43092 resultaten.
Toen waren wij daar
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 81 van de waterplas
een foto
toen wij daar waren
toen de tijd stil stond…
Herinnering
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 222 In het verzorgingstehuis
van mijn vader
zag zij mij staan.
Ze zei mijn naam.
Verbaasd keek ik haar aan:
zo blij was zij dat bijna
ze me zoende,
maar ik zag niets
dat ik herkende.
Ze liet me raden,
maar niets dat me te binnenschoot.
Ze noemde namen…….
vaag, pas bij de naam Thaborschool
begon mij wat te dagen.
Sindsdien zit ik me af…
terug naar zee
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 153 zwijgend rijgt ze
oude woorden aan elkaar
onstilbaar verlangen van toen
en daar verankerd in de ziel
de zee bracht golven
aarzelend naar het strand
nam ze dan weer mee
het water was laag
ze hoort de meeuwen
zoekt veren en schelpen
zo stil, zo dichtbij vindt ze
haar dieptste zelf
zacht ademt ze het verleden uit
de vloed zit haar…
Kostbare tijd
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 378 Verdriet en pijn
Waarom moet het leven soms zo oneerlijk zijn
En ga je door een hel
Wordt niet meer gered door de bel
Want kostbaar is je tijd
Het leven raak je kwijt.…
De tijd der tijdloosheid
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 203 in mijn tijd.
De tijd der tijdloosheid.
Ik ben daar geweest, vandaar.
Er is geen tijd.
Alleen oneindigheid.…
de tijd zal het leren
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 184 als de hartslag
tikt de tijd weg onder
huid en leden
kleurloze leegheid
dient zich aan als
opgewonden klokken zich
ontdoen van al hun
veren
er is niemand die kan
weten hoe laat het
werkelijk is
onderhuids
of buitenshuis of
waar dan ook
alleen de tijd die zal
het leren…
Plaats
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 131 neemt zijn of haar plaats en rol
in de tijd der geschiedenis in!
Het ligt vast, om los te laten.
Elk denken, ieder onderhandelen
is belangrijk genoeg,
om weg te laten.…
gezien (voor J.v.L.)
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 105 met één oog
kijkt het opgesloten
kind vanuit de hoogte
naar de wereld buiten
in de binnenkant
van het breekbare
hoofd nestelt zich
het versmalde leven
het volgt een verdwaald
dansend papier
dat tot slot voorgoed
in de goot beland
het hoort de vleugelslag
van overvliegende ganzen
vangt flarden op
van wegstervend gezang
het ziet…
se conde
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 57 tijd heft zijn fallus
staat gestaag voor vierentwintig
uren
maar dan daalt hij, uitgeput
tot aan het laatste niets
voelt luren in secondes, waar
zijn macht
heeft opgezegd
in het neergelegde zand
stroomt nóg de loper leeg, ik zweeg
maar weet vandaag
dat morgen
ook nog aan een pijnpunt vreet
heet wroet zijn tand
mijn hand neemt…
ingehaald
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 94 barrevoets reisde ik -
een onbesuisde tocht -
terug in de tijd die
- uitgerekt en vervormd -
naast me strompelde
de werkelijkheid haalde me
met moeite in…
tellen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 57 een paar tellen
en de trein gaat
midden in de nacht
tel ik de uren
van de zomertijd
en van alle vogels
die nu kwetteren
in het Amsterdamse Bos
het seizoen zo vroeg
overal de bloemen en de bloesem
dan zie je die oude wijzerplaat
met een secondenwijzer die telt en telt
stel dat je die wijzer ziet stilstaan
precies op de klok…
Alleen God weet hoe
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 168 Hoe lang, voor wat en wie, heeft de tijd?
Ik enkel, noteer.
Het is niet gemakkelijk; het doet me zeer.
Ik schiet als boogschutter mijn verse pijlen
richting doel vol gevoel.
Ik, als mens, had immer één wens: vervolmaken
van mijn opgepakte levenstaak,
samen met andere zielen.…
Buiten de tijd
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 84 in een baan buiten de tijd
Opgelost in eeuwige tijdloosheid…
Och ja, de tijd !
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 123 De tijd, het is zo'n raar ding
de tijd van toen,
de tijd van nu
de tijd van morgen
de tijd van bij geboorte,
de eerste ademzucht waarmee ik het leven in ging..
De tijd, soms lijkt die zo traag
soms lijkt die ook zo heel vaag.
De tijd met mooie beelden
sla ik wel op in mijn herinnering.
