paardebloem
Mijn geest zoekt een nieuw
Lichaam voor mijn ziel, ik leef
Al dagen niet meer.
Bevreesd zonder hoop,
Bedrogen, leeggezogen
Door dit vacuüm
Waarin ik als een
Levensloze zaaddrager
Zweef, vol verlangen
Wat grond te vinden
Om in te kunnen groeien.
Maar zelfs de aarde
Laat mij niet in mijn
Waarde. Ik werd onbewust
Geplukt in onschuld
En word nu langzaam
Maar zeker omhuld door een
Dikke mist van dood.
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid