Schichtig
gedwee
zie ik haar schichtig
alert om zich heen kijken
stap na stap heel voorzichtig
ze loopt mij
ongezien voorbij
hoe lang kan ze nog vrij
rondlopen in deze wei
kijk eens goed in haar ogen
die eerlijk lieve levenslust
verdient zoiets geen mededogen
laat zoiets prachtigs toch met rust
de jagers zullen komen
en haar wilde dromen
weten ze eens te verstoren
door haar met kogels te doorboren
hoe wreed kun je wezen
kun je de natuur niet lezen
het doden van zo’n uniek leven
dat van de ree
... reeën lopen in het weiland voor ons huis langs. De laatste donkere avonden hoor ik ze weer de schoten
en weet voorlopig zie ik geen reeën meer. ...
Inzender: C.A. de Boer, 12 oktober 2023
Geplaatst in de categorie: emoties