Alle inzendingen over Stille pijn OR heilzaam

Ben je vluchteling of ben je gelukzoeker dat is de vraag Hamlet dacht aan zelfmoord alleen daarom was het 'to be or not to be' als je aan mij vraagt of ik gelukzoeker ben dan zeg ik ja als je aan mij vraagt of ik wil zijn of niet zijn zeg ik wil er zijn 'er' is een plaats die tegen de dood is grammatica van het…

Lichte krullen bloeide lente rond mijn mond zomer warmde mij een glimlach klein, maar toch waait de herfst in blije bui mij kleuren stil, wat winter brengen zal ik heb zoveel gekregen al of kan het nog?…

de stille gedachten in een klein gebied waarop men levende letters in het leven ziet stroomt langzaam samen tot een klinkend rijm aan de gedroomde grenzen van het zwijgend zijn…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

Kijkend naar jouw stille handen grijp ik naar het ogenblik. In het besef dat hier de wanden meer weten van je pijn dan ik. Handen die verkrampt als vuisten vochten tegen felle pijn. Maar nu in een deemoedig luistren voor eeuwig nu gevouwen zijn.…

Een vloedgolf overspoelt het leven - hoe heilzaam is het godsbestuur. Dominees, imams en prelaten hebben weer heel wat goed te praten.…

een hete kruik een stomend bad zo warm op ieder uur een zoete grog een potje thee hoe heilzaam de natuur zo aangenaam krachtdadig saam het water en het vuur…

Gespot in een drogisterijvitrine Een uit Amerika geïmporteerd Gestoomd en infrarood geïmpregneerd Eén-dollar-bankbiljet met cocaïne Een haaltje (overdwars en lekker diep) Is heilzaam tegen Mexicaanse griep…

Zwijg gij zinloze U laat het boek gesloten Onwetend is u eeuwigdurend nacht U versaagt het immers te ontwaken Heilzaam is hij die het tot zich neemt Alleen het schrift zal ons immer leren…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

En nog eens overviel Die stille stem mijn ziel: Daartoe ben Ik gekomen.…

rustige biartstraat werd deze nacht een helse meir door borrelpartij bij jonge dertigers. gekir,geluid,gebral vanaf twaalf tot vier. feest en drink wij waren ooit ook jong. heb tenminste empathie voor die mensen die daar in nottebohm sereen op de dood liggen te wachten en niet kunnen slapen. kan dat niet minder en anders, jonge buren…

Na warme dagen volgen koude nachten. Als lakens ligt de dauw op bleek en haag Versteven naar wat zonneschijn te wachten En slaat in wolken op en regent traag. De struiken tinkelen met haarfijn ijzel. En in de hof, de dragende appelaar Komt uit de damp reusachtig te verrijzen, Met ronde konen en veel grijzend haar. O eedle boom, die, boven…

O Heer, hoe vreeslijk zijn de dagen, Nu heel de wereld schreeuwt van nood, Naar uwe hemel waaien vlagen Kreten om bloed, klachten om brood. Gij geeft, en men verdelgt uw spijze, Verwekt kunstmatig hongersnood, En stilt op uitgezochte wijze Wanhopigen met lust en dood. De vlakten liggen braak en bloedig, 't Zaad en de zaaier sloeg terneer…

De lucht betrekt, het zand stuift op, Hoog torent zich de donderkop, Die blauw als lei, en koperrood, Dreigt met vernieling en met dood. De bliksem, kort en lang van lijn, Gelijk een zenuwachtig sein, Meldt ademloos: wie vloeke of kniel', Gedenk uw zonden, red uw ziel! Een windstoot, water, vlam, een knal, Alsof de hemel barsten zal…

Ook nu het avond wordt, Heer blijven we op U hopen, Het winterdaglicht kort, Hoe traag de dagen kropen. Het water is zo diep En donker, de lantaren Beschampt de oeroude baren, Waarin de wereld sliep. En als de smalle boot, Waarin ik word gedrongen, Van levens wal afstoot, Hoe hoog de golven sprongen, Van u komt heil en heul…

Laat mij het lied zijn van de nacht De duistere klanken van de aarde De kille pijn, de stille kracht Weinig zicht maar zoveel waarde De dood is zachter dan het leven Puur volmaakte rust en pijn Laat mij de stille klanken geven Van wie ik ben, wie ik wil zijn Het licht verblindt mijn tere ogen Het land des duivels voelt volmaakt…

de stille nacht omgort mijn mantel van eenzaamheid en pijn van afgesneden zijn de stille nacht neemt op mijn tranen en kleine Beer kijkt teder op mijn huilen neer de stille nacht luistert geduldig de nieuwe Maan is zelfs zichtbaar aangedaan de stille nacht kalmeert mijn twijfel en grote Beer maant mij probeer het mog een keer…

't Zou heilzaam wezen voor de kindergeest Als in Het Jaar der Waarheid meegedeeld wordt Dat Sinterklaas door een persoon verbééld wordt Maar dat het geen persóón is, maar een feest Bestaan kan als begrip zoveel bestrijken Zulk inzicht kan de geest altijd verrijken…

Iedereen kent het waardeloze gevoel Zoveel pijn met wat voor doel. Ooit sprongen de vonken er vanaf En nu voelt het doods als een graf. Maar deze eerste liefde vergeet je nooit En er komt ooit weer iemand die je hart ontdooit.…

Wellicht dat straks Europa wordt gered Met geld van Brazilianen of Chinezen Het zal best voor een tijdje heilzaam wezen Maar onderwijl sluit zich opnieuw het net Wat door een munt geen eenheid is geworden Krijgt men met noodverbanden niet op orde…

in donkere decembernacht wordt door Zijn komst het licht gebracht voor hen die naar vrede smachten maar in vertwijfeling wachten op de Redder van de mensheid die vol is van barmhartigheid voor die ziek zijn en erg eenzaam wordt Kerstmis voor allen heilzaam…

ontluikende rozen in de knop stelen bedekt met een waas van groene blaadjes hun scherpe doornen als stille getuigen van mijn stekende pijn…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Ogen turen onnavolgbaar als zwijgende diepten Sluimerend op de dag schijnend in de nacht vonkt een halfgod -geheimzinnig- op het beslissend uur Zijn silhouet wisselt elk moment van gedaante om niet gekend te worden Hij openbaart creëert iets uit niets schept nieuwe taal uit stille bronnen slecht heilige huisjes steen voor steen…

Het Woord, dat uit God zelf komt, zweeft steeds voort als een levende zucht vol helende kracht, toeft bij alle mensen, is een stille wacht, ziet geduldig rond, wordt somtijds gehoord.…

De dood speelt geen theater met de stilte zeg maar niets meer is nu bittere ernst en alles wat er toe deed is fout gegaan alsof heimwee speelt met het vergeten liedjes veranderen door een aai van de wind de herfst heeft nu zijn eigen heilzame stilte je slaapt niet, je bent niet herrezen je zweeft ergens rustig en sereen in de gedachten van…

dichters componeren woorden tot stille stemmen, die deuren openen in menig hart zij raken met hun composities de pijn, die, gedragen in stilte, het leven soms verstart tranen wellen, ogen drijven in die zwijgzaam leest, die de stille stem, nu bevrijdend, eerst zo had gevreesd…