Alle inzendingen over Rob

naar een ander wad met wolken ruisend met een dode langs de zeereep, langs de kustlijn strepen trekkend als een rob naakt en geil in het licht van vuur, glasscherven werpen awel, dit weekend lees ik nog eens terug naar oegstgeest, om het af te leren, wolken krabben…

de AIVD maakt heel wat mee maakte nachten werk van Rob Oudkerk pas nu gelezen dat de Dienst immer waakt voor ‘t onmantelen op straten bij ‘t kantelen ook in bordelen bij het minnen en ’t strelen van ministeriëlen een beambte zei zojuist ongeritst maakt ongeflitst was het maar waar ze flitsen juist de ritsloze nummers…

in lilarood daal jij witmarmeren trappen af een gracieus entree de parfumvlinders fladderen met je mee je danst op hooggehakte lange benen zwarte laarzen om de schenen je robe rokt tot op de knie de adem stokt als jij je draait met vleugjes lente in je ogen langs het witte marmer weer naar boven ik begin in hemel te geloven…

In een vlaag van Verstandsverbijstering Doodde hij op een Kwade dag zijn Ex, zijn zoon, En schoonmama - In wanhoop vluchtend Op weg naar het Eemskanaal waarin hij Zijn eigen leven nemen zou En toen dit laatste Niet lukte - vanwege de kou - Werd hem maanden later Levenslang opgelegd En liet hij de horizon Van zijn leven…

waardoor ik ben doordrenkt van zee een twee-eenheid *~ Duogedicht Rob de Ronde & Lady Love ~*…

Wim krijgt een mooi boek Petra een tweedehands fiets Yvonne een schilderij En Rob een marmeren iets... Ik trakteer op dit feest - omdat het mijn laatste is - op mijn spullen en mijn erfenis.…

gebouwd vervaagt en de smaak van je hongerige mond en gretige vingers van mijn begerige huid worden gewist door de lauwe lenteregens terwijl de zachte voorjaarswind onze kille, harde woorden, met afschuw gevuld, voorbij de warme veiligheid van ons paradijs verdrijven hoor ik het verre gefluister van een oude, wijze boom: hallo Rob…

Een man, een vrouw, Een zoon, een dochter Reizen naar verre oorden Waarvan ze tot dusver Alleen maar lazen, Of waarover ze hoorden, Reizen naar de verte, Naar ver achter de horizon En nog voor ze hun doel Bereiken worden ze onderschept Door het weerbarstige heden, Een ijzeren vogel bezorgt Hen een graf in de wolken…

geen plaats voor dubbelzinnigheden daar waar ik loop: weet ik niet waar mijn schreden leiden gevolgd door lange schaduw welke terstond in de nek hijgt kleurt het maanlicht rood sterren flikkeren in het niets op die geheime plek vind je me daar ben ik mezelf alleen met mijn schaduw die mij langzaam opslokt ~* Duogedicht van Rob…

(Foto: Rob Nagtegaal)…

Wat heeft het voor zin gehad, gisteren zo’n dag tegen de homo- bi- en transfobie wat heeft het nu echt voor zin gehad al die walgelijke verwensingen te outen ; Rob Jetten wat zin heeft en zeker zin houdt is een 'pakkende' zin in de Grondwet die de verbale, fysieke aanval dekt en forse gevangenisstraf beloofd want jezelf zijn, anders zijn…

(voor Lara Stone) Ach ja, een beetje sexy poseren voor de ratelende camera's en je Rob de Nijs voortandenspleet tonen als een waar unicum, waar iedereen vast hoteldebotel van wordt in de goede zin van dat woord. Tevens je loodzware, onvoorstelbare uiers presenteren, alsof het de kroonjuwelen zijn, die ik in Londen heb bewonderd.…

Toen ik mijn hand legde op zijn rode doodskist, keek een blauwe pauw door het raam de aula in. Met zijn witte haren vormde het de driekleur van het land en taal waar hij zo innig van hield. Bilthoven,12 juli 2005…

doet wolken sluieren sneeuw bedekt meer, alles schijnt verdwaald balancerend op helder en grijs jij in het firmament lieflijkheid glimlacht je tegemoet, misère wordt bedekt door de dromerige mantel der vergetelheid in parallelruimte en tijd tussen verleden en toekomst waar heden vluchtig en wankel is: ben jij *~ Duogedicht van Rob…

in vuur en vlam dooft zij het naakte lijf langs een robe van ijzige blokken die dooien aan opvrijende benen haar gezicht huist in een vragende schaduw zij wil haar blik niet aan mij vertonen enkel hem zonder schroom met een onaantastbare verleiding belonen zij bespeelt een minnaar die ook door adem is omhuld en in hetzelfde verlangen…

