57 resultaten.
Waterstaken
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 157 Onbewoond slingert het pad
langs hoeves van weleer
de mat ligt verwaterd
niemand veegt voeten
van ver komt het daglicht
dat sporen snijdt in de waterspiegel
kruinen verankeren dieper
dan de wortels
herfstbladeren brengen accenten aan
in roemloos gestorven regen
ik mis de branie van vroeger
het kind in mij wil het beeld breken
maar…
De generaal
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 194 Maar het zoet van de victorie verwaterde,
verkeerde na een zeker tijdsbestek in bitter
vocht. Een groeiend schuldbesef omtrent
zijn daden dat steeds dieper werd.
Het woekert nu door de natie. Pijnlijk staat
hij daar, nog slechts gekend als ornament.…
In de wachtkamer
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 613 Toegerust met nieuwe lentes
is de wachtkamer emotieloos
terwijl ieders hart om
een vergeet - me – nietje vraagt
al zijn ze reeds geplukt en verwaterd
door de langen vazen
waarin droogboeketten
zwijgen en zich rijpen aan het frêle licht
zachtjes schuifelen de voeten
onder de langgerekte benen
en is verveling het uur van
het moment…
de diepe waarde
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 734 kunnen
verstaan
als ik vertel
van mijn droom;
het zoeken
naar gevoel,
dan kan ik
nog zoveel
duiden
jij zult nooit weten
wat ik bedoel
zeg mij
wat gaat er
om in jou
ik weet,
nu gaat het
mij niet aan
alleen jij kent
de diepe waarde
als jij dan toch
jouw woorden zucht
verdampen zij
als druppels
en vallen later
als verwaterde…
Wisseling
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 140 De winterzon van gisteren
is heden nog altijd dezelfde
verspreidt nu stralen van licht
in een andere hoek
over onze zachte ronding
Alle sneeuw is verwaterd
van maagdelijk naar transparant
dwars door alle seizoenen
ligt het landschap er onveranderlijk
in oplopende graden van warmte
Vandaag zwaait de jonge lente
de oude winter vaarwel…
Reikte je de hand
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 451 het waren geen tranen
een tsunamie of
de springtijvloed
maar langzaam
stijgende emoties
en het deed je goed
in ontspanning
verwaterden gevoelens
het eerst in overloop
je wilde uit
het zuigende moeras
nog met de ogen droog
ik reikte je de hand
jij ging op eigen
krachten weer aan land
en weet de bodem weer
ja dit gebeurt…
Naastenliefde
netgedicht
3.0 met 201 stemmen 30 hij heeft nooit
over water gelopen
het was zijn schaduw
die uit de rimpeling
van het meer
op de kust was
gekropen die
energie omzette
in een stralende
wave van licht
zijn genezende
handen zijn pas
later met nagels
doorboord bij
zijn kruisiging
zo ook de lanssteek
die bloed verwaterde
en zijn dood schouwde
in het late middaguur…
De grote oude eik
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 2.534 op de plek waar wij vroeger samen speelden
staat nog altijd de grote oude eik
in herfstig bladerdek zoek ik naar herinneringen
die jij en ik hier achterlieten
vandaag raap ik gevallen blaren, waarvan kleuren
verbleekt door de zon, waarvan kleuren
verwaterd door de tijd
met beide armen vol loop ik langzaam om de boom
mijn passen worden…
Vloeibaar goud
netgedicht
3.0 met 37 stemmen 908 Tussenwegen een onmogelijk streven
Storm in een glas verwaterd ongeluk
Eerste provocerend brandend
tweede nonchalant ontvankelijk
Tijd voor een automatische piloot
probleemknoppen uitgeschakeld
En zie ik vlieg
en stijg tot eenzame hoogten
Ik dans ik zing
ik huppel ik spring
speel luchtgitaar of Sax
Ademnood draait zwarte vlekken…
Dauwmomenten
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 348 zelfs rozen waren op de vlucht
stoven wervelwinderig uiteen
ontkleurd door de dorre adem
van een klaarwakkere sirocco
de stoffige hitte liet dorsten
naar verkoelende dromen
en slaapdronken hongeren
naar verwaterd groen
~~~~~~~
nu ademt het weer dauwmomenten
blije lucht blaast door de bladeren
van pas geboren bloemen
rood sprankelt…
De wandeling
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.666 De druppels vielen uit de lucht
De natte geur van wat vergaat
En ik keek naar een vogelvlucht
Ik wist; te hoog en veel te laat
Mijn haren nat, de kroon verwaterd
Knisperend grind schoot om mij heen
Ik liep maar door, op zoek naar later
Want dat kwam toch wel zometeen
Bij de rand van hei en bomen
Zag ik daar jouw schim toen staan
Die speciaal…
de zee
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 170 de zee speelt voor zichzelve slee
en sliert verwaterd uit op 't strand
waar zij gekriebeld door de brand
al gierend vlucht. hoezee! hoezee!
gezouten zangen over wee
polijst en schuurt als Remco C.,
die eeuw'ge melopee.
dat sop bekoort de vrouw terstond.
