gepluimd
met de nodige groene vulling
genieten van het goede leven
een mens onder de dieren
neemt wat hij maar wil
zonder rekenschap voor wat dan ook
de wereld een uitgedoofde vulkaan…
Het unieke
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 120 ik geef jij neemt
de bloemen uit mijn hart
en vraag je maar niet af
waarom jouw eerste schrede
in mijn straatje past
of dat ik
de durf had om
het unieke in jou te
onderscheiden dat jij
je hele leven al bij je had
verborgen achter
de vele zorgen die
jij voor de ander had
waardoor er voor jezelf
te weinig aandacht was
samen hebben…
dé waarheid
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 1.158 hier is mijn woord
neemt en eert dit, gij allen
het is de enige waarheid
hier geponeerd om mij te gedenken
want uw woorden zijn hol
zo bol ze staan van fouten
ongezouten persiflages in de marge
zoiets hallucinerend bekomt niet
dan met enkele tijd isolatie
mij is immers de waarheid
en niets dan de waarheid
zo helpe mij iedereen
die niet…
Eens
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 1.060 Nu al dit schoon voorbij is
want tijd neemt liefde, vreugde, smart
als elk van ons weer droef en blij is
dicht aan een nieuw gevonden hart,
zal ineens alles vervagen
bij het zien van dit vergeten blad.
Je zal weer dromen van de dagen
toen we in elkanders ogen zagen,
dat we elkaar zo hebben liefgehad.…
nachtvers
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 347 het uur van de wolf
straten gehuld in het gehuil
van blitse wagens
dit duister dient niet
om te slapen
er moet overdacht
in de nacht beslecht
dat bij zon alles goed
of toch genoeg verlopen
volgens wat verwacht
hij neemt zijn pen
getuige tot verstillen
van wat geweest
voorbijgeraasd alweer
en af te leggen kleed
voor de naakte rust…
Boekreis
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 383 zoals het water zoekt
neemt en geeft
vernielt en bouwt
in ijs en land
beeldhouwt
onderweg is
in gouden watervallen
waar wonderlijk warm
geisers gisten
niet te luwen
haast huilen
en spuwen
dansen waterzuilen
naar de heldere lucht
een weer oude spiegeling
in gele en rode bergen
zocht Jules Verne
hier het middelpunt
een…
Bloemenslaap
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.899 Straks komt met de lente de warmte weer,
Dan gaat door de velden de Lieveheer,
Neemt zachtjes het dekentje weg en zeit:
Kom, kinderkens, op! het is bloeienstijd.
Dan komen de kopkens snel uit de grond
En kijken met open oogskens rond.…
BEREIKT
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 251 Het wezen kijkt mij vriendelijk aan
Ik overhandig mijn bestaan
In boekvorm en het neemt het zacht
In handen, transparant als glas
Om dan met bovenaardse pen
Te glijden langs wie ik echt ben
Buiten al wat ik schreef en las
Ik liet een prachtig oeuvre na
Nu worden al mijn woorden beelden
Die nooit worden gepubliceerd
In onaardse grammatica…
het olster veer
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 401 neemt zijn tijd onder
de hollandse wolken
van mauve en jan voerman
tussen bebloemde boorden
met daarachter trage koeien
wegdromend naar de einder
fluistert de zilveren ijssel
verslingert even het veer met
daarop slechts de onthaasten
bijna teder zet hij ze af
wacht rustig op de verre fietser
verlangend naar het onbekende
hij weet…
Blootvoetsgewijs
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 272 de wind waaien
is het niet hier, dan wel daar
soms, heel even maar
blootvoetsgewijs
liepen mijn voeten door het water
deed mij afkoelen
zó lekker fris
ik voel mij dan blij verrast
vanwege jouw gloed, die mij aanraakt
droeg jij mij er doorheen
is het oké
gaat mijn dans
door de branding van het leven
de stilte voorbij
iets van jou neemt…
beet
netgedicht
2.0 met 30 stemmen 1.740 bij angst voor de kruispin
toch onverhoeds finaal
door zo'n beest gebeten
met opname uit zijn gifkanaal
subiet in de bloedbanen
van spontane schrik verlamd
te worden opgegeten
niks nog aan de hand
zolang men stoer verstout
de bestuurde organen
voor dood stilhoudt
ook voor een kleintje vervaard
hij neemt alleen waar
en eet je op…
Morgenstond
netgedicht
3.0 met 31 stemmen 409 De wereld neemt
een nieuw begin,
maar droomt
nog even door.
