13347 resultaten.
Vergeten
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 160 Allen zien wij
wij van het stof
naar de verbetering
voor onszelf
een vergeten geest
Allen denken wij
wij door het duister
naar innerlijke controle
voor onze geliefden
een vergeten leven
Allen voelen wij
wij met de pijn
naar de drijfveer
voor ons geluk
een vergeten genot
Allen horen wij
wij uit de klank
naar algehele zin
voor…
MAANLICHT
poëzie
4.0 met 2 stemmen 1.382 Het maanlicht vult de zuivre heemlen
Met glanzende geheimenis,
De luisterblauwe verten weemlen
Van Die alom en nergens is.
Alleen de grote zonnen hangen
Als feller kaarsen in die schijn:
De ziel herdenkt haar lang verlangen
In niets-verlangend zalig zijn:
Alsof van achter diepe slippen
Haar dolend tasten eindlijk vond
Met hare…
Zingen
poëzie
4.0 met 23 stemmen 2.407 Zingen, lief, zich belijden
In de naakte heimlijkheid
Waar de goden zelf in schrijden
Door de godenloze tijden
Enkel kenbaar de gewijden
Als hun hand de zegen breidt,-
Zingen, lief, is zich belijden
In zo naakte heimlijkheid!
Zingen, lief, is zich versteken
In een vindbaarheid zo schoon,
Dat naar echo-lichte woon
Onder jeugd-en-liefdes…
Daar ruimt de wind...
poëzie
3.0 met 14 stemmen 3.330 Vanavond nog zult gij verheerlijkt zijn
Wanneer de winden sluimren aan uw troon,
De sterren vlammen in uw baldakijn:
Als tussen u en uw oneindigheid
De schaduw valt, en in dat klaar gewelf
Uw blank geluk dat god noch mens benijdt,
Niets ziet weerspiegeld dan zijn glimlach zelf:
O Ziel die alles wat uw wil bedroeft,…
De wolken spieglen
poëzie
3.0 met 14 stemmen 2.765 De wolken spieglen in de zee.
Het is geen avond en geen nacht:
Geen schijn van zon of maan of ster
Vloeit door het hoge koele blauw
Achter het windloos vlotte zwerk:
Niets glanst in hemel of op aard
Dan enkel uw verklaard gezicht.
Het is geen avond en geen nacht;
De wolken spieglen in de…
De smalle ring
poëzie
4.0 met 6 stemmen 1.144 De smalle ring, de gouden band
Schendt niet de naaktheid van uw hand,
Gelijk uw stralend lijf niet weet
De schaduw van zijn donkre kleed:
Uw stralend lichaam lijdt noch weet
De schaduw van zijn donker kleed,
Zoals geen lijf of stof bezwaart
De ziel die door uw ogen klaart:
Geen…
Avondwandeling
poëzie
4.0 met 12 stemmen 1.651 Wij hebben ons vandaag verlaat!
Pas bij de laatste brug
Waar 't voetpad tussen 't gras vergaat,
Daar keerden wij terug.
Achter ons dekt de witte damp
De schemerende landen.
Zó zijn wij thuis. Wij zien de lamp
In loveren warande ...
Wat gingen wij vanavond ver,
Het werd alleen tè laat:
Nog verder dan de gouden ster
Aan blauwe hemelstraat…
In de mist
poëzie
4.0 met 1 stemmen 1.558 De zon wordt onverbeeldbaar schoon
Boven de mist die houdt omhangen
Der wereld windestille woon
In dit vertederd dagenlang verlangen.
Weer blankt de boskamp, een besloten zaal,
Een witte kamer die de bruid verwacht,
In smetteloze glanzeloze praal
Op uit de zwarte nacht.
't Berijpte hout van alle kanten
In gaasgeplooide wand verscholen…
oefening in hardhorendheid
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 93 overmoed en passiviteit
kiest voor genotterigheid
wentelend in water
drijvend in nevels
zompend in modder
slaat hij zijn slag
op de grens van gaan en komen
vergrijpt hij zich aan taal
letterledig
spreekt hij van verpozen
en grammatica
beweegt zich als een slang
tussen twee gedachten
spreekt niets nieuws
het heeft geen zin
te vergeten…
Angstig
hartenkreet
2.0 met 24 stemmen 1.453 Ik wacht,
zo lang
Geduldig,
zonder angst
Ik wacht,
weet niet waarop
Ongeduldig
en bang
Ik wacht,
Op liefde of geluk?
Op verdriet of haat?
Maar ben het zoeken vergeten…
troost
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 815 huil niet
hoop
treur niet
verlang
denk niet
droom
vind geluk
in boom of plant
zon en maan
weer en wind
en vergeet me
of niet
kijk maar…
Mannah uit de hemel
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 148 als klaver vier
wolkt geluk
de hemel blauw
ploegt rijkdom
door het arme land
haar nieuwe voren
mannah uit
de hemel wuift met
dikke aren in het koren
maar herfstig sparen
was vergeten toen
winter zich liet weten
de klavers zijn bevroren
geluk is geen lang
leven meer beschoren…
Spiegelbeeld
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 920 Het geluk zwelt
in me op als een ballon
naar de hemel
Jouw adem in
mijn hoofd
zorgt dat ik mijn stem vergeet
Alleen eindeloze
zoenen
met jouw spiegelbeeld
kunnen me nog gelukkiger maken…
herinneringen
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.399 De tranen in mijn ogen
laten zien hoe ik je mis
de woorden op mijn lippen
vertellen wat vergeten is
over dagen en weken,
momenten van geluk
de liefde is geweken
de herinneringen...stuk…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
ZO SIMPEL IS GELUK
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 92 niet om ze
mee te nemen in je hoopvolle dromen
vergeet het eenvoudige niet
de vlag is mooi maar veel subtieler
is de bescheiden fierheid van de wimpel
zolang je dat ervaart en ziet
bezit je het geheim van geluk
echt het is soms zo simpel…
Toen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 143 Geluk en gelukkig zijn
vind ik in herinnering,
opgeslagen als erfenis.
