inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 5.194):

Haar handen onklemmen licht

Haar handen omklemmen licht. Wind
houdt haar gaande, steeds verder
weg van wat zij weet, van
wat haar voorkomt als echt,
het bestaande,

tastbare: van een lichaam
het gezicht, van eenheid
de breuk.

Verkoolde rest
van wie, brandend,
onverbrekelijk waren.

------------------------------------------
uit: 'Van eenheid de breuk', 1991.

Schrijver: Fleur Bourgonje
Inzender: mjb, 10 oktober 2024


Geplaatst in de categorie: ex-liefde

2.4 met 64 stemmen aantal keer bekeken 19.813

Er is 1 reactie op deze inzending:

michael, 6 maand geleden
Mooi, mooie opening en mooi slot.
Maar, is het nu onklemmen of omklemmen?

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)