Waar is de tijd?…
Voorbij
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 215 Voorbij gevlogen
aan mijn zijde
de gevoelens verborgen
het woelen
voorbij de gedachten
zo aan
het eind
van mijn krachten
voorbij het samenzijn
wat scheelt
in een leven
het bijzonder vele, blijkt maar klein
voorbij het delen
van lief en leed
de tijd zal helen
als ik een nieuwe stroming weet.…
niemand neemt de tijd
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 104 ver weg in de staalblauwe
lucht zingt een lied
een deerne schoon als
ochtendnevel danst in
vroege sterren, haar
vederlichte rokken ruiken
kruidig en handen met passie
onherkenbaar verkeer raast
versnellend onheilspellend
een wisse dood tegemoet, maar
niemand neemt de tijd
om ook maar ergens bij
stil te staan…
iemand die ik goed ken...
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 310 Heb je ook iets meer tijd!…
Voren van de tijd
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 140 Het is stil in huis -
De hond gromt niet,
De hatelijke klok
Slaat niet voortdurend
Het overbodige middaguur,
Het maal blijft onaangeroerd
En verdwijnt stilzwijgend
In de voren van de tijd,
Ze heeft nog geen trek
En wil het voor vandaag
Hier maar bij laten…
tijdsgang
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 189 de tijd is soms een bom
wachtend op ontsteking
zelden een kabbelende rivier
stromend door sprookjesland
windstilte voor een storm
barst die los aan alle kanten
lijkt er geen eind aan te komen
wanneer je er midden in zit
een schrale troost die wacht:
elke tijd is tenslotte verleden
vooral als de pijn is geleden
want het heden leeft zich…
gedeeld
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 96 het licht haalde ons
uit huis toen de zon
besloot te schijnen
ze kleurde onze woorden in
we namen de tijd
met eigen handen en voeten
gaven we vorm
aan gedeelde herinneringen
waarvan we nooit zouden weten
hoe het eigenlijk was geweest…
draad
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 62 ik scharrel rond
in uitgewoonde dromen
hoe spint het hart
een draad naar
toen ik vliegen kon?…
Terugblik
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 118 boven het water dreven
donkerblauwe wolken
een wit schip lag voor anker
muziek danste uit openstaande
ramen en deuren
de dagen waren lang
woelende levens sleten
weekten zich los van elkaar
vielen langzaam uiteen
een meeuw schreeuwt uit volle borst
landt zwijgend op de kop
van een verweerde stenen held…
Ze is er weer
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 140 Verleden week was het groot feest
Dus ben er even niet geweest
Je zou denken, je maakt toch tijd
Maar weet je: ben niet meer zo snel en bij de tijd.…
zien
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 103 ik zag vanuit het raam
hoe je handen liefdevol
de lavendel beroerden
hoe je met gesloten ogen
licht voorover bukte
en de zachte geur opsnoof
ik zag de kruiwagen gevuld
met woorden van grijze
kabbelende regen
van duizelig verlangen
ik zag woorden van vaalgele
vergeten bloemen
ik voelde het
onstuimig slingerend hart
waarin alles…
aangeraakt
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 125 haar hoofd stroomt
vol goud licht als ze
zijn brief vasthoudt
hij beweegt naar een
andere plek als hij
haar brieven leest
schone breekbaarheid
van twee geschreven
intieme levens
de tijd is daar
het diepe gevoel baant
zich een weg naar de
tedere eerste aanraking…
Gram
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 131 tijd als ware geliefde
Koester oprecht onomkeer-
bare gebreken
Gecreëerd met
hulp van een slecht lot
door tijd gegeven…
kijk door de eeuwen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 63 wiekende reiger
fluisteringen van het riet
de trage deining
van het water als
de borstkas van een slaper
gelukkige reus
we peddelen voort
op bootjes van berkenbast
een verre grutto…
hoe stil het was
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 101 verankerd in boerengrond
de eindeloze korenvelden
de kleine boerderij
de grote graanschuur erachter
uit het landschap gewist
de blaffende hond aan de ketting
de kakelende kippen op het erf
de altijd kraaiende haan
het getjilp van mussen
onder de dakpannen
de gewortelde boer op klompen
alles ging verstomd voorbij
hoe stil het was
toen tijd…
aan de rand
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 109 aangekomen aan de rand
van het stille leven
kijken we ontroerd
naar de dans
van de spreeuwen
in de schemering
opgetild uit onaanzienlijkheid
waaiert de zwerm uiteen
verdicht om dan weer
open te vouwen
bestaan in geleende tijd
vanwege elkaar
in de stilte schuilen we
boten varen aan ons voorbij
wie zal ons
in verlatenheid kennen
onze…
Als ik naar de klok staar
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 67 Eindeloos veel mooie momenten waarbij ik denk, kon ik de tijd maar even vertragen.
Want het zijn van die momenten die ik uiteindelijk het meest koester en spaar.
Maar het blijkt zinloos om zelfs maar een beetje tijd te vragen.
Ik besef het keer op keer als ik weer eens doelloos naar de klok staar.…