Broos?
Choreografie van angst,
het falen, een trein net niet
te kunnen halen, mand vol
levensschalen, uitgegleden
op de medeklinkers, uiteen –
gespat in zinnenloze verhalen,
steeds voor gelijke droom te
betalen, een spoorboom die
niet open gaat, vandalen op
de hoeken van elke straat,
talrijk zijn de klinkers met
een eigen gelaat in de geest
die ontspoort in eindigheid,
gesloten door de realiteit te
beliegen, zich te laten wegen,
menigmaal ten onrechte gedacht
maar te laat, te veel verwacht,
ten leste maar gezwegen, waarin
herstel niet werd geheeld, schrik
wakker, knieën knikken, gedachten
vervliegen waar de stakker dreigt
te stikken, tijd om de broosheid
van verbeelde wonden te likken.
Zie ook: http://www.pamapoems.nl
Schrijver: pama, 14 juni 2010
Geplaatst in de categorie: psychologie
Mooi gedicht!
maar als het je beheerst wordt de levenskwaliteit
minder, schitterend in tekst gezet.