Netgedichten

netgedicht (nr. 35.065):

Waar is?

Waar was iedereen toen ik in stilte riep
iemand nodig had, niemand die het zag.

Ik vocht tegen het gevoel van eenzaam
zijn, maar het werd niet begrepen.

Het is ook zo moeilijk uit te leggen, als
je mond het steeds maar niet kan zeggen.

Ze ook niet mochten kijken, diep in je hart
omdat het daar heel goed was verpakt.

Als geluk wordt overschaduwt, door de
herinnering aan toen, van heel lang geleden.

Maar nu ik weer zie de zon en blauwe wolken
voel ik dat dit alles, eens herinnering zal zijn.