Alle inzendingen over Theo

Mijn lustend lijf Op het groene naaldtapijt Scheurt mijn Kleren binnen het portaal Waar sporen van verlangens Een diepe wonde, Zomaar etter spuwt De verdoemenis naderbij Dat liefde soms is Als ongewenst klatergoud Theo wuestenbergs…

Een ziekte met een naam maar zonder een gezicht. Van buiten is niet te zien wat het in mij heeft aangericht. De vermoeidheid, de wanhoop, het verdriet, de pijn. Worden niet begrepen in een wereld waar alles te zien moet zijn. Ik lach, ik doe vrolijk, niet altijd even oprecht. Het sloopte me van binnen, het is een lang en eenzaam gevecht…

Ik heb liever onkruid Dat in mijn gedachten groeit, Een roos bloeit maar voor even Ik doe liever iets slechts Of misschien liever slechts niets Dat goed is bedoeld Dan dat ik leef Volgens ongeschreven regels Die in strijd zijn Met mijn En eigenlijk eenieders gevoel…

Een lange weg vol kronkelpaden en Bedekt met bladeren waar de maan In verdween, baande zich Door deze diepe dalen, waarin zij dwaalde Totaal alleen. Zij had geen engel die haar bewaakte Zij vond slechts bescherming in het licht dat zwak scheen, en al vroeg wist zij dat niet veel later de wereld weer zijn zou zoals voorheen.…

Mijn geest zoekt een nieuw Lichaam voor mijn ziel, ik leef Al dagen niet meer. Bevreesd zonder hoop, Bedrogen, leeggezogen Door dit vacuüm Waarin ik als een Levensloze zaaddrager Zweef, vol verlangen Wat grond te vinden Om in te kunnen groeien. Maar zelfs de aarde Laat mij niet in mijn Waarde. Ik werd onbewust Geplukt in onschuld…

Waarom verschillende Vragen verzinnen Bij eenzelfde antwoord Dat toch nooit iemand als Juist uit zou willen Spreken, al is het uit Verveling…

Zij had zich hard gestoten Aan die stenen muur Opgetrokken uit dogma’s Om van haar verzonnen harmonie Een predikaat te maken Er kleefde al wat zweet op haar rug Maar stug bleef zij schoppen Tegen die gesloten deur Alsof dat soms een uitweg was De kamer was verder verlaten Er hing slechts nog een sfeer Van dingen die waren Zelfs de muren…

Lief groen, verbleekt. Lief groen, verkleurd. Lief groen, verkreukeld. Kleurenpracht, donkere wolken, woeste wind en snijdende regen. De zon waait voorbij. Lief groen, ik wacht.…

Met IJzeren Rinus en Theo de Tank, om de Kromme maar niet te vergeten, ging, welke tactiek ik ook bedenk, de bal in het netje, moet je weten. Maar nu sluit ik verdrietig mijn ogen, elke club lijkt Feyenoord af te drogen. O Gij, schone club uit Rotterdam Zuid, wanneer ontwaakt Gij, schreeuw ik luid.…

Mede geïnspireerd op 'Opgelaten', het snelsonnet van Theo Danes... 'k Wil van uw tijd niet al te veel gaan roven Maar wat ze zagen aan de hemelboog Was niet meer dan het boze alziend oog De zegen komt toch immers steeds van boven Het was dus geen Pearl Harbour of Hawaii Maar projectielen zonder veel lawaai…

een steen door de ruit van een auto er wordt nauwelijks getreurd ja, een lawaaitocht voor een laffe tasjesdief waarbij het slachtoffer werd gearresteerd want de dader was crimineel lief en nu een psychiatrisch onderzoek op de moordenaar van Theo van Gogh waar zijn we toch mee bezig gewoon opsluiten, die foute alloch maar of je nu alloch…

Een hond moet altijd maar van alles likken En varkens zien er uit om op te vreten Een mug vermoord ik als zij heeft gebeten Gelukkig maar dat kippen alles pikken Wie geiten neukt is drie jaar van de straat En dan de doodstraf voor wie hem verraadt…

omheen het rode fietspad langs de gedwongen bocht die mij sterk liet voelen dat jij er nog steeds lag onder de zacht verlichtte bloemenzee waarop vele woorden dreven en de indruk wekte dat jijzelf niet bent gezwicht alhoewel ik met stomheid was geslagen dat samen met jou en gelijkgestemden in Parijs bijna de vrije meningsuiting werd…

