1828 resultaten.
Ruimtereis
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 173 De ruimte
in mijn hoofd
is kaal en leeg
ik reis naar binnen
er zijn geen ramen
of gordijnen
bestemming is er niet
reizen is genoeg
de weg er heen
is mijn doel
het verlangen
onderweg te zijn die
mystieke ervaring
is de vervulling
daar verander ik
raak ik ballast kwijt
om balans te herwinnen
de ruimte in mijn hoofd
ontdoet zich…
Titanic
netgedicht
0.0 met 2 stemmen 114 Omdat de ramp van de Titanic honderd jaar geleden plaatsvond, is dit herdacht door met precies zo’n schip en met hetzelfde aantal passagiers dezelfde route te varen en de reis na te bootsen.
---------------------------------------------
Zo ‘n dertienhonderd mensen gingen boeken,
Die hielden van een mooie cruise op zee.…
slaap (3)
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 567 in de onderwereld
neemt Thanatos afscheid
van zijn moeder
de nachtgodin
hij gaat op reis
om mij te halen
grondig snijdt hij
een haarlok af
ik weet het
mijn tijd is gekomen
de doortocht op aarde
loopt dood
zijn tweelingbroer Hypnos
sluit mijn bange ogen
en sust het vasthakende
lijf in diepe slaap
de veerman brengt me
over de rivier…
In mijn schrijn
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 35 Tussen het tastbare verleden
weeg ik af wat ik kan
opruimen, weeg ik af
wat ik kan
Al deze vertrouwde spullen
kleinigheden, een grote koffer
voor een grote reis, met een kopie
van mijn paspoort van toen
Voor ik de dozen open, draai ik
het opschrift naar me toe
Ja, ik weet het nog
Het is er nog, stofvrij
Keukengerei en serviesgoed…
De pen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 150 Zoekend reis ik door mijn geest,
vind dan lang vergeten herinneringen
van een leven vol geluk.
En ik schrijf:
“Deze dag kan niet meer stuk.”…
Mannetje
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 119 Heel even was ik dat verlegen mannetje
dat altijd wachtte op zijn beurt
in moeders keuken dronk ik uit het chocokannetje
ik had er nooit om gejengeld of gezeurd
terug na een lange dwaze reis in de veilige haven
kan ik eindelijk ademhalen
kon ik mij maar aan het verleden laven
en uit de oude verhalen warmte en zekerheid halen
maar ik heb…
magere hein
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 46 onlangs onverwachts
zag ik magere hein
die iets te zeggen had
zo zei hij tegen mij
een paar dingen eerst
om te beginnen zei ik
ik ga niet met jou mee
er is te veel nog te doen
zoveel nog heb ik hier
waarvan ik houden mag
wat nog lang niet klaar is
voor mijn afscheid nu
berg de zeis maar weg
reis naar nergens verder
maar kom…
Jouw zonnevingers
netgedicht
5.0 met 22 stemmen 50 ik voelde hoe
jouw zonnevingers
hun pixels zachtjes
op mijn huid vlijden
na een lange reis
als lichtdeeltje
van de hemel maar
het aards paradijs
ik had mij
komend uit het
langdurig grijs en
somber van de hel
voorzichtig opgesteld
zodat de eerste
confrontatie niet zou
uitmonden in schade
verfrissend stroomde
energie door mijn…
Al ooit
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 538 Al ooit iemand ontmoet met ogen
als waterdruppels zo zacht
En met woorden die precies zeggen
wat je op dat moment van hen verwacht
Met een glimlach die je verbaast
de hele dag lang
Iemand met lieve kuiltjes
verborgen in zijn wang
Iemand die spreekt van werelden
waar je zo graag op reis wil gaan
Precies omdat je weet
dat die enkel in zijn…
Graal Ridder
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 401 Ik hechtte mijn Roos aan het Kruis
En ben op reis gegaan.
Ik was vroom en kuis
En hoopte niet te vergaan.
Mijn weg was wild en doornvol
En ik werd uitgeput.
Maar ik bleef maar hoopvol
Ook al was ik ver van mijn hut.
De Graal was mijn doel en moeten,
Ik wist dat Hij bestond.
