Alle inzendingen over Reeën

Jachthut op vier palen bewaakt het paradijs ik ben niet goed wijs die is om reeen af te knallen.…

Kloek waden reeën door de stille Waddenzee, zoeken de verte. Op naar dat zonnige land, waar het onbekende lokt! Bij vollemaansnacht ligt middenin de vaart een roeibootje, stil; langs en boven hem drijven twee lichtbollen voort.…

Je lijf is ongezien zeer fraai Met een hoofd zwaar van krullen Van buiten en van binnen zo waar Ik hoor de mannen bronstig brullen Je hals is als een prachtig fenomeeen Geen van mijn vrienden kent er een Die is te evenaren jij bent uniek Zo in je fraaie blote sporttuniek Je borsten hijgen als opgejaagde reeën Terwijl je navel gezicht bekoort…

wandelend in het bos hij stil verscholen onder z’n hoed zij druk met armen gebarend kwebbelde er lustig op los vandaag liep ik in ons Blauwe Bos een groep vrouwen liep al giebelend en kwekkend achter me aan ze ervoeren niets van de natuur lieten waarvoor ze kwamen volledig aan zich voorbij gaan en overal waar ze langs liepen raakten vogels en reeën…

van mijn karakter ik voel me daarin thuis nimmer gewetensbezwaren dienaangaande gekend enfin, thans verspreidt een lichte douche mijn landgoed die een beschermende laag legt op mijn ziel het is als kijken zonder brillenglazen alles oogt mooier, soms mysterieus, soms een innerlijke gloed doorheen het grijs dat zich immer uitbreidt en zie reeën…

Sommige dieren onweerstaanbaar grappig ons brutaal stil aanloerend inspireerden, naast het kleurenpalet ook meeldraden en het verwilderen van mos mijn kussensloop in die tijd vulde met weilanden wulpen en reeën. Vlinders, bijen spechten en pril lover wat in het voorjaar licht getint kleurde zo ogend harten vreugdevol liet dansen.…

waardevolste kapitaal ik zie wat ik wel of juist niet zou moeten zien misschien ik zie een groot stil verdriet met vragen die alsmaar vragen met antwoorden die het ons zeggen maar we luisteren niet ik vraag me niet meer af wie of hoe en wat uit te leggen en dan plots vanmorgen schuif ik gordijnen open zie enkele reeën…

Er werd al vaker om deze polder gestreden in het verleden al heeft het gevogelte noch de reeën haar ooit vermeden. De vele akkers met het gewas hun wortels kennen en weten ook boeren de gouden halmen, groene spruiten niet vergeten.…

gedwee zie ik haar schichtig alert om zich heen kijken stap na stap heel voorzichtig ze loopt mij ongezien voorbij hoe lang kan ze nog vrij rondlopen in deze wei kijk eens goed in haar ogen die eerlijk lieve levenslust verdient zoiets geen mededogen laat zoiets prachtigs toch met rust de jagers zullen komen en haar wilde dromen…

En wat zou er edeler zijn dan het scheppen van schone gewassen, uit vormloze stoffen, van runderen, reeën en kleurige hoenders, van vogels en honderden soorten van vissen en honderden soorten van planten en wezens, die dan op hún beurt de natuur weer verrijken: de stamloze wortels en stompen van halmen.…

Het boerengrasland geurt, belooft toekomstig hooi; reeruggen golven sierlijk, met beheerste haast, boven de hoge halmen.…

Dwars door het wilde landschap de paden langs een streep - en langs de hele route houdt dat ons in de greep De weg is uitgestippeld... veel moois doen wij zo aan, toch zou ik heel wat liever het rechte pad afgaan En drinken van de zoeten die daar te schenken staan, er proeven van hun vrijheid zonder daar schuil te gaan En fluiten…

Alweer een wolf gespot in Nederland Dat is dit jaar al voor de derde keer Natuurliefhebbers willen er nog meer Dit alles stond vanmorgen in de krant Die wolf vindt mij misschien een ouwe bok Maar ik verstop me toch maar in de klok…