Alle inzendingen over Tijdelijkheid van het leven

Het duurde even Voordat ik mij werd Bewust van Leven en Zijn Echter, daarmee kwam De strijd, niet willen weten Dat het tijdelijk is Slechts kort Heel even Eens, zal ik losmaken Om mij weer te verlaten Mijn ik weer terug te geven Aan het eeuwige niets Het oneindige…

Dan komt de grote dag, het wonderlijke moment dat je zin krijgt in het leren kennen van de buitenwereld, en met hulp van de geweldige liefde die ook het begin van je zijn was kruip je richting licht en lucht en met een glimlach en de kracht van het leven begint je unieke reis door onze wereld....…

Geur van verrotting als stille getuige van het leven dat zo sprankelend begon. Het intens besef van eindige aardsheid rilt huiverend langs levenslust. De tijdelijke bevriezing verdwijnt in het besef van eenvoudig geluk, leven te ademen.…

Ons leven eindeloos.…

Eerlijkheid, openheid loont op termijn niet in het tijdelijke hopelijk in het eeuwige!…

het leven vraagt er om mee te stromen met dat wat is verzet ik mij, dan scheurt het mij vanzelf weer los kort gejammer, lang gekreun helpt tijdelijk voor de pijn wezenlijk helpt het geen moer als dood of ziekte komen meer en meer besef ik een bezielde molecuul te zijn dansend in een groots patroon ontworpen door de wever…

ik hoor het tikken van de tijd klok in het stopcontact tandjes ratelen rustig en constant, de tandjes van de tijd beslissen over licht en luid over koffie en brood over leven en tijdelijke dood gewone dingen van alledag waar je niet bij stil kunt staan omdat dat van de tijd niet mag de tandjes knagen door…

tijdelijk? tijdelijk ik ging weer terug tweede keer bij jou gevoel geluk mooie tijd samen samen met jou voor eeuwig? tijdelijk? voor eeuwig je vroeg me ten huwelijk ik zei ja ik ben nog jong maar zonder jou tien keer ouder…

Het is belangrijk een leven met een lach te creëren. Niet te ontberen door het chagrijn. De pijn van de dag met een kwinkslag te eren. Niet te vergeten dat wij mensen van de tijdelijkheid zijn. Een mensenleven verplaatst zich door zijn tijd. Iedere dag is de vrijheid van een nieuw beleven. Het geeft krediet of het staat in het krijt.…

O leven zo bijzonder somber voorbeschikt dagelijks gedonder je hebt mij in gelikt nu mijd ik je patronen loop niet langer vast wou jij dat ik zou wonen heb ik jou verast ik verdrijf je leven als tijdelijk verblijf rijm wil ruimte geven geen binding met dit lijf jij kunt niet bevangen je dood is mij geen grens ik zal vrijheid langen…

Alles dat ooit op deze Aarde is ontstaan Is tijdelijk, waar het eeuwige Vaak zo wenselijk zou zijn; Elk leven, hoe zeer ook geliefd, Zal zijn einde krijgen, Mens, plant en dier En zelfs de kleinste organismen Zullen sterven, opgaan in Een onbestemde eeuwigheid - Slechts een die de dans Ontspringen kan, 't is onverwacht De dood…

Leven heeft soms domweg een tijd een maskermond, loopt dan tijdelijk als pierlala verkleed op aard rond. Maar leven is ook waar het soms tijdelijk heel donker is, wellicht door een rollenspel van ‘n soort cultuurfunctionaris.…

het is tot dan dus gewoon tijdelijk abnormaal!…

ik heb geen armen afgehakt of benen afgekapt van al wat leeft ze nooit met dood bedreigd of stil gezwegen in negeren van hun tijdelijk bestaan ben met ze omgegaan als vriend in het verweven van ons leven tot geschiedenis de getuigenissen zullen nooit verloren gaan in zand en steen van aarde zullen onze merktekens blijven staan…

aan te vangen leven…

God verzekert je van de eeuwigheid na je aardse tijdelijkheid maar in de kleine lettertjes staat wel met KOEIENLETTERS geschreven Zijn voorwaarde; de voorwaarde van “Mijn schuld, mijn schuld, mijn grote schuld” na luid schuldig geroep, gejammer en/of geschreeuw keert Hij levenslang uit na je overlijden het eeuwige leven op een nieuwe…

