Alle inzendingen over Vam der Staaij

Hoewel ik nooit op Van der Staaij zal stemmen Ben ik een grote fan van onze Kees Hij pleit voor trouw, de ridder zonder vrees en tégen ongeremde seks van Premmen die slechts met libido zijn toegerust en balkend kiezen voor de eigen lust…

Ik ga wat aardigs zeggen over de heer van der Staaij fractievoorzitter van de SGP de Staatskundig Gereformeerde Partij ik mag die van der Staaij wel hij is ook wel mijn vijand maar ik heb mijn vijand lief en zeker deze persoonlijkheid want hij zit er maar bij 'Jinek' hij houdt sfeervol vriendelijk vast geeft ook wat ruimte af en toe…

Vaam(se) dieptemaat Vlaamse armen uitgebuit ellenlange "Arm"…

Verlicht de zware weg van Van der Staaij Zijn vrome hart ontbeert humaniteit Kees lijdt aan steenkoude onbuigzaamheid Bewerk toch s.v.p. een ommezwaai O help hem dadelijk, die arme ziel Herschep hem tot een hippe homofiel…

Hoe high, ik ben een fan van Van der Staaij! Hij dient een ieder snedig van repliek Met rechte rug, taalvaardig, sympathiek Van hem geen trucjes, onverwacht gedraai Geen egotripper, noch een farizeeër Zijn zwakke punt... hij is een SGP'er…

Kees van der Staaij zijn code is gekraakt Ook Pieter Omtzigt is lek als een mandje Die kamerleden krijgen dus een standje Maar ik weet wie ze kwetsbaar heeft gemaakt Geert heeft met hulp van Putin ze gehackt Hij waant zich reeds de “President-elect”…

Van der Staaij heeft met veel geklepel verkondigd de islam reikt te ver van haar minaret, wat zo dicht bij kerk, huis en haard en bed toch tegen de rust openbaar zondigt. Mij beiert het niet, maar gaart men deze rapen, laat de kerk mij dan ook op zondag slapen.…

De onverbiddelijke mannenbroeders Zij voelen zich zo vreselijk bedreigd door alles wat naar naastenliefde neigt Hoe oordeelt God toch over deze hoeders van vrouwenzusters, homo-lesboschaapjes?: ‘O Kees, bid voor jezelf en voor die knaapjes!’…

Mark Rutte gaat geregeld naar De Wallen En Geert is op een afwerkplek gespot Kees van der Staaij is stiekem los van god Marianne Thieme zet soms muizenvallen “Smerige leugens”, wilt u mij verwijten? Welnee...het zijn alternatieve feiten!…

Niet Pechtold, Schippers, Slob of Van der Staaij, Maar Dijsselbloem ging met de titel strijken Al oogst de chairman van de eurogroep Vanuit La France toch vrij veel boe-geroep…

Als ik dat manifest goed heb gelezen, Is het afkomstig uit Amerika, En praat een groep in Nederland het na, Die nauw bevriend is met het Opperwezen. Je mening uiten mag, al is die bot, Maar houd eens op te spreken ‘namens God’.…

ellenlang het is er zo dun ziltig maar vrij van elk mengen van de mensenzee en het diepe spoorloos op vingers van zout ik wou dat je daar bodemloos kon vallen in een bedwelmend bedaren en gewichtsloos zweven op de nevel mezelf ontrukken van boven en onder maar ook weer wil ik er niet eeuwig blijven uit het niets of vanuit het vaderland het vamen…

Soms komt tevredenheid in stilte in me op en verdwijnt zoals een zomerbriesje verdwijnt nadat het mijn gezicht heeft gestreeld. Maar soms als ik stil zit neemt tevredenheid me lange tijd mee alsof ik op een rivier zachtjes word meegenomen op de adem van leven met een glimlach in mijn vredige hart.…

Rondom de molme boom ontwaken geuren vam krachtige jeugd, golven met behagen langzaam dichterbij, willen hem opbeuren. Witte tuilen scheppen schone bloeidagen, verdrijven elke gedachte aan treuren om hun stamvaderdicht voor te dragen.…

De SGP zoekt steun in ’t buitenland Het eigen land kletst over mensenrechten maar laat zich door de liberalen knechten Die nemen vaak het recht in eigen hand om ’t leven te voltooien dat God gaf Ze maken hier de mensen zomaar af!…

De datingsite roept op om vreemd te gaan De SGP’er walgt van deze spot Het is verboden door zijn eigen God Hij weet dat niet gedaan is welgedaan Het baasje redeneert een beetje krom Hij gaat al jaren vreemd met vrouwen om…

Balk drinkt een bier met aangeschoten balletjes Rut lult met iedereen er dwars doorheen Staaij (achter Israël), staat vrouweloos alleen Coh kent de cijfers wel, maar geen getalletjes Pech oogt vrij duidelijk, twee ijskristalletjes Bij Verdo is het tandenknarsen en geween Plotseling blijkt Roem een geestig fenomeen Wild spuwt repeterend moslimniemendalletjes…

