Zielezee...
In mij kolkt een woeste zee,
die bij springvloed
tranen golvend voedt
Zoute, zilte druppels benemen
het zicht van binnen en buiten,
de zielezee doet ze uiten,
zodat de druk
van binnen verlicht
Sporentrekkend in ogen,
op huid, de ziel loopt over,
komt golvend eruit
Storm neemt af, zee komt
tot rust en traag wordt
weggeveegd, de laatste traan,
die ziltig kust
Zie ook: http://www.gedichtenbelicht.nl
Schrijver: Alie Hoogenboezem-de Vries, 2 augustus 2009
Geplaatst in de categorie: verdriet