4049 resultaten.
over gaan
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 74 de mens
gaat over
niets hooguit
per ongeluk
over alles
aan deze of
gene zijde
van het heelal
de taal
met stomheid
geslagen
gekist abrupt
bedolven
verbrand en
verlaten gaat
over niets
hooguit
per ongeluk
over alles
als zij het
afscheid vertraagt
en ik je omarm
om je los te
kunnen laten…
Zicht
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 57 De beelden trekken voorbij
Ik zie taferelen
die mij verlaten hadden
mooie zingende beelden
uitspattingen van liefde
uitingen van genegenheid
ik dacht, ik heb geen recht
maar nu is er het voorrecht
Het zien van haar
geeft me de beelden terug
Samenhang en vervulling
is wat ik zie
door haar zicht…
leeg landschap
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 295 het lege landschap
verlaten zonder
jou…
Komen en gaan
snelsonnet
3.0 met 3 stemmen 237 De Sint die heeft het land alweer verlaten
De Stint heeft ook zijn langste tijd gehad
Ze kozen zeer gezwind het hazenpad
En worden tijdelijk niet toegelaten
Gelukkig komt de Kerstman weer in ‘t land
Kijk daar: met Arjen Robben...hand in hand…
nalatig
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 60 iemand is vergeten na te laten
het moment te verwisselen voor een vol uur
zijn vakantiefoto’s te sorteren
terwijl er genoeg wegen waren
om te bevragen, om te keren
een wit vel met spijt te kleuren
de heg te knippen, een glas te vullen
het standpunt te verlaten
erna, te laat
of toch…
druilerige middag
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 62 Hoe triestig achtergevels,
verlaten in regennevels
met vensters, waarachter schimmen staren
Dode meisjes die vrouwen baren.
Zo verzinkt de jeugd in water
en pas vele jaren later,
sijpelen met het droeve water
beelden van een puberende schoolverlater.…
Persco
snelsonnet
3.0 met 8 stemmen 147 Ze stonden daar getweeën wat te praten
Versoepelingen krijgen nog geen vaart
Het nieuws op deze persco had zo’n baard
Maar anderhalve meter wordt verlaten
We mogen straks dus naast elkaar gaan lopen
Ik moest maar weer deodorant gaan kopen…
Minstrelig
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 55 Welkom in het generale
altruïstische decorum
Een persiflage parodie
op melomane poetry
In een uithoek van Hinault,
Bourgondisch Henegouwen
De laatste der verlaten
desolate knapenkoren
Wederkerig en minstrelig
in lendenen der raven
Blikken pikhouwelen snavels
die mijn hert doorboren...…
Zoveel Mooier
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 161 laat mij je dal betreden
en ik zal je
mijn pieken openbaren
laat mij je heuvels zien
en ik toon je
mijn vals plat
laat mij verdwalen in je ogen
en je ziet me
nooit meer terug
ik wil jouw landschap
nooit verlaten
dus moet jij mij gedogen
want het is zoveel
mooier dan ik…
triest
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 420 Op retraite in Sint Nicolaasga
was het al niet stil
genoeg thuis
brak ergens diep de sluis
Onstuimig stroomden mijn woorden
onomkeerbaar op internet
velen die zich met gram stoorden
Ze wijzen me vol woede
en ergernis af met etiket
deugt niet die zal bloeden
zodat ik ook daar nu alleen sta
Niemand geeft thuis
nemen ze op ik krijg ruis…
LAIS CCCII
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 88 Mistroostig de kale takken reiken
van het zuigende naar de grijze lucht.
Geen ene plaats is nog te bereiken
want het zicht is van mijn stilstand vlucht
en klank versmelt tot onleesbaar gerucht.
Jij, trilling in mijn vingers, maakt je haar
los en schittering daalt neer, godsgebaar.
Ik was er niet, weigerde, was niet klaar.
Ik ben er nu, solitair…
verlangen bijna bijbels
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 618 Wanneer je lippen zich ontfermen
over een verlate glimlach
en je mond een blijheid
wordt, rijzen je ogen op,
als hoge poorten parelmoer.
Ik ben een stad, zeg je,
en ik ben mooi, dans
in mijn straten, kom.
O ja mijn liefste ik bezoek
en woon en dans en zing
het hooglied dat je bent…
ondertussen
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 1.263 woeste welgelegen wegen
aangebroken aangelegd asfalt
dunbevolkte dromerige dorpjes
snelle splitsende straat
op weg naar toe
kom ik jullie tegen
als verkooppraatjes voor
onbezorgdheid uitgestald
verlaten geborgenheid
ik ben weer bij de les
trots standhouden
in overdaad…
Lekker weg uit eigen land
snelsonnet
3.0 met 29 stemmen 3.475 Ik vlucht voor zwaar weer weg’, waarna ik blij
En met een goede bui het land verlaat.