Als dat ligt in wat ik nog weet
(en zolang ik niet vergeet)
mijmer ik in het hier en nu,
wat weldra deel uit kan gaan maken
van wat is geweest, en de rest
is gewoon geschiedenis.…
Stille maar luidruchtige grenzeloosheid
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 58 Ze neemt mij mee naar eigen kracht en wil bij de kreek
zodat ook ik al dat kruisleed van de wereld even vergeet.…
Gek van blijdschap
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 139 Wanneer je ongelukkig bent,
zoals zij van hiernaast, zou je bijna zeggen;
kijk naar het nieuws.
Wanneer je voor het ongeluk geboren bent,
alleen op aarde,
vindt geen leuke vent, zeg ik: kijk naar het nieuws.
Wanneer je door de bomen,
het bos niet meer ziet:
probeer het dan eens andersom.
Pak de bomen, keer de zaak om
en kijk…
De dood pleziert nog niet
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 76 Wat behelst onzegbaarheid,
als je al naar de randen van de aarde bent geleid,
daar waar het eerst pikdonker is en dan weer licht,
alles ook klaarheid geeft aan een echt open gezicht.
Niet als gebeiteld gelaat al gevat in marmer of leisteen
want ook jij, hoe zeg je dat, gaat nog niet elders heen.
Niet naar daar waar de vele sterren overtogen…
Een nieuwe avond
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 60 De nacht die kwam was al een warme nacht
een waar ik nog wel een tweede van verwacht.
Buiten puft het gras en ook de stenen
maar het is geen droeve nacht voor deze of gene.
In nachten zoals deze hoeven we ons niet te verliezen
er is opblijven, lang gaan lezen om voor te kiezen.
Laat dat klavecimbel in je hoofd er maar los
deze week loste ik…
Visioenen en dromen bewaak ik
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 68 Hoe vaak kwam je al niet gewoon door de deur binnen
met een glimlach op je snoet zoals ik je heb ontmoet.
Ooit waren we bekende vreemdelingen voor elkaar
vervolgens nu alweer vele jaren en weken een paar.
Gelukkig en liefdevol zoals jij mijn hart altijd verwarmt
mij met al mijn nukken en streken, enthousiasme omarmt.
Toch hoor ik ook bij tijd…
Blij met de opkomende maan
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 50 Is het deel van de complexiteit van leven
eindelijk weten hoe lang je lot nog is gegeven
Ik weet waar ik vanmorgen al had moeten zijn,
het lot besliste anders al gaf dat zielenpijn.
Ik leunde vandaag wat op de tijd
en zie de dag van vandaag zijn we bijna kwijt.
Is nieuwsgierig zijn naar hoe het echt zit niet een ader
een lader van je gemoed…
Als de avond is gevallen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 79 De dag is te ruste gegaan op het talud vandaag
het zijn de mooie herinneringen die ik meedraag.
Het naambordje siert nog steeds de muur
glinstert na in de zon in dit avonduur.
Wie hier allemaal zijn geweest en door de deur zijn gegaan
het zijn na vandaag herinneringen die ook weer vergaan.…
Het beeld schudt en schuift en straalt
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 60 De meerkoeten waren wederom aanwezig en niet
om het een of ander de plek verander je niet zomaar,
ze kwamen er al jarenlang als een soort zwanenpaar.
Vaak inderdaad op een en dezelfde plek als je oplet.
Wat kan ik verzinnen als ik over hen wil beginnen.
Ik kan je bijna de eierleider zelf nog laten zien,
waar ik uit voortkwam bovendien.
Ja…
Bergen geheid soms eenzaamheid
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 48 Als ik slaap ben ik als trilling in verre oorden,
verneem ik woorden van zuid en noord,
als door een open poort zie ik de grote beer
naast de kleine ook diep in slaap iedere keer.
Zie ik slaperige andere sterrenpracht
gedurende de lengte van menige nacht.
Wat morsen ze dan voor mij te zien en horen
vanuit de maan als het desolate wit,
naast…
Door stilte kan het opwellen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 86 Oud zijn, heel goed beseffen hoe jong zijn was
en nu nog is, ik het gelukkig van geest nog ben.
Moet je eerst oud worden en kunnen lijden
om over andere tijden te kunnen belijden.
Het is zien, horen en voelen van leven.
Het is ontdekken en ontleden van het zuigende
ook de vogels leren verstaan in hun ochtendzang
rood oranje en roze durven dragen…
Boshuisje
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 204 er was eens.....
een huisje in het bos
een heel klein huisje
met één raampje
en een klein deurtje
het deurtje was wat scheef
en de scharnieren kraakten
er liep daar een scharrelaar
die het allemaal wel maakte
ook was er een sprokkel vrouwtje
die rommelde met wat blaadjes
en takjes voor de schouw
en ze vulde alle gaatjes
ze zagen het…
Voor hem die al dees dagen
poëzie
4.0 met 1 stemmen 369 Voor hem die al dees dagen, zonder bate
voor zijn verdriet, zijn eigen ik ontvlood,
en langs de huizen liep met kaken rood
van drift en pijn in 't harte bovenmate;
Voor hem die, wankel, in zijn trotse nood
de moed niet vond om 't leven zelf te haten,
die beedlaars tegenkwam langs gore straten
en hun niet gaf hun luttel dagelijks brood…