Sterke stammen, kon dat wezen, gij, die, op en in de grond, met uw voeten vastgevezen, vamen diep, ondelgbaar, stondt? Gij, die 't zwaar geweld der winden, kreunende, op uw kruinen droegt; die zo lang de boosgezinde wintervijand wedersloegt?…

Wanneer ik sterven zal, vol dagen en vol lasten, met, aan mijn tafel, de twee-broederlijke gasten: Liefde die glimme-lacht en Troost die woordloos treurt, - zij zien mij beiden aan bij lange wissel-beurt aan 't laatste levens-maal dat wij gezaêm genieten en laten, uit de kelk van hunne handen, vlieten het welkom-water, dat het stof der reize…

Mijn handen, uitgestrekt, en konnen, eiken, beuken, op wel twee drie vamen naar, vamende u om ‘t lijf, malkaar bereiken, noch meten uwe stam, die, machtig zwaar, die machtig diepe staat, de grond beneden, in de onuitroeibaarheid van uwe wortelsteden.…

¤ 14 september A.D. MCCCXXI ¤ Die datum moet vandaag gememoreerd Daar Dante Aleghieri wordt geëerd Als dichter van de Hel en 't Paradijs Niet in 't Latijn maar - een primeur, heel wijs - In taal door 't volk gesproken in Toscane Men ciseleert in marmer uit Carrara Het meesterwerk Divina Commedia Van Dante Aleghieri…

Wat ben ik, dan een vogel in de schemering?... Ik ben verliefd, o mijne vriende', en, wen ik zing, hoor ik de avond-dauw uit zware beuken leken en, dof geplets, de rillend-diepe stilte breken; en - 't is of mijn geluid in mijne kele breekt... Ben ik bedroefd? - Hoor hoe een nachtegaalke spreekt mistroostig en gerust, met droeve en staêge…

Mijn dag en was niet oud genoeg, mijn hart en was niet koud genoeg, dat zwaar de vlijme twijfel-ploeg mijn vree niet breke ... Zo schijn 'k (misschien der vreugd bestemd) een vrouw, die, vreemder angst beklemd, oneindig naait haar doden-hemd steke bij steke. En 'k naai mijn eigen weifel-kleed, zorgvuldig zo't mijn vrezen sneed…

Zo gij - de luie laan der zomeren verlaten, de kudden van uw lust naar laatre stal gemend, en toé de vrede-deure' en stil het gierend blaten, en 't zorgen voor het voer der morgenden geláten, de diepre vreugde van de winter-landen kent; zo gij geen liefde zoekt in strakke dag-gelaten, en zelfs geen luistrend oor naar duistre nachten wendt…

Geen zomer-schaâuwe is schoon als 't beeld, in volle teilen, der welv'ge melk die ront, van roerig licht ommaald. Mijn schamel huis, waar zoel een geur van peren draalt, weegt teerder in mijn schroom dan 't hele herfst-verwijlen. En, waar van 't winter-dak een schone mane daalt, 'n weifelt ijl een hele lente in hare wijle, o mijn…

Lente lacht in onze dalen! ’k Durf niet treden in mijn hof, Vol van geuren, kleuren, stralen, Zonder liedeke van lof. Met de takken, met de knoppen, Lopen al de meisjes uit, En de jonge boezems kloppen Voor de milde Lentebruid. Vreugde, liefde, trooste, zegen Brengt zij in haar bloemkorf mee, Al haar vrienden aêmt zij tegen…

Arm moedertje is zo allenig, Arm moedertje is zo bedroefd, De Vader, Die zij dankte, Heeft haar zo zwaar beproefd. Zij staart in ’t verlatene wiegje, Op ’t speelgoed nog zwervend in ’t rond; Daar ligt zijn popje; zij kust het Met bleekbestorven mond. Haar armen zijn ledig, zo ledig! Weg, al haar levenslust! Haar huis is…

Die ik het meeste heb liefgehad,- 't Was niet de slanke bruid, met wie 'k in 't zoeter leven Mocht dwalen op het duin en dromen in de dreven, Wier hand mij leidde op 't rozenpad; 't Was niet de jonge en teedre vrouw, Die, goede genius, mijn hart, mijn huis bewaakte, Die mij het leven, ach, zo licht en lieflijk maakte, Met al de rijkdom…

Lente lacht in onze dalen! ’k Durf niet treden in mijn hof, Vol van geuren, kleuren, stralen, Zonder liedeke van lof. Met de takken, met de knoppen, Lopen al de meisjes uit, En de jonge boezems kloppen Voor de milde Lentebruid. Vreugde, liefde, trooste, zegen Brengt zij in haar bloemkorf mee, Al haar vrienden aêmt zij tegen…

Het knaapje sluimert! maar de moeder aan zijn sponde Bespiedt de onvaste rust van ’t krank en lijdend kind; Ach, hoe dat hoofdje gloeit! ’t Is alles stil in ’t ronde, Doch in heur ziele niet, die vreest, zoveel zij mint. O God, waar hier op aard wel ’t innigst wordt gestreden?.... Aan ’t kinderziekbed, Heer! Daar buigt ook ’t twijflend…