Wie nu asiel zoekt en hoopt op een wonder,
Die weet al: dat geeft straks nooit meer gedonder.…
Hou van me
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 760 Ik mis je
verlaten
een eenzame ziel
geef me je warmte
Ik vraag je
gelaten
met geloken ogen
laat me liefde zien
Ik bid je
knielend
met gevouwen handen
laat me morgen leven
Ik smeek je
nederig
met gebogen hoofd
hou van me...vandaag…
Strohalm
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 787 Aan elke strohalm klampte ik me vast
op het laatst stond er nog maar een
Ook hij bezweek onder mijn zware last
en daarmee ging alle hoop van mij heen
O, eindeloos leeg en verlaten hart
je had het toch kunnen weten
nu zit je daar met al je smart
je zult hem toch echt moeten vergeten.…
Het verbergen van...
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 965 In een klein, verlaten kamertje:
een gezicht met vele littekens.
Littekens van een nog kort,
maar reeds vervloekt leven.
Het wordt weer eens tijd
mijn masker af te nemen.
Het wordt weer eens tijd
nieuwe littekens te kerven.…
Eenden
gedicht
2.0 met 156 stemmen 26.768 Met tegenzin op vleugels
verlaten zij de grond,
hun zware lichaam trekt
uit zicht het donker in.
-------------------------------------------
uit 'Verzamelde gedichten'.…
JA
hartenkreet
2.0 met 54 stemmen 12.751 had ik dit land verlaten
als ik van haar bestaan
geweten had
het gaat per uur nu
harder jij
wat is dat toch
ik zoek een mens van mens gemaakt
die mij de bodem
uit de hel laat schreeuwen
en die dan nog
ja dan nog naast me ligt
en als mond van tederhout
zou ik wijken voor je woorden
zou ik ?
misschien is ja
het mooiste woord…
zonder woorden
netgedicht
3.0 met 25 stemmen 2.366 zonder woorden
weet hij te zeggen
waar zij over zwegen
zonder woorden
uit te leggen
waarom zij woorden kregen
zonder woorden
te vertellen
wat zij eigenlijk al wist
zonder woorden
vast te stellen
dat kansen zijn gemist
zonder woorden
aan te geven
waarom hij haar verlaat
zonder woorden
te beleven
dat zij zijn uitgepraat…
Rauwe liefde maakt dichters zoet
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 282 vermomming van rode lippen
geprepareerd om de pen te verlaten
nam hij zo in detail en haar zinken
was gewillig van het teveel
zij schraapte hem uit haar keel
en was hem niets verschuldigd.…
Natuurproces
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 737 Spinrag ligt
als een dun
geweven sjaal
rond stakerige
schouders van
wat struiken
in mijn tuin
Geen kruid lijkt
opgewassen tegen
het verstrijken
van de tijd en
zelden lag een hof
er zo verlaten bij
Mijn lustoord blijkt
vergankelijk te zijn
en mij rest slechts
het brakke paradijs…
Prachtig
gedicht
2.0 met 67 stemmen 47.315 Voetafdruk op een verlaten strand
vol lege, uitgewoonde schelpen.
Prachtig is de onsterfelijkheid
maar wat doen wij in de tussentijd?
---------------------------------
uit: 'Vreemde wil', 1994.…
Eenzaam
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 560 soms komt het weer boven
het zwijgen, de stilte
alleen in de massa
en steeds weer die kilte
de sombere dagen
zwart en verlaten
de leegte was voelbaar
niets meer te praten
een moeizaam verleden
hetgeen mij niet beviel
voorbij, maar niet over
graaft het diep in mijn ziel…
De aanraking
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 1.414 de beweging
van het water
gleed langs mij heen
het meer was verlaten
alleen, de kille stilte
dreef het lichaam
met zich mee
niets, bleef aan het
verkrampte lichaam
kleven, enkel wat druppels
op het koude vlees
vol ontroering
bevrijdde ik mezelf
van iedere druppel…
Als morgen mijn ziel....
hartenkreet
3.0 met 17 stemmen 1.164 Als morgen mijn ziel
mijn lichaam verlaat
Weet dat mijn liefde
voor jou niet vergaat
Als morgen jouw verlangen
voor mij is gedoofd
Weet dat het jouw liefde is
waar ik in heb geloofd
Als morgen de dag
met een glimlach begint
Weet dat ik gelukkig ben
ik voel me immer bemind…
Insomnia
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 684 Daarbuiten: het zachte tikken
van een verlaten wandelstok.
In deze stille en eenzame nacht
zonder de haast van het licht
houden de wind en de bomen
als tijdloze vrienden voor al die
slapelozen, fluisterend de wacht.…
Laatste vlucht
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 687 Zoals een arend die het nest
verlaat, zo laat mijn geest
het lichaam langzaam los.
En zwevend over vroegere
huizen en tuinen, nog steeds
doordrenkt van de heimwee
van weleer, spoed ik mij
langs lanen van schoonheid
en voorbij verdriet naar het
langzaam dalend avondrood.…
donkere nachten
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 863 Bang voor alles wat er komen gaat,
of wie me bij daglicht weer verlaat.
Bang voor koude donkere nachten,
waarin ik eenzaam en alleen,
om alles wat ik in mijn hart heb,
stiekem en heel zachtjes ween.…
2008 na Christus
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 1.033 ijzig giert de wind
door stadse straten
afval schuurt langs muren
verdwijnt uit het zicht van
gedoofde winkelramen
een dakloze vrouw
ziet met lede ogen
de geest haar fles verlaten
verbogen, schuifelt ze
door stadse straten
zal er nog plaats zijn voor haar?…