Alle inzendingen over Riep

Waar was iedereen toen ik in stilte riep iemand nodig had, niemand die het zag. Ik vocht tegen het gevoel van eenzaam zijn, maar het werd niet begrepen. Het is ook zo moeilijk uit te leggen, als je mond het steeds maar niet kan zeggen. Ze ook niet mochten kijken, diep in je hart omdat het daar heel goed was verpakt.…

Van de aarde waaruit Ik vanmorgen moeizaam Geboren word, ontstijg Ik de aardse gebondenheid Die mij het soepele Bewegen belemmert en mij Liefst met gebogen hoofd En stramme spieren voort Doet gaan - Als ik verwelkomd word Door het eerste koude Morgenlicht van deze Nieuwe dag waarin ook De pieren die mij omringen Hoopvol wakker…

In dit kamertje Van vier bij drie Zit jij op het einde Te wachten, dat snel komt, Of misschien wel nooit, Want zo voelt het voor jou - Je kinderen zijn ver weg En denken dat je het goed hebt zo, Dat er voor je wordt gezorgd, Maar inmiddels hebben De geraniums in de vensterbank Net zo'n treurig gezicht Als jijzelf - Tot dat…

Eens liepen wij samen aan het strand met gejutte schelpjes in ons hand daarna zat hij jaren met dementie thuis later in een verpleegtehuis heeft toen als therapie de schelpjes tot een ketting geregen eindelijk af, heb ik die gekregen hij is er niet meer heb al twaalf jaar gerouwd zoals nu op speciale dagen wil ik die ketting weer dragen…

natuurlijk moest hij het zijn geen blijvertje de afgelopen maanden voelden zo verloren dus je riep je goden aan al snel nadat hij was gegaan maar niemand die je schijnt te horen… je worstelt, je vecht maar tot nu toe kun je bij niemand terecht je hebt verloren hoewel? eigenlijk heb je hem nooit gehad.…

Zeg niet dat vroeger alles beter was, maar in de Tweede Kamer kan je horen, dat veel van ons decorum is verloren. Het parlement lijkt wel een kleuterklas. En wilde déze man het ooit gaan maken als nieuwe flapdrol van Sociale Zaken?…

jij hebt de wind gewist die in de ochtendglinsters zonnekleuren los zou laten zij twinkelden gevangen stralen in de schemering tot jij de deuren opende en wolken witter riep nevels los maakte van de koude grond die neersloegen op gras en bloemen om te stoeien met licht in dat kort moment ontsloot de hemel voor even om…

met je rode gloed riep hij de fakkeldragers op tot verspreiden…

Hoe zo, jong? Alsof jong Alleen met Leeftijd Te maken heeft - In jaren ben ik Inderdaad jonger Dan jij - maar Mijngod je moest Eens weten Dat ik in Die paar jaar Tien keer meer Heb meegemaakt Dan jij in je Bezadigde leventje Ooit mee zal maken…

je riep me 'n blik van herkenning je riep me wacht; en luister naar m'n muziekakkoorden alleen zo kan ik m'n gevoelens verwoorden... je bleef me roepen spon zo die draad; m'n lief, 't was de moeite waard…

Men vond haar versjes maar zozo, tot Gerrit riep: "Bravissimo!"…

Verbonden riep zij het kind in hem naar boven tot de dood ons scheidt.…

Niemand zag hem zitten daar, En de schalk riep: zoek mij maar! Waar zou toch die jongen wezen? Vroeg mama. 'k Heb al overal gekeken, Zei papa. Maar de kleine kleuter riep Onophoudelijk: piep, piep! Maatje zocht in alle hoeken Naar de guit. Pa zei: wat doet nu zo'n kleuter Er toch uit? Jan riep lachend: ha, ha, ha!…

Ze volgden de ster en ze vonden de stal en bogen zich over het stro in de krib en zagen het Kind dat zou stijgen met stip omgeven door licht - een bijzonder geval Eén riep toen: "Jezus!"- hij stootte zich fors - en Jozef riep blij: "Hé, da's leuker dan Sjors"…

Trots droeg ze haar naam gracieus als een gazelle tot hij zijn hond riep…

Een rups uit Gaasp gaf haar wat tips, maar zij riep kwaad: "Stop dat gegips!" Toen gleed ze uit, hosp op haar bisp en pisp riep zij: "Jij ak'lig misp...!"…

Een van die zeldzame momenten dat we het met elkaar eens waren Want hij riep het ook toen het kwam als een beetje licht…

Maar ik ben toch geen tafeltje riep ze met een verbaasd stemmetje Toen ik haar zei dat ik ooit nog eens een versje zou schrijven op haar…

, riep zijn baasje en deed hem gelijk een muilkorf om...…

schatje, riep ze hees lust geen boerenmetworst, maar wel jouw scharrelvlees…

Hij huilde en hij legde zich op de bloemen om de vogels niet te horen, die riepen, die riepen.....…

De druif was aan het joggen, hij rende zich helemaal fit, De anderen riepen: "Dat is een druif met pit!!"...…

Er was eens een kanarie, die wilde op safarie, maar, toen een ouwe zeur dat las riep hij dat geel geen schutkleur was.…

Ik snakte naar adem Riep om hulp En toen, Licht Ons ma riep ETEN…

Met onbeholpen mond riep de visser het water tot zich. Nooit meer draait de wind in zijn veel te grote oliepak.…

De dag ging heen, zonk eenzaam achter Een oude wijze vlier, De meiliedjes werden al zachter, De wei lag vol getier - De kleine krekels riepen: Kom hier! kom hier! kom hier!…

‘Wat zei ik? Er ook voor de ander zijn? De VVD, partij van egoïsten, kent toch geen plaats voor softe altruïsten al wek ik af en toe die valse schijn? U moet mijn uitspraak nu dus zo bekijken: we moeten er ook zijn voor ándere rijken!’…

Hij riep heel hard KATAAR!! Toen was zijn klusje klaar.…

‘God is groot,’ riep hij ‘Ik ben een martelaar!’ en blies zichzelf op Zijn kruis van eerzucht werd te zwaar, het kostte hem de kop.…

De Beo met zijn buikje bol Riep naar de bakker daar beneden Hoeft niet meer ik ben al vol.…