Alle inzendingen over Vader OR hart OR stiltes

Waar zijn de woorden, de stiltes, de vallende sterren? Je weet niet dat ik nu aan je denk en dat ik moe ben, maar dat mijn hart nog waakt en wacht. Nog even en dan valt de nacht.…

Elke bom is een bewijs van angst en macht die valt en elke leugen laat winnen omdat de dood alleen met onverdragelijke stiltes terugvecht…

het denken moet steeds opnieuw beginnen zoals het vliegen steeds opnieuw beginnen moet zoveel stiltes te doorbreken om niet te verstikken vrij te zijn van angst…

twijfelend hart, slechts kloppend op liefde die zij van het leven ontving…

de onvolprezen hoeder die in vuur over ons waakt het zijn de stiltes die weer keren het is je traan die alles dooft het zijn wij samen die dan huilen nooit meer schuilen nooit meer blijven in elkaar…

Soms is zwijgen beter Woorden maken het alleen maar erger De stiltes leggen intuïtief uit wat ik bedoel Want weet je Spreken is zilver en zwijgen is goud…

toen dansten we nog vanzelfsprekend door de muziek geleid naar hogere sferen waarin niets of niemand nog bestond alleen wij en de muziek het voortbewegen leek zo gewoon een eeuwigheid geleden dat we dansten we praatten toen vanzelfsprekend in woordeloze stiltes naar toekomst en verleden over alles en niets alleen wij en de stiltes…

staan nog altijd te wachten op niemand stiltes duren langer nu argumenten zijn verdwenen geheimen terug naar waar ze vandaan kwamen de zin tot oplossen was al eerder kwijtgeraakt…

Een liefde die niet meer streelde geen weg meer vond in mij Naderende stiltes in echo's Verder gedragen.…

Hij heeft een plaatsje in mijn hart, zo groot is dat nog nooit geweest. Die oude man, het is mijn vader, goedaardig, zorgzaam en positief. Wat geniet ik nog graag van hem, blijf nog een tijdje alsjeblief!…

Een echte Vader bent U voor mij geworden. meer nog dan die in het vlees. U vult steeds mijn gedachten met Uw geest. Meer nog dan alle goud op aarde, zoek ik Uw gedachten nog het meest.…

De engel viel aan Als Nachtvlinder En legde een Bom In de stiltes van mijn geheugen Een Antidote Voor een Stralend leven en sterven Voor een Patrones iemand die 75 wordt Dit zijn de dagen Van mystieke aard Puur natuur Als het je overkomt…

elk kind kijkt met vertrouwen terug naar de man die een ware vader is zowel in jonge als in oudere dagen legt het de handen in zijn handen een vader kijkt met liefde die glimt trots en bemoedigend glimlachend om wat het leven de kinderen leert van het vallen en het weer opstaan een vader laat blij het hart kloppen steeds als kinderen zijn…

Onze dagen worden langer, onze nachten worden klein onze stiltes worden dieper zou ik liever bij jou zijn wonen mensen altijd samen die elkaar steeds lieven hebben vogels nog een nest als alles anders is?…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

warm, respectvol luisterend verhalend een lach, een traan onzichtbare banden gewonnen vertrouwen eindeloos begrip gesproken woorden bijzondere momenten zwijgende stiltes een houden van een mens ... een vriend…

Wat jij me wenst zal ik delen zonder de koude woede en de stenen woorden die je werpt waar ik nooit kijk als ik zwijgend vraag aan de tijd waarom jouw woorden onze stiltes altijd zo onoverwinnelijk maken…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Het is een dag dat we aan je denken met heel ons hart en ziel. Het is een dag om nooit meer te vergeten. Het is een dag met soms stiltes en geen woorden. Het wordt een dag, lief meisje van ons, vol met herinneringen. Het wordt een dag met gevoelens. Het wordt een dag die uit liefde bestaat.…

wanneer al veel is gezegd en de avond valt na jaren wat voeg ik dan nog toe om toekomst te vergaren het heden te vullen dan wel het verleden te verklaren het blijft dan vaak afwachten in zwijgen en als passief de stiltes aan elkander te rijgen…

ik zou zijn zeg mij vader zeg mij dan dat ik nooit alleen staan zal als het gevaarlijk is of donker dat ik jouw kind ben en blijf vertel mij vader vertel mij dan dat gekozen of te kiezen wegen mij uit het zicht brengen kunnen maar nooit jouw hart verlaten doen fluister mij vader fluister mij dan dat alles wat ik ben of niet worden…

In de stiltes van mijn geheugen, vind ik nu de rust en schoonheid, wat mijn bewogen leven meemaakte, en wat ik meedraag. Soms is het een last, waardoor ik gebukt, alleen nog traag door het leven ga, de donkere jaren loodzwaar moet dragen.…

soms kan ik de wereld niet meer raken die anderen met eigen beelden maken hun werkelijkheid vol met emoties die als los zand langzaam door mijn vingers glijdt geen enkele affiniteit om toe te treden tot het spel dat in hun ogen leven heet maar het verleden snel vergeet de diepgang is verdwenen stiltes worden niet gehoord zij genieten…

Rood gedrapeerde stof, sierlijk wonderbaar, langs het toneel waarop wij ons meesterwerk ten uitvoering brengen. Lees nu tussen de regels door, en neem meteen een kijkje achter het doek des levens. Ware identiteit verscholen, achter glanzende kostuums. Genoeg te repeteren. Doch, geen woorden te vergeten, Want alles lijkt reeds gezegd…

Sommige stiltes zijn niet mooi, je valt aan een paniek ten prooi Je hersens werken op volle toeren om 't gesprek verder te kunnen voeren Welk onderwerp snijd ik nu weer aan, oh help, ik wou dat ik weg kon gaan zodat die ander mij niet meer kan kwellen door geen enkele vraag aan mij te stellen…

er zijn soms van die innige stiltes die op dwalen lijken het aftasten van wegen waar geen einde aan komt T-splitsingen die twijfel wekken welke kant je moet inslaan hier is de wil geen wet en is het weer stilstaan bij het begin het is niet door te drukken een keuze te maken in gokken hoewel de uitdaging om beslissing roept maar als er…

weeg de woorden langer ween de stiltes korter woedend ongeloof en wranger dicht lang niet zo als Gorter droom de dagen lichter drink de nachten zwaarder dronken ongeluk en dichter wees mijn engelbewaarder…