Alle inzendingen over Verlangen OR Twee-eenheid

Ik heb meer vooral veel zin in jou als zingeving om zin te geven iedere dag een lach vol goede zin op te staan zingend swingend vol zin!…

Binnenkort, wie weet van- daag streel ik jouw mooi lijf weer nu levend in mijn gedachten. Ook straks, ligt jouw naakt tegen dat van mij Slechts verheugd ben ik dat ik jou weer intens mag beminnen Wij weten beiden dat wij el- kaar zonder twijfel echt willen zowel nemend als zeker gevend aan jou...…

En je schaduw wordt licht Harten ontvouwen zich Zalig is de eenheid het verzinken in wolkenogen...…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

spanning viert hoogtij in het voorportaal van de nieuwe toekomst waarbij ons beheerste taalgebruik geen aansluiting meer kan vinden met papierwerk zo ingewikkeld en vol van wetmatigheden scheppen we elk onze wereld van dualisering onafhankelijk van elkaar heeft een scheiding geen toegevoegde waarde in het leven enkel en alleen maar twee…

Deze diepte heb ik nooit tevoren in iemands blikken mogen meten het zuiver dat ik dacht te weten heeft alle glans opeens verloren voor het eerst mag ik beleven hoe een ziel zich teder hecht twee levensdraden samenvlecht tot zij als eenheid zijn verweven Dat zeg jij.., tot traan bewogen maar ik antwoord met affectie wat jij ziet is de reflectie…

Tot een twee-eenheid versmelten onze lichamen, in deze liefde zo intens en zo puur.…

waardoor ik ben doordrenkt van zee een twee-eenheid *~ Duogedicht Rob de Ronde & Lady Love ~*…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

kende in twee…

De tijd is gemeten naar veranderingen die voor de mens van begin tot einde te volgen zijn Het is een proces begonnen en binnen het menselijke bestaan wordt dit proces beeindigd Aan de hand van de kleinste eenheden van tijdsbesef kunnen we ons een voorstelling maken van langere perioden van tijdsduur bijvoorbeeld een eeuw of twee…

Getroffen door magnetische kracht is versmelting niet meer te ontkomen broeit zinderend verlangend zeuren Hij omarmt zijn liefste met tederheid wiegt haar zacht strelend zijn wolken in waar zij samen de hemelboog buigen Met miljarden sterren als getuigen vormt daar hun eenheid het begin van hemel - en aardse eeuwigheid…

Mijn gedachten drijven, tussen droom en werkelijkheid. Als bladeren die vallen, dwarrelend in de wind. Nog met de warmte... van de zomertijd. Hun voedsel gevend, aan de grond waaruit... ze zijn ontsproten. Hopend op een nieuwe lentetijd. Antje.…

ik schilder en strijk strepen met een gezicht in mijn gedachten laat ik mij volledig meeslepen reikhalzend verlangen, eerder... smachten. ik schilder en droom strepen het gezicht krijgt stilaan een gelaat maar ik kan enkel in mijn dromen dwepen als ik lachen wil, terwijl ik even... met je praat!…

We waren zo verknocht, niet slechts twee mensen. Maar een eenheid, zoals het ook moet zijn. We zijn nu als uiteengescheurd, de dood veroorzaakt wel veel pijn. Toch zou ik niet anders willen, je gaf zo veel, je maakte mij gelukkig.…

Wind houdt haar gaande, steeds verder weg van wat zij weet, van wat haar voorkomt als echt, het bestaande, tastbare: van een lichaam het gezicht, van eenheid de breuk. Verkoolde rest van wie, brandend, onverbrekelijk waren. ---------------------------------------- uit: 'Van eenheid de breuk', 1991.…

gevoelige snaar De handen waarmee ze werkten Zijn verstrengeld in een Er wordt niet meer gesproken Ze glimlachen alleen Twee mensen van een afstand bekeken Een eenheid vol van gevoel Laten even de wereld verbleken In een zomernacht zo zwoel…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

in dualiteit, keer ik terug in liefde, centrum van eenheid…

uit twee delen zich zo chique en sierlijk totaal op elkaar afgestemd beweegt…

jouw mooie lijf Dat onze eenheid oprecht Laat komen-----…

Vrijheid voor allen en twee minuten stil het blijft een gedenkwaardige dag, omdat er zoveel mensen zijn gesneuveld. Twee minuten stil en totaal geen gegil. Dat is waar ik naar verlang.…

Laat me opnieuw verlangen, maakt me weer jong en blij. Buiten geurt het overal, met prachtig tere tinten. Met bloemen zonder tal, die uit de aarde spruiten. Het lauwe windje speelt, de lucht is vol met fluiten. Ik kan alleen maar zwijgen bij al dit jubelend lentespel. Ik kijk en luister… en voel verwondering opwellen.…

Kom, laat ons saam de weg op gaan. Ik weet een bergbeek en een brug, Daar vindt het hart zich weer terug. Men kan er uren blijven staan, Want niemand zal ons vragen doen. Daar op de donkere terrassen Groeit jonge rijst in zilveren plassen, De wereld is er jong, en groen. De bergen zijn er donker blauw, Zo hooggestapeld in hun bouw.…

Jubelend vol verlangen. Iets mooiers is er niet. Nog even en de lucht is vol met geuren, en kleurt zich met een tere bloesempracht. Hoe heerlijk is die lentetijd, Mooier en beter… Dan je had gedacht.…

Is mens-zijn dan een oeverloos verlangen, een zoeken zonder echt te vinden ooit? Ik weet het niet, maar wil toch blijven vragen.…

Ik nader tot de kelders van jouw vloeibaar reservoir, gedachten worden smerig als een ranzig abatoir. Het deint Mia, het schrijnt Mia, mijn paden worden nat ik wil je graag beklimmen maar je flanken zijn te glad. Jij speelt met mij een hinkelspel en duwt me uit balans. Zo val ik uit de gratie en ontglipt me weer de kans. Nochtans jouw ogen lonken…

Eigen- en vrijzinnige compilatie van zestig titels van onze Netgedichten van de afgelopen twee weken...gratis en voor niks!…