inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 670):

Zielsspiegeling

Deze diepte heb ik nooit tevoren
in iemands blikken mogen meten
het zuiver dat ik dacht te weten
heeft alle glans opeens verloren

voor het eerst mag ik beleven
hoe een ziel zich teder hecht
twee levensdraden samenvlecht
tot zij als eenheid zijn verweven

Dat zeg jij.., tot traan bewogen
maar ik antwoord met affectie
wat jij ziet is de reflectie
van liefde uit je eigen ogen

Schrijver: Sacrajewa, 8 maart 2005


Geplaatst in de categorie: liefde

3.0 met 81 stemmen aantal keer bekeken 34.278

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Hielkje
Datum:
13 april 2005
Email:
pfootymsn.com
Dit is heel herkenbaar, zelf nog pas meegemaakt.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)