Alle inzendingen over Wat we ins ons drage

hoe lang kan een tel zijn op 't moment van vertrek je raakt dan aan de stille waarde en leven met liefde wordt toegedekt onderwijl we elkaars hand dragen op weg naar daar, de rustende aarde hoe lang kan een tel zijn wanneer dichtbij, als nabijheid voelt proef dan van zoete woorden ook als een ervan al raakt aan overvloed maar soms zegt zwijgen…

Mijn bestemming is, dat ik je zal blijven zoeken, de muziek van deze melodie zal mij dragen, naar het hoge noorden van de wereld en alle uithoeken, want ik weet, dat mijn reis zal slagen. Er komt een dag dat we weer samen zijn.…

vader is niet meer de laatste schoor is weggeslagen het is een vreemd gevoel en 't doet een beetje zeer ons eigen lief en leed voortaan alleen te moeten dragen er is niemand meer vooraan het schip vaart nu op eigen kracht in 't midden van de oceaan de dageraad ver achter ons en ginder lonkt de nacht angstig zijn we niet want wij…

De tijd tikt door tik tak onvermoeibaar door tik tak de tijd kent geen stilstaan, vertraging of uitval tik tak de tijd kent noch historische reflectie, noch voortschrijdend inzicht tik tak de tijd laat geen seconde verliezen tik tak de tijd gaat altijd met de tijd mee tik tak de tijd altijd op tijd tik tak NU HET SPOOR NOG! kedeng…

Corona diende zich aan als een stortbui die plotseling uit de bewolkte hemel kwam vallen De zon brak door en langzaam hebben we ons overeind gezet Maar 't mocht niet baten het is als uitstel van executie Geef ons een hark zodat we de grond om kunnen ploegen laat ons de kluiten breken, de grond zaai klaar maken voor een nieuw…

zachtjes omsluit je mijn hand fluistert me terug in dat wat ooit gebeurde de wereld verstilt, de tijd laat los de gevleugelde zingt een tinteling in mijn hoofd hij leidt de tocht naar teloorgang zwarte kraaien dragen mijn schouders, hun schaduw wijst het brandpunt waaruit de sluier het vuur spuwt waar ik verdronken water draag…

De vrede voedt me als geen ander, als juist door die ene ander.…

Algemene geschiedenissen, worden altijd opgeschreven. Fictieve verhalen worden slechts bedacht, maar elk mens maakt unieke levensreizen. Velen aarzelen om ze te vertellen, terwijl de mensheid daarop wacht.…

Ik draag jouw kleine lijfje en papa draagt mijn hart. Zo dragen we elkander. Je leeft in mij en ik in jou en papa leeft in jou,in mij. Onafscheidelijk zijn we geboren in onze liefde voor jou. Een derde hart dat ritmisch klopt zorgt voor een onontkoombare en eeuwige verbintenis tussen twee mensen. Op straat kan ik wel schreeuwen!…

In den beginne zijn wij in Atlantis daar waar alles een eenheid is Dan gaan we leren en naar school Weg uit die zachte en warme droom Nadat de tandenfee de eerste keer geweest is maken we ons klaar voor de volgende gebeurtenis Het is de val uit het onbewuste En we worden wat ongeruster Keuzen maken en verantwoording dragen We krijgen te…

Ja, ik vergeet wel eens mijn vaders tijd te vergeten draag je wel eens een strohoed een ooglap een vadermoorder? nee, ik draag een gedicht op, een zomer van bladgoud schrijf je wel eens de laatste lippen om te verwoorden? ja, ik ontcijfer een kus van bemodderde rozen loop je wel eens door gras dat nodig gemaaid moet?…

delen zouden kunnen onteren, maar goedgemutst ben ik de minste niet en draag mijn gouden ringen wanneer het schip de zondvloed kruist…

een breekbare bloem ontluikt voorzichtig, kleiner nog dan ik er hangen spiegels in mijn ogen ze dragen zachte beelden en de glimlach van een kind heel voorzichtig noem ik namen als een heldendaad uit ooit, toen één plus één slechts simpel uitkomst zocht nu draag ik mee, als nooit tevoren en mijn lied verhaalt van meer vertaald in zoete…

dromen het is zoals het is, niet meer doch zeker ook niet minder het is wuiven met een gevonden veer en dragen van opgelopen hinder…

Gun me, gun me maar even na te denken over je vraag natuurlijk ga ik antwoorden maar nog niet meteen, nog niet ik wil er even over nadenken gun me, gun me maar even en antwoord niet op de door jezelf gestelde vraag voor mij ik ben jij niet, jij ben ik niet mag ik er even over nadenken gun me, gun me maar even bespaar me je spreektemperament…

Paus Franciscus Ik vind het allemaal prima Die heiligverklaring Van de Nederlander Titus Brandsma Prima Paus Franciscus Maar nu Als de sodemieter Naar Moskou Om die Heilige Oorlog Die brand te plussen Paus, das pas meer dan prima!…

het winterse land rust onder een wit tapijt sneeuwklokjesstil scherpe klanken weergalmen weids dragen zijn blik verder dan het dwalen…

Ze zei mijn kinderen wonen niet bij mij In haar ogen de pijn die zij moet dragen ieder uur, alle dagen Zij heeft bewezen hoe liefdevol en wijs een moederhart kan wezen…

zelfde momenten verschillende sferen dragen over blijven bestaan in een eeuwig komen en gaan wisselen de gemoeden enkel van drager..…

Draag de fakkel in het leven met stevige, ferme handen. Als Pierlala je haalt zal je ziel de vlam zijn. Het lichaam wordt geruimd als afgedankte jas.…

Dan kan ik jou op vleugels dragen.…

Deze hartenkreet draag ik op aan de betere hulpverlener die op 'de korrel wordt genomen' door de cliënt!…

Wonderlijk teer ben je, Toch schijnbaar sterk Gesponnen uit het niets, Bijna onzichtbaar, En toch in staat Het berkenblad te Dragen dat jouw Omvang honderdvoud Omspant…

Op de een of andere manier draag ik alles lijk ik alles te verdragen maar kom, ga leven, ga je begeven tussen de mensen en realiseer uiteindelijk zo toch al je wensen.…

Petticoat dragen, Aandacht vragen?…

Aan mijn lijf kleven woorden van zotheid, van plezier, maar ook van eenzaamheid ik draag ze graag mee ik kan met ze lezen en schrijven aan mijn lijf kleven woorden.…

Geef me hoop God op dit moment van pijn kan ik niets dragen of verdragen geef me hoop God om te geloven dat het morgen beter zal zijn meer wil ik niet vragen…

benen lopen in en uit dragen tassen vol herinneringen nu jij bent weggegleden is de ontmanteling begonnen van daar waar het ooit begon…

kan ik deze stilte dragen als ik niet weet of ik haar verdragen kan durf ik naar het einde te lopen als ik niet weet of ik het verduren zal leef ik als de tijd vliegt en ik niet weet hoe ik hem vertragen kan…

Ja hoor Daar is Het weer De zwaarte Het gevoel Dan wil ik Niemand Zien Dan wil ik Weg Weg van De last Die ik Nog steeds Met me Mee draag Weg Van Het niet Mezelf Zijn…