Da Vinci Codes routen,
Dan Browns wereld rond.…
WORDING
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 447 Beton stort zich neer
ijzer buigt en verdraait
vormen keren zich tegen je
wereldwijd verdwijnt in het niets
kolommen staan verbeten recht
resten van verdorven generaties
uitgeproduceerde verwanten
wachtend op een reis in het niets
opgegraven toont alles zich
in realiteit van de wording
niet hier alleen, ook ginds
samengaan in een episode…
Het volmaakt later
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 81 zij wiegen zon
waaien warmte in
alle kleuren rondom
een stukje paradijs
in twee daagse reis
niet ver van het ijs
onder dezelfde lucht
dromen ook zij
het volmaakt later
zien wolken
als golven water
in blauw hoge zee
nemen
in samen bestaan
verbinden mee
hun cirkel is
in het groene beginnen
ook rond van binnen
wil melker…
ONGESTORVEN AFWEZIGHEID
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 876 ben je het vergeten
is het door de drukte in jouw hoofd
of juist de afwezigheid daarvan
dat je mij niet opmerkt
ziet
als je antwoord geeft aan mij
een vreemde
die voor je staat
die je aanraakt
met jou meegaat
misschien weet je het niet meer
of ben je het vergeten
de tijden van weleer
van ons
samen
is het door de eenzame reis…
Père-Lachaise
hartenkreet
0.0 met 1 stemmen 541 Hier eindigde hun laatste reis.
Steekt er wellicht soms iets kwaads
in het virtueel een plek aanschouwen
waar zoveel verdriet en leed
en zoveel pijn is van wat ik niet weet
van bekende en onbekende mannen en vrouwen.
Hier rusten ze de eeuwige rust.
Schoorvoetend scroll ik langs de zerken.…
onder de keukentafel
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 662 ik bereid daar als enige chef
mijn lievelingsprakjes
van kralen en knopen
die niemand proeft of lust
er gebeuren wonderen daar
wanneer de dokter gaat
is er een maaltijd voorbij
ik word gezocht, altijd
gevonden ook
een lepel levertraan als vrijbrief
voor de reis naar potenland
hoesten kan tegen mijn pop
tot de volgende vieze slok…
Een kleed voor de ouderen
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 478 ik zat graag in vaders’ stoel
uit het kleed geklommen
had ik de gehele kamer
aan mijn voeten liggen
een reis naar het onbereikbare
vanaf grote hoogte denken
als ik later groot ben
ga ik meubels verplaatsen
het vervaagt heb ik gemerkt
het kleed werd mij te klein
behang verkleurde traag en
alles bleef geruisloos staan
éénmaal heb ik…
Mijmering
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 729 Met gesloten ogen, verder op reis
naar een nieuwe morgen
't leven, een heerlijk paradijs !…
Zoontjes
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 964 Twee knuistjes, stevig in mijn handen
Mijn jongens en ik, samen op pad
Met hen op reis naar vreemde landen
Met méér lef dan ik in me had
Sámen stonden we echt veel sterker
Sámen konden we heel veel aan
Ik hún steun en zij de mijne
Alléén, had ik dit nooit gedaan.…
VAN TUINJONGEN
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 221 TOT SPIEGELAAR
De wolken zijn nomaden
Gaand boven land en zee
Ik reis nu met ze mee
Begrijp waarom ze baden
En hielden hun tiraden
Mijn ouders, dominee
Zo boven, zo benee
Geen wraak, enkel genade
Ik kan Karina zien
Ze tuurt over het water
Leeft tussen toen en later
Ik zie de kleinste kever
Ik ben de grootste wever
Van voorgedrukt…
Bitter tegengevallen
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 822 Ja het valt bitter tegen
Dat mag gezegd
Men zegt
zich nergens mee te bemoeien
ziet verdriet
om verdraaide waarheden
Luistert naar de pijn
en toch
wordt er een mes
in de rug gestoken
door de ander heel lief
Een goede reis te wensen
rijdt voorzichtig
er ook nog bij
Wat is vriendschap
dan nog waard
je bemoeit je er niet mee
maar…
Boekreis
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 383 zoals het water zoekt
neemt en geeft
vernielt en bouwt
in ijs en land
