Alle inzendingen over Zalmen

een spinnenangst en krokodillentranen geperst uit woorden ze bakte voor mij het genot van scharretjes om in te schuilen mijn hete penne korreltjes gerookte zalm koelen snel af over rougette lijnen die samen komen -frans in duitsland van vroeger op school de dorische kroon op dak bijna flessenhals…

In kikkerland was het gaan stormen. De ezel en de vis hadden slechts oog voor de waarde van begrotingsnormen; geen die zich over het kwetsbare boog. Wormen in Naarden vreesden voor hun bestaan. Zonder voedsel verdorde de aarde en met het land gingen zij eraan. Aan het kleine, het zwakke, het bejaarde boden de vis en de ezel geen oor.…

Je zwom in een kom Met de illusie van een vis Duizenden golven rondom Het hield je lekker fris De sensatie van pijn Een haak door je lip Dit voelde niet fijn Maar een piercing is hip Je uitzicht op een bestaan In een burgermaatschappij Als filet of stick doodgegaan Voor mensen een lekkernij Hoofd en