De wind jaagt onbarmhartig Langs de scherpe rotspunten Van het gebergte hier vlak Onder mij, dat mij zo vaak Naar het leven heeft gestaan - Maar nu heb ik de rotsen Achter mij gelaten, ben ik Zo vrij als de wind die Mij omgeeft, naast mij De zeemeeuw met vrolijke Oranje snavel en fonkelende Oogjes die mij in zijn Altijd durende…

Abstrakt, wat bedoel je daarmee Tevreden plukt het wollige schaap een blad. De waterval klettert naar beneden. Mooi... wellicht Abstrakt, een kras of kleuren op je netvlies Een bowlingbal zoeft langs je hoofd auw... koffiekoekjes zonder kleur Mooi... wellicht Abstrakt, een vettige worm lacht tevreden Gelaten braakt de blauwe lucht een zonnestraal…

Aarzelend druipt het zonlicht naar benee’ en transformeert de grauwe vloer in diepe kleurenzee. Ik zet me neer en kijk naar boven steeds hoger gaat het hemels prentenboek - gevat in brandglas, duizendvoud Je voelt je stijgen, zweven haast en tijdloos dromen - de voeten op de kille vloer en ‘t hoofd haast in de wolken. En terwijl de ijle…

Je probeert me te vergeten terwijl wij beiden weten dat een geluid een geur een moment maken kan dat je gedachten niet te controleren zijn ik voel je vaak nog steeds merk dat je aan me denkt herinneringen in je opkomen je probeert dat te verdringen onze band is onvergankelijk niet afhankelijk van of we elkaar zien en…

Kwetsbaar dun als een kristallen glas niet laten vallen ik was niet daar om je te vangen breekbaar en broos niet bestand tegen een sfeer vijandig en boos inkeer keer op keer gevoel versus verstand je doel heeft de overhand je gevoel heeft je overmand mijn vingers strijken over het glas indien ik de juiste toon…

Zwaar teisteren de zwarte zwepende golven mijn schip Dalend en steigend, honend en deinend, met het gevaar van een klip Met kommer en kwel door het donderdend geraas Er schijnt geen eind te komen aan dit helse relaas Maar wat valt er op mijn oog Licht sterker dan de zon doch het staat niet hoog Het is geen boze bliksem of duistere donder Wat…

Gedachten dwalen rond in het labyrint van de tijd op een speelgoedpaard draai de carrousel rond een geschilderde zon zoals de aarde, en als de beweging stopt is de kermis voorbij.…

Snoei afval restproduct van een reorganisatie als rook de schoorsteen uitvliegen of gelost worden in de rivier van de uitkeringstrekkers .…

Thuis komen van een tijdreis stuurloos rond varen in het niets. Zoals water door vingers heen vloeit ,zo glijdt tijd weg. In stilte zonder woorden maar met de klanken die mij beroeren.…

ik spit de tuin om poot de aardappelen zaai zaadjes voor kruiden voor zolang het duurt plant de tulpenbollen snoei de rozen nu het nog kan verwijder het onkruid voor zolang het duurt maai het gras schud het hooi en alles zal wel goed komen voor zolang het duurt laat de tomaten rijpen en de druiven zijn zo zoet immers er is tijd…

halfzijdigen wrijven tussen hart en steen eens als de adem zich vernedert zal wellicht bevrijding komen de kinderen, soms niet meer dan een wimper van waarheid van een oorlog die donker blijft in een waterloze kast vervloekt tot angst en felle strijd geklemd tussen het klapwieken en een pijn als ijzeren bast *opgedragen aan Rob…

generatie is ermee opgegroeid denkende dat dit schip nooit zou zinken als de politiek zich er niet mee had gemoeid zouden haar geluiden nog steeds klinken die vertrouwde stemmen van de dj’s met tussendoor het geluid van de jingles de hits van de Bee Gees en de O’jays wie genoot er niet van al die singles de laatste minuten met de stem van Rob…

(voor Rob Scholte) Waar vroeger de postbodes in alle vroegte de post sorteerden in houten hokjes, terwijl radio drie door de ruimte weergalmde, hangen nu in alle stilte zijn kunstwerken te pronken.…

Hij kan niet anders dan met grof geschut en dán … dan komt hij met de allergrootste kraker: ‘Weet jij waarom die Nelli Cooman nooit met Rob de Nijs een huwelijk zal sluiten?’…

Een zanger zingt over een banger hart. Dat klopt. Hij heeft gelijk wanneer hij bedoelt te zeggen dat angst de hartslag verhoogt. Alsof je nog even snel de tijd die je eerst dacht te hebben in een paar seconden op moet leven. Vlug het laatste slokje zijn voor de aller aller allerlaatste trein. Totdat het stilstaat. De angst voorbij.…