Het warme witte dek
verlaat dan zacht
de sponde der aarde
opdat de krokus bloeit…
Die andere vrouw
hartenkreet
2.0 met 13 stemmen 993 jou aan maar
voelt haar
Hij kust jou maar
proeft haar
Hij vrijt met jou maar
bevredigt haar
Ik koester geen illusies
over de prins op het witte paard
Ik verlies me niet in een hart
waar geen liefde voor mij bestaat
Dus begrijp me niet verkeerd
als ik zeg dat ik van je hou
Ik wil je plaats niet bepalen
als je geen genoegen neemt…
Gay
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 524 Het CDA is uit de kast gekomen
Ze varen in de grachtenoptocht mee
En net als Plasterk zijn ze plotseling pro Gay
Tot dusver had ik daar niets van vernomen
Of neemt men ons verkiezingstechnisch in het ootje
In dat geval is het een héél schijnheilig bootje.
----
Voor het eerst vaart het CDA mee tijdens de Gay Pride.…
Zielezee...
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 314 In mij kolkt een woeste zee,
die bij springvloed
tranen golvend voedt
Zoute, zilte druppels benemen
het zicht van binnen en buiten,
de zielezee doet ze uiten,
zodat de druk
van binnen verlicht
Sporentrekkend in ogen,
op huid, de ziel loopt over,
komt golvend eruit
Storm neemt af, zee komt
tot rust en traag wordt
weggeveegd, de laatste…
materialisme versus liefde
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 647 gefocust op buitenkant
imitatiegeluk in rijkdom
naar binnen de basis
van welbehagen
dankbaar wat het leven brengt
erkentelijkheid
gelukkiger met weinig moeite
corrigeer jezelf veel hebben
maakt niet gelukkiger
materialisme is geen
controle meer over jezelf
in je relatie bezig zijn met hoe
jij wilt dat die ander is
dat je niet de tijd neemt…
Vooruit
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 236 Als penningmeester van de VSV
Breng ik vandaag het trieste nieuws naar buiten
Dat het beroerd gesteld is met de spruiten
Het zit onze vereniging niet mee
Dus als het laatste spruitje is verkocht
Neemt u dan deel aan onze stille tocht.
---------
Dit jaar minder spruitjes
AMSTERDAM - In het spruitenseizoen…
Stemmetjes in mijn hoofd
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 193 het is als een zacht
kabbelen dat babbelen van
de stemmetjes in mijn hoofd
een achtergrond geluid
als het ver geruis
van de golfjes in de zee
soms verheft er zich een
slaat dan indringend over
het water neemt hem mee
maar als het stormt
en emoties schreeuwen
om gehoord te worden
is er ruzie die snel
overslaat in elkaar verbaal…
Een vader
gedicht
2.0 met 38 stemmen 17.300 Neemt dan
bijvoorbeeld de man die van zee komt,
ontvangt en bedient hem en als hij dan
gaat, richt ze een hier voor hem in voor
als hij terugkeert, als ze weer wil. Wachten
maakt deel van haar lijf uit voortaan en
denken hoe was hij, wier aan zijn voeten
in zijn handen een net - Hij is het!…
Water
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 603 Het is overal
geeft leven
neemt het
het doet veel
dingen goed
maar ook slechte
dingen
de mens
de natuur
Het reinigt
verlost van zorgen
was fouten weg
vergeeft
wast de lei
een nieuwe begin
zonder verleden
Spiegelt
De buitenkant
niet wat
binnen in verstopt
zit
en niet weggewassen
kan worden
De nieuwe hoop
die komt
en helpt…
Diafragma
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 370 "Waar je ook gaat, je neemt
hemel en aarde met je mee".
Plato…