met volle maan is driehoek rond
waarin ook jij je schepping vond.…
Woorden klappen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 203 Woorden klappen
Heel zachtjes klappen ze
ik was je kwijt een s.o.s gestuurd
Heel even geen vrienden meer
door je flauwe mop misschien
Maar werden weer vriendjes
Toen scheet die duif nog in je bier
die je heen en weer stuurde
gekampeerd hebben we waar niet mocht
mooi gescheiden
We hebben nog een tijdje geschreven
en het verwaterde
soms…
Keerpunt
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 1.407 De BH afdoen, om te draaien
laten zien hoe plat ge bent
geworden van uw eens volle borsten
hoe bol slap uw platte, strakke buik
een heel ander licht werpt
op het lichaam, een tempel Gods
hoe het geloof verwaterd is
gestroomd onder de brug
Het is niet genoeg te zeggen
dat er liefde is of onschuld
maar een hand pakken en warmte
voelen om…
Van Verpest tot Geflest
snelsonnet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 264 Het was een ankerpunt. En zeer gedegen
Van buitenwestelijke deelgewesten
Gaf men in portretteringen ten beste
Wat daar zoal de mensen mocht bewegen
Als u soms dacht: "Kom daar nou nog eens om, zeg":
Het komt weer terug straks! Langs 'n kromme omweg...…
Emulgator
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 49 mijn hond vermist, briefje
op een verwaterde boom
kettingbreuk, wat nu
toch niet weer smerige handen
inpoldering, dijkbewaking
beperkt weliswaar
maar toch, stel je voor
geheugen op sterk water
een vertrouwd adres
straatnaam in kleine letters
gezichten die terugkeren
als je je ogen sluit
gras dat weer fris ruikt
glooiend als…
Deemoedig?
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 89 Wachtend op
de morgenraad,
dankzij haar
penselen met
wat verse streken
verwaterde verf, ontsluit
zich de intimiteit
van het duister,
rusteloos draaiend
wiel op de velden
van het canvas.…
Sediment
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 104 Na overgave ingesloten
waar tijd geen rol speelt
land en zee hebben gegeven
ontzout en verwaterd
struikelend slepen door kwade dromen
fascinerende mist naar een nieuwe tijd
van dode bomen en versteende mensen
binnenin fossielend bos
onverklaarbaar sla ik het voorhang open
van motregen dat viel in de ochtend
voor mijn gevoel alreeds expres…
Onversneden raadsel
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 209 In een vloeibare wereld van reflecties
gaat de waard kopje onder
draagt de toog geen glazen
aan de wand een schilderij
waarop de gulden snede
elke scherpte verloren heeft
botte lijnen in verwaterde compositie
ze vullen gezonken stegen
met trambanen zonder haltes
een blinde reiziger tast naar de vluchtheuvel
- het perspectief -
nergens…
DE BLAUWE STAD (4)
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 866 De Heleboel verstrooit dromend
in stromende regen op de bodem
van het gat dat vanaf 12 mei
2005 koninklijk verwaterd meer
bekend staat als Blauwe Stad
het blubberzand zo heerlijk nat
verdonkeremaant historische
grond van voederbiet en tarwe
gerst zelfs rogge groeide hier
en aardappels voor fijne patat
gelaarsd trekkebeent het voetvolk…
Zwarte nacht
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 463 gevoel
als gedachten vertranen in nachtelijk dauw
en staar wezenloos, verlamt voor me uit
bevangen door sterke innerlijke kou
Een eenzame traan zoekt langzaam haar weg
schurend door een ijzig landschap van bitter verdriet
Mijn gelaat verkrampt, gehard als kristal
en toont versleten trekken die niemand ziet
Een spiegel weerkaatst een verwaterd…
Dromen in een Droom
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 227 ik droomde dat ik droomde
en in die droom
was ik vrijer en blijer dan ooit
helemaal los van de aarde
elke spanning verwaterd
alle ijs ontdooid
de zon blonk en klonk zó prachtig
geluiden gonsden, glansden hoog
woorden, gevoelens vol en krachtig
monden in één monoloog
ik droomde dat ik ontwaakte
maar herinnerde mij mijn droom
normaal…
De beslommering van een verwelkt boeket
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 657 Met goede moed naar Van der Pas
Keus zat want het is nog vroeg dag
Al duurt dat nooit heel erg lang
Voor je uit weinig kiezen mag
uit bloemen van een wat verlept ras
Mooie meegenomen, thuis aangekomen
zie ik ze staan in de grote oude vaas
Met een sluier van gister en een waas
van verloren schoonheid en schone dromen
nu rest slechts verwaterde…
La morte-saison 3 In het vondelpark
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 347 het regent in het Vondelpark
letters vallen met bakken uit de hemel
zou hij, de dode dichter
alsnog zijn oude schrift
over mij uitstrooien
en strofen weer doen zijn
als de aarde is
stof en nu even verwaterd
plassen vangen
zwaardere woorden op
het helpt zijn taal te verdunnen
naar hedendaagse herkenning
vlak, dun, licht of schreeuwerig…
de blinde speleman
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 760 ik ben gehuld in het gewaad
van een blinde speleman
een waas van onzekerheden
en verwaterd ongeduld
ik schrijf in een spiegel
krul de letters binnenste buiten
jaag de woorden op tot een rapsodie
een melodie van kwinkslagen en implosies
zoek op de bodem het illusoire begin
het nooit aflatende einde
in een metafoor van cascades
ik zie anders…
3000 dollar
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 108 talloze
anderen zonk hij weg in die enorme diepte van de
Middellandse Zee de aanzuigende werking van Neptunus
en beeldschone zeemeerminnen dacht hij nog even maar
al gauw stikte hij door het zoute water en luchtgebrek
als laatste zag hij de onderkanten van reddingsschepen
terwijl de ansichtkaart van het straatbeeld in Rome
in zijn binnenzak verwaterd…
Nachtval oorlog 1-3
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 594 Richting Margraten
Welke meidag ook de vijfde is
doet weinig toe of af
aan elk verdroogd gemis
en elk verwaterd graf.
De trein die ik bereis neemt
altijd nog soldaten mee.
Ze zijn van dood verdacht, verkleumd
van dood en dodelijk gedwee.…