strekte mijn armen reikte met handen maar voelde leven langs vingers glijden met nagels striemen getrokken over je rug het tijdelijke sloot maar gaf je ziel nog niet bloot er is geen begin door een schat aan herinnering achter te laten de gaten zijn veel te groot deze breken met weemoed en respect wat je liefhebt is klaar…

in de tijd die ons rest rest ons niets anders meer dan te zijn daar waar we waren gebleven met de ziel die er altijd is en nooit zal verdwijnen want de kracht van leven is voor een ieder van tijdelijke aard en meestal niet zonder gebreken en dat anderen koeien in de sloot zien staan die er niet zijn is hun probleem niet het…

Geweld en liefde liggen in het zelfde bed van tijdelijkheid. Zij vinden elkaar in de finishing touch van van de omhelzing.…

Ooit is de oerbron weer tijdelijk gastheer voor mijn ziel, dan laaft hij haar ruimschoots opnieuw, stuurt haar, verkwikt, wederom op weg, tijdloos . . .…

Als mensen mij niet begrijpen is dat altijd tijdelijk als God mij niet begrijpt is het eeuwig Gelukkig is God goedgelovig genoeg om mij te begrijpen en weet hij alles van mij en is daarom zo vergevingsgezind God en ik zijn vrienden voor het leven en wellicht ook na mijn dood dat blijft afwachten God en ik hebben aan een half woord…

rolde stenen weg voor het graf waar in de witte doeken lagen was tijdelijk begraven op het linnen dat een afdruk van jouw wereld schreef hebt gegeven om in drie-eenheid weer te leven vader zoon en geest de witte doeken spreken in tal van preken met pasen heb ik al jouw verrijzenis gevierd…

lees het verhaal achter schoonheid geniet pracht en praal in paleizen en kerken vind je de werken van de gewone man een leven in dienst van anderen om tijdelijk in eeuwig te veranderen in ornamenten vind je hun gezicht stiekem uit het zicht de beelden zijn heren hun schaduwen lijken de eeuwen te regeren dat is er niet meer…

Muziek heeft altijd al sinds heugenis der mens affiniteit niet met het tijdelijke - want dat is inherent - maar met het niet-tijdelijke ofwel oneindigheid. Een paradox een contradictie tegenstrijdigheid Hoe verhoudt muziek als kunstvorm zich met tijdloosheid?…

Het is een onbehagelijk heel slecht gevoel dat je ervaart en tijdelijk heel ongelukkig maakt.…

Soms raakt de regen moe en braakt dan boze woorden die de pijn vergezellen van waarom ik ik kan jou dan niet troosten door de sluier waardoor je ziet ik kan alleen maar zeggen dat het sterven gelijk het leven slechts maar tijdelijk is maar zolang de kim zich elke morgen van het duister keert beleef jij als jonkvrouw telkens de zomer…

Gelukkig is het tijdelijk En niet voor langere tijd Machteloosheid is een rot gevoel Dat raak je niet snel kwijt Afhankelijk zijn van anderen Niet zelf kunnen sturen Onzekerheid die aan je knaagt Als het langer blijkt te duren Gelukkig is het tijdelijk Hou ik mezelf steeds voor Voorlopig moet het dan maar zo En draait de molen door Uiteindelijk…

Wit gewassen wegen, straten na de omhelzing, in vreugde en berusting neergelegen, bomen der boulevards, herauten van de levende zege, klare klaroenen, roes van herlevend leven, rein van reiniging.…

Ik ben een koen kind dat niets weet van de kloof die ligt tussen dood en leven. Kan een boot, mijn Heer, vergaan die niets draagt dan het licht gewicht van mijne blauwe ziel? En zo mijn boot nochtans vergaat, mijn Heer, kan ik dan zondigen nog?…

Ik kan wel vertellen Het nooit meer als doel te stellen, Ook al was het tijdelijk. Ik ga nu proberen Het gewoon te accepteren.…