Alle inzendingen over Terwijl de krekels z

Ik droeg jou in mijn armen terwijl de krekels luid zongen. Omgeven door de geurende witte acacia dansten wij onze laatste merengue.…

Colonnes krekels zijn naar Lidl gegaan terwijl ze driftig tjirpten naar elkaar Kom allen met uw ganse kinderschaar en proef van vlees, gebakjes en banaan. Toch tof en aardig van zo’n winkelketen. Die vindt de krekels vast om op te vreten.…

terwijl ik sprak over diepte bracht jij me tot ongekende hoogte je liet me daar zwevend hangen in roze wolkjes ongetemd verlangen…

Binnenin mijn hoofd trilde en schudde mijn geheugen van links naar rechts De tennisbal verloor ter grootte van een pingpongbal een deel betreffende korte-termijn Haren op mijn hoofd zijn, licht-uitgedund, gebleven Twee banen verloor ik terwijl ik nu, 50-plus de zorgverzekeringsbavianen mijn hoofd schuddend, uitlach…

Helderheid en licht is wat de blijmoedige krekel laat horen of laat dat mijn behoefte zijn: in de nabijheid van de grote rust ligt een zee van kalme gedachten. Het groen stilt mijn verlangen en terwijl de massa vlucht omhels ik haar aanwezigheid.…

De krekel: hij slaat een zilver cimbeltje in het kerkhofgras. De wolken drijven hoog, ook de wind en de vogelen. Zij horen de krekel niet... Maar in de kerk - waarin het stil is - het fijne cimbeltje klinkt. De Heer in het tabernakel: Hij hoort hoe de krekel nederig zijn lof uitzingt.…

Voor schatten is uw heil Niet veil, Door woorden niet te melden; o Krekel, die, op d'eikenbast, U met een luttel dauws vergast, En huppelt door de velden! Waar gij, op akkers, graan Ziet staan, In voren, zaadjes schieten; Voor u is 't, dat het koren wast; En wat de boer in schuren tast, Gij moogt het al genieten.…

zwoele zomeravond, op de voorgrond het concert van krekels bijna windstil alles perfect in balans zoete geuren overal in de lucht heerlijk slenteren op het duinpad ik zeg je wat heeft een mens méér nodig dan zo'n zomeravond aan zee?…

'n doen pardoes wild met het bat veel te hard over de rand van de tafel aan mijn kant het was een fluitje van een cent twee games mocht-ie pakken daarna zette ik hem te kakken met schijnbaar kans tot het end hij mompelde wel alle krekels krotezooi ik sta in de kerstfinale vreselijk te balen het sekreet mept me uit het kersttoernooi terwijl…

" Maar waterstof, de schobbejak, was daar niet van gediend, pakte 't mobieltje uit z'n zak, en belde een wapenvriend. "Die slome zuurstof," sprak hij koen, "die pakken wij getwee, en mocht hij echt vervelend doen, dan delen we'm in twee!…

Voor schatten is uw heil Niet veil, Door woorden niet te melden; o Krekel, die, op d’ eikenbast, U met een luttel daauw vergast, En huppelt door de velden! Waar gij, op akkers, graan Ziet staan, In voren, zaadjes schieten; Voor u is ’t, dat het koren wast; En wat de boer in schuren tast, Gij moogt het al genieten.…

Achter de kachel sjirpen krekels om het hardst – een slaaplied voor me.…

Hij zat, terwijl z'n boevenkleed van celstof was gemaakt. De straf werd voor de brave ziel verminderd met een kwart. Hij hoorde 't in z'n cel. Er viel een baksteen van z'n hart. Wat niet in zijn vermogen lag, was vreugd na jaren lik. Je zag het aan z'n oogopslag: een bakblik was z'n blik.…

Onder 'n blauwe sterrenhemel Zij aan zij Verdwaald in 't duister Wandelen wij Op 't ritme van de wind Deint het gebladerte op en neer Terwijl de krekel teder sjirpt voor z'n laatste keer.…

Witte vlinders incognito dansen graag in de wind ook vermomd op een oude fiets wij rijden in gedachten terug naar een moeiteloos voortbewegen op meer dan luchtledige banden in ons nog onbevreesd bestaan naar huis was samen verder terwijl de krekels tjirpten, gelukkig zijn kostte geen moeite bij een maagdelijk witte maan de eerste…

maïsvelden zijn maïsvelden stof is slechts stof een krekel een krekel hitte slechts hitte een brievenman ben ik geen bries helpt mij op weg op weg naar madame lacroix met de brief maar madame staat op het erf met vuurrood gezicht ook ik kijk omhoog en zie de raaf niet eerder was het zo stil stilte, met slechts het snikken van madame…

in de nacht krekel zing maar voor haal me door de nacht heen de kandelaar lijkt groter als laatste loodjes licht (ver-)drijven door het duister epiloog in zicht kringlicht in de nacht krekel zing maar voor haal me door de nacht heen…

oneindig roert haar schijnsel het licht in trillend water dirigent met zwoel gesluierd de krekels en hun eigen stilte…

Stil fluistert het riet de melodie van de wind krekels zingen zacht zonsondergang aan de kim bij het vallen van de nacht.…

niet meer op z’n benen staan had zoveel gezopen was weer veel te ver gegaan hem rest alleen nog het kruipen hij kon geen stap meer lopen noem het nu schuivend sluipen N schaamt zich: dat ik daar toch familie van ben niemand die nog op hem let want hij blijft nu voor altijd achteraan in het alfabet staan leeft verder als zielige Z…

De heren leiden hun blanke gade in sjieke kleren voorbij de kade De krekels sjirpen er naar het westen (Het meisje huppelt er naar de velden) De krekels sjirpen beschut door bloemen (De heren lopen er naar het noorden)…

Terwijl het levenswerk in een ijl tempo voortjaagt langs gesprekken van de dag spelen op straat de kinderen een glimlach elkaar toe tot later en nog later heel erg moe de moeder binnenwijst.…

terwijl jij omstuwd door veelkoppige dierbaarheid plechtstatig in de oven wordt geschoven of kiest voor statische afscheid- positie doe ik neerslachtig de boodschappen bij AH gooi achteloos TumTum en Brie in obstinate kar denk aan verassing bij posters met verrassing eerbiedig je onbegrepen wil temidden van kopers’ animositeit herhaal…

Die avond trilt de telefoon zet in beweging die al gaande was maar in bedekte termen stikt terwijl de avond op de toppen van opgewarmde afkoeling terrasvolk op zijn bodem heeft vergaat een wereld, wordt de meter weer op nul gezet…

het sein waarmee de trein zich in beweging zet om naar het eindpunt door te rijden helaas dat teken ken ik niet maar des te dichterbij te meer het knellen voelt het is de tijd die neemt terwijl hij blijft…

Terwijl wijsheid in de stilte wacht. Terwijl liefde naar liefde smacht. Wat of wie kunnen we verliezen?…

Er klonk een getjirp in de kamer Zijn ’t krekels of kevers, whatever? Een "Beatlesrefrein", is doorgaans heel fijn, maar werkt op den duur als een hamer…

Voortdurend is z'n blik op haar gericht. Haar even niet aanschouwen valt 'm zwaar. Ze lacht 'm toe, terwijl ze lekker smoelt en brengt al voor de soep z'n hoofd op hol. Z'n stoute schoenen zitten boordevol met vrijersvoeten, wat de schoonheid voelt. Hij raakt aan 't voetjevrijen bij de kreeft en is kapot van deze lieve stoot.…

Terwijl hij nu ook het getjirp van krekels hoort en vogels fluiten naar hem. Maar het gekrijs van een meeuw is iets wat hem minder bekoort. Weldra wordt hij afgeleid door een konings- vlinder vlakbij hem. En een lieveheersbeestje kruipt over zijn hand. Onderwijl geniet hij bij het riet aan de waterkant.…

De wind duwt wolken naar hun bestemming, Want als het regent, proef ik de sappen van de horizon, bomen dansen, schudden takken droog en gaan, de wereld luistert hoe vogels spreken en smeken om verlichting Het is zondag, ik ben hier, maar waar vandaan ? Ik ben alleen met de rest, ons vroege hart stuurt wegen afgelegen Vlinders…