inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 2.616):

Hemel op aarde

De aarde bloost verlegen kleuren
haar hart pompt heftig lavastromen
als de azuren hemel lokkend lacht.

Getroffen door magnetische kracht
is versmelting niet meer te ontkomen
broeit zinderend verlangend zeuren

Hij omarmt zijn liefste met tederheid
wiegt haar zacht strelend zijn wolken in
waar zij samen de hemelboog buigen

Met miljarden sterren als getuigen
vormt daar hun eenheid het begin
van hemel - en aardse eeuwigheid

Schrijver: sacrajewa, 4 juni 2003


Geplaatst in de categorie: liefde

3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 811

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)