beeldhouwt
onderweg is
in gouden watervallen
waar wonderlijk warm
geisers gisten
niet te luwen
haast huilen
en spuwen
dansen waterzuilen
naar de heldere lucht
een weer oude spiegeling
in gele en rode bergen
zocht Jules Verne
hier het middelpunt
een reis…
impasse
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 401 meer dan ooit schrijf ik woorden zonder inhoud
dicht ik mijzelf gedachten toe die niet de mijne zijn
en zwijg ik om het hardst over ledigheid die woekert
betrapt op eenzaamheid volgt vrees mij op de voet
wanneer ik weer huiswaarts reis...…
ons huwelijk
hartenkreet
2.0 met 49 stemmen 6.922 Veelzeggende lichtjes
Schitteren aan de hemel
De nacht als een donker laken
Gespreid met veel liefde
Zonder een greintje spijt
We begonnen aan een reis
En voelden de warmte
Uit het hart van de aarde
Met het witte licht van de sterren
Voelen wij ons verbonden
Met elkaars ziel
Na 33 jaar niet uitgeblust
Maar één persoon geworden.…
couvert
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 95 Geadresseerd tot het einde
begon de reis, in als de vlucht
de route was vast gelegd
Dicht gekleefd, roerloos
lag jij daar, in de kist
onwetend van het verdriet
Volg de post de wereld rond
begraven, niet meer op te graven
verdwenen in de brievenbus
Op weg naar je laatste rustoord
waar men het zal hartelijk ontvangen
geen afscheid kent zoveel…
op zijn vaders vertelde waarheid
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 1.209 opgelaten krantenman en briefschrijver
geruststellend en beschermend leveren
in vochtige warme zomervlucht
kind gluurt voortdurend de post open
zusje komt zo via mama’s buik
langs het geboortekaartje
afgeleverd in het moederhuis
de vakantie is nu zelf op reis
naar het spelen met het zusje
met leuke poppenkleren
en het verlegen wiegen…
Vrede per direct
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 507 ik oordeel niet
maar wil het licht
weer zien in ogen die glanzen
nog voel ik het verdriet
hoor de laatste zucht
van hen in vogelvrije vlucht
dan gloort saamhorigheid
bloeien bloemen het intens gemis
geven kleur en warmte prijs
zij zijn op reis gegaan
naar het licht van het geboortefeest
dat daalt als ster naar kerst
waar de vlammen…
sprookjesbestaan
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 497 Kijk naar de hemel
kijk naar de sterren
laat je inspireren
laat het licht
verhalen vertellen
reis van land tot land
van dorp naar stad
tot aan de magische zee
kijk omhoog
luister maar mee
de zee
vraag om
verhalen die bestaan
sprookjes land
wandelen door de bladerlaan
er is een tijd van komen
en een tijd van gaan
en de tijd van gaan…
MIJN PAARD BALTHASAR
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 513 wassende licht tegemoet te gaan
het is alsof het verdriet en twijfels van het laatste jaar
achter me wegstromen, zoals de schaduw van Balthasar
voor de eerste keer in mijn leven ben ik vrij
vrij van de wereld voor mij
en van de verplichtingen achter mij
een groot deel van mijn opdracht is gedaan
ik ben nog jong, geef Balthasar de sporen
reis…
Onheilspellend
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 534 door tot op het bot
grijze nevel nadert de grote stad
spreidt zich uit met diepe zucht
onheilspellend schijnt het dwaallicht
tikt een rijs zachtjes tegen een zerk
klinkt geritsel van bladeren dichterbij
daar gehoor het overneemt van 't zicht
penetrant de geur van vergetelheid
onder de voet gelopen zielen
die wij eens ter ruste legden
op reis…
een slag in het rond
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 217 vergankelijk bestaan, slechts
de spreker in mij dept het bloed met
woorden die de leegte omarmt
geen reizen naar het ontstaan van leven
waar de dood zich
vergewist van het eeuwig dragen van
dit maatpak dat kleurloos de
streepjescodes accentueert
de blauwdruk, gesneden op het scherpst
van de ziel sterft met een verlangen die ik meet
aan de reis…