Theo Danes heeft vandaag in zijn snelsonnet het wel en wee en wedervaren van de gestrande reizigers in en rond onze hoofdstad met onderkoelde humor voor ons uit de doeken gedaan... ______________________________ A-TRAIN Gelukkig wie na 'n nachtje half bevroren Beseft dat hij de ramp heeft overleefd En niet in Bombay of New Delhi leeft…

snelsonnet van Theo Danes van vandaag?…

ik ging door het lint was roze in haar haar gedachten las ik in haar ogen dacht ik, bedácht ik naar bleek was haar huid en haar prachtig geknipt voor mij en mijn dromen zijn bedrogen want ze kwamen uit het niets zomaar tevoorschijn mij achterlatend als een gevonden voorwerp lijdend en medewerkend tegelijk en smeltende sneeuw stopte…

Lieve Theo...rust zacht...reus van ons allemaal...…

Steeds moest ik constateren: De politiek is blijkbaar niet voor mij Toch zal ik straks mijn stempas weer vertonen Ja, ook voor vega spek en bio bonen PS: Vandaag komt de Eeuwige Almanak uit. 366 bijzondere dagen, gevuld door Frank van Pamelen, Ivo de Wijs, Kees Torn en Theo Danes. Met prachtig tekenwerk van Matthias Giesen.…

Gesloten ruimte met Vloer, plafond, muren, Een deur en een raam, Waarin ik in volkomen Vrijheid kan denken, Ademen, zijn, Dit is ik, dit ben ik, Dit ben ik helemaal, Een totale acceptatie Dat dit mijn wereld is, Alleen al een blik naar Buiten is genoeg om er Nooit meer heen te willen, Die deur nooit meer open te doen,…

O schrijverke schrijverke, waar blijft uw mare Waar blijft uw matineus ochtendsonnet Ging u weer na middernacht pas naar bed Ik zit naar een leeg blad te staren Wachtend op veeg uit de pan of een wiets Ge tart ons geduld, Theo, zo wordt het niets!…

Natuurlijk is ondergetekende wederom schatplichtig aan onze fabelachtige, ingenieuze, technisch begaafde, ongenaakbare, doch bij tijd en wijle toch ietwat eenkennige eeneiige tweeling Theo en Danes, die hun licht hebben laten schijnen over het laatste uur van de brokkenpiraat in de Arena... ________________________________ KAPISTEIJN Ooit voer…

Niet Theo van Gogh – onnavolgbaar in provocerend onrust stoken en filmen – werd beestachtig vermoord, anderen bedreigd, het vrije woord koelbloedig de nek omgedraaid volgens sommigen die blijkbaar een alibi nodig hadden om hun frustraties vrijuit bot te vieren op allochtonen en hun dierbare materie.…

Reactie op het snelsonnet van Theo Danes, getiteld 'Campagne'.…

Cliteur "jij bent de man Die mij op ons terrein laat promoveren Vervolgens die principes ventileren Ik als vz en jij als tweede man" De gouden eeuw gerehabiliteerd Gedachtengoed der ouden weer geëerd Nieuwlichterij van nep en schijndecorum Henk Otten werd Jan klaassen op het peerd En Theo op een zijspoor gerangeerd Piano in…

Voor meer informatie omtrent dit inferno Verwijs ik naar 't snelsonnet van onze Theo _______________________________ TITAANTJE De queeste lijkt steeds zwaarder dan we dachten Vier dagen lucht nog voor het ademhalen L'histoire lijkt zich aldus te gaan herhalen Te hopen valt dat de Titaan kan wachten Contactloos op twee mijlen…

Ayaan gaat verder met Submission Twee Al valt na films die alom zijn geprezen - Zo heeft de filmhistorie vaak bewezen - Gewoonlijk het vervolg bepaald niet mee. Nee, zo'n succes als van Submission Een Daar komt ze volgens mij nooit overheen.…

Ik had gedacht dat ik hem niet zou mogen, De dader van de aanslag op Van Gogh, Maar zo te zien leek het een aardig joch Zo zonder zo'n zwart balkje voor zijn ogen. En dat je zoiets zomaar uit mag zenden Noemt men van nu af aan het balkenende.…

Mevrouw de Winter bibbert met de koffie: ze heeft haar Parkinson weer op bezoek en kleinzoon Theo wil geen vlekken op zijn kloffie Een bronzen plak verstoort haar grijs gewassen broek. En achteraan, daar vegeteert mijn moeder: ze staart afwezig door een goudgerande bril. Gemurmel over duimend drop en jeukend poeder.…

(bij de dood van Theo van Gogh) de wijde wereld praat met vele monden een vreemde kun je zelden slechts verstaan de jood is doof voor de mohammedaan de laatste zal een christen nooit doorgronden de toren wist een brede kloof te slaan het steile pad werd door geen mens gevonden de nevel heeft de dolenden verslonden en nectar smaakt naar gal…

Omdat Mohammed voor het zwijgrecht koos Heeft hij heel lang geen enkel woord gesproken, Maar toen hij toch het zwijgen had doorbroken En netjes uit mocht praten, dacht ik boos: Maak van dat recht onmiddellijk een plicht, Dan houdt zo'n man zijn mond tenminste dicht!…