Alle inzendingen over Stakker

hoe vormen zich passen in willekeur tot grillige hoekige fragiele fundamentele aforismen verlijdt het heden naar de bouwers van de eerste op maat gesneden steden zowaar is geen stad aan mij gelegen, ‘ k ben een stakker en schoof me buiten plicht en vreedzaam denken het cillicium wurgt me in een tot koud geregen aanhoudende greep…

ziet de mensen onbezonnen blakeren langs de paden op stranden bij de zee stil soms kort van stof hunne spinsels ontsponnen spanning vloeide uit aderen leven gaat nu op de pof blikken koel in tassen mee werk blijft onbegonnen gedoofd zijn alle lusten in dommel wel te rusten wat water op de akkers ach boeren arme stakkers lamlendig in het…

'zou ik ze zeggen de stakkers op kantoor en hun machines. vertrok dan monter naar steden met namen als Stockholm, of Kopenhagen om daar dronken onder bruggen mezelf en naasten te schande te maken. er is een woord voor zo'n besluit maar het is Russisch en dat spreek ik niet.…

bier en rookt het gif dat basis lijkt voor dubieus vertier ze raakt ons als ze wankelt de muur haar loslaat en een schaduw wegvlucht met haar grijns rotte tanden klagen vingers wijzen met hun zwarte nagelranden naar de wanhoop die verloren voor ons staat we lopen door gebroken schreeuwt ze ons geweten wakker doe wat voor die stakker…

kamer ophangen en de wakende maan aaien maar voor hij daar aan begon moest hij de schoolbus zien te halen huiswerk maken een Engelse tekst vertalen harde noten kraken verliefd raken alvast als sommige grote mensen een beetje leren graaien en toen hij daarmee klaar was begreep hij het pas de werkelijkheid schudt iedere aardse stakker…

soms hoor ik nog zijn liefdeloze woorden die als donder van de kansel daalden ach… de blinde stakkers die verdwaalden wee… de doven die zijn stem niet hoorden wie tot de kudde van zijn kerk behoorden en zich tegen goddeloosheid staalden de lokroep en de antichrist vermaalden waren schapen die de heer bekoorden ik heb mij van het hemels juk…

Hij zag menig stakker, na lang lijden, volgens plan gedragen naar de akker, waar domi deemoed preekte, de dood, die zij geen straf. Thijs zag moeders bleekte, zijn vader dolf het graf. Nu, van kind en kraai verstoken, doet Thijs zijn vaders werk. Hij graaft en ruimt de knoken, dat houdt hem fit en sterk.…

ach mensen help hem uit de brand laat hem niet suffen achter het papier maar hou de dichter wakker waardeer zijn werk met uwe hand ’t is maar een arme stakker hij slooft en sloebert door de taal soms hoogverheven dan weer heel banaal reikt hij u eerst nog hoge idealen aan de keer daarop verkeert hij weer in diepe dalen hij kon niet dieper…

En hij, ach de arme stakker ligt vast hele nachten wakker want snurken dat ze doet! Wij horen het door de muren heen mijn man klaagt steen en been en weet niet wat hij moet. Ik heb net bij ze aangebeld en hen heel duidelijk verteld dat dit zo niet verder kan! En weet je wat de buurvrouw zei? Die vent is niet van mij!…

Toen ‘k jong was, was ik echt een rooie rakker Voor ~eerlijk alles delen~ op de bres Meer AOW voor ouwe lul en bes Een uitkering voor elke arme stakker Maar ja, dan raak je in een groeiproces De scholing er behoorlijk afgebracht Een maatschappij die blijkbaar op je wacht Dus luister je Klassiek in plaats van Jazz Voor ik het wist ging ik…

Er zijn van die recepten in de Nederlandse taal die mij niet zo erg liggen en waar ik eigenlijk van baal Wat is nu een varkenshaas in hemelsnaam voor `n dier en wat heeft een bok nu te maken met het bier Waarom heeft zo`n blinde vink nog geen geleidehond Wat moet ik met zo`n stakker ik krijg geen hap meer in mijn mond Neem nu koninginnesoep…

Van armoe zoekt de stakker buitengaats de warmte die z’n lijf en ziel ontberen. De klaagmuur voor z’n opgekropt verdriet. Daar wordt hij niet bestempeld als ‘melaats’ en zullen kou en scepsis hem niet deren. Hij lucht z’n hart: “m’n vrouw begrijpt me niet”.…

Maar uit haar neus Kruipt een bosmier... arme stakker Na vier dagen weer wat opgeknapt De horrormier enigszins vergeten Dan zoonlief koorts en zere keel Had ik nu maar thuis gezeten... Drie dagen eerder dan gepland Rijden we huiswaarts door de regen Na het weekend aan het werk O mijn hemel, wat een zegen!…

Welk lot wacht ons, wij arme stakkers ? Wij dichters , ijdele minnaars van het woord. ’t Is zielig, ja zelfs ongehoord Dat men ons indeelt bij de volksverlakkers. Men zegt: jullie zijn linkse rakkers. Wij dansen op een te slap koord. Maar wat mij nog het meeste stoort: Kritiek komt vaak van wapenmakkers.…

Door de lege koude akker Loopt een oude, arme stakker, Zoekend in de harde grond Of-ie geen petatters vond. Wroetend gaan de zwarte handen, Klapperend de zwarte tanden, Gulzig glimt de grauwe mond of-ie geen petatters vond.…

dag Wie bracht de profeet richting de berg tot op het bot en merg meitreya innana god is een kind iedereen maakt fouten in den beginnen nazi of jood palestijnen ooit ik schrijf misschien niet zo goed een tekening vol moed wat een gekloot mijn hart is r o o d Het geluid zwakker haat me maar noem me vooral Geen arme stakker…

Dat lijkt me voor de stakker uiterst rot en het is heel niet goed voor mijn geweten. Want stel je voor dat iemand jou dat flikte. Een reus wellicht, met trek in mensenbout, die jou terwijl je leeft zijn muil in douwt. Je zou toch wensen dat hij in je stikte.…

" Maar juist wanneer je dan, als oude rakker, je zou gaan storten in een woest festijn, werd je, vanuit je wilde dromen wakker omdat de wekker je met vals festijn terug bracht tot jezelf, jij arme stakker. Het leven is te waar om mooi te zijn!…

ze is in hoogmoed niet te evenaren en ziet hem slechts als donor van het zaad terwijl de stakker zonder eigenbaat de vrouw de schone vreugd gunt van het baren de filantroop, onmisbaar bij het paren weet na zijn offer al ‘het is te laat’ hem wacht de zondeval in het kwadraat de zeven plagen, weemoed en de blaren en na het kranig knippen van…

dat mannen korter leven is een feit zij moeten immers heel hun leven beulen met zware lasten op de schouders zeulen geen wonder dat zo’n stakker eerder slijt ook vallen zij nog jeugdig in de strijd je ziet de knoken op het slagveld smeulen terwijl hun vrouwen met de vijand heulen want zaad is zaad, geen tijd voor somberheid het mannenleven…

of Twitter Uit gaan leggen Waar ze vandaag Gescheten hebben Hoe ze stinken Wie ze lebberen Zich de pleuris Te vervelen Dit zo graag Met anderen delen In hun uitzichtloos bestaan Doe iets nuttigs Ga iets redden Plant een boom Stuur stapelbedden Naar een rampgebied Sta eens op en word toch wakker Profileer jezelf Eens niet als stakker…

Gedompeld in een droom en badwater wordt ik wakker, de hond kijkt vol meelij op me neer, schudt de kop en werpt mij een reddingsboei waarmee de stop uit de afvoer wordt getrokken en ik terugvloei naar de realiteit, ik belees z’n ogen dat ik ben gewogen en wat hij denkt: Ach, wat ben je toch een stakker.…

Steeds, bij de groenteman, de slijter en de bakker Of in de rij voor het loket in ‘t postkantoor Dringt heel de mensenmeute steevast bij hem voor Hij is een sul, een voetveeg en een trage stakker En toen zijn vliegtuig onlangs bij de landing crashte -De ambulances kwamen in colonne aan- Bleef op het vliegveld zijn brancard nog uren staan En…

we leven in onze eigen droom soms is het een fijne - vluchtig luchtig of een nietszeggende korte kleine soms zo’n niet door te komen rakker daarin ben je de mislukkeling de arme schlemielige stakker of eentje waaruit je nooit wil ontwaken je voelt je hierin zo heldhaftig zo dapper we blijven in dromen onszelf overkomen en een ieder droomt…

Als je jammert: "ik ben zwakker dan mijn grote concurrent", blijf je levenslang de stakker die je ongetwijfeld bent. Niet de Goliats en de rijken tellen in de kamp voor zes, maar de fermen, die niet wijken hebben vroeg of laat succes.…

We zijn stakker, ons alsmaar strakker harnas dicht en verlangen naar licht en naar luchtig zorgeloos en weer kluchtig nabij en ja vrij Goddank Vrij in ons hoofd nog waarin we eren, creëren, bedenken, leren vrij om te dromen waarin we samen ja komen maar ook waar we verzinnen en steeds ja opnieuw weer beginnen…

Een klus die moet je klaren Wat mijn geest met mij doet Probeer ik tijd te besparen Eerst nadenken en dan doen Zoiets bestaat alleen in het wonder Want alles draait hier om de poen En je kan er nooit zonder Gisteren is de tijd van morgen Ik raas door de wind als ik jakker Mijn kop zit vol met zorgen Maar ik ben niet die arme stakker…

, talrijk zijn de klinkers met een eigen gelaat in de geest die ontspoort in eindigheid, gesloten door de realiteit te beliegen, zich te laten wegen, menigmaal ten onrechte gedacht maar te laat, te veel verwacht, ten leste maar gezwegen, waarin herstel niet werd geheeld, schrik wakker, knieën knikken, gedachten vervliegen waar de stakker…

De doorgezakte stakker reed in z'n slaap door rood en werd bij God weer wakker. Het was een mooie dood. 'Wees welkom,' zei de Heer, die blaakte van erbarmen. 'U zwijnde in 't verkeer en stierf in Morpheus' armen. U hebt hier niets te vrezen, want alles is in orde. Wees blij: u bent bij deze onsterfelijk geworden!'…

de brug “eenvoudig leven” stond op de rug dik was het boek muffig de zaal vreemde geluiden vloerkleden kaal verbrokkelde toren stinkende gracht uitgesleten treden nostalgische nacht hij en zijn liefde “een gespleten bed” op zijn duivelse kussen lag twijfel, verzet verward schrok hij wakker ontdekte zijn fout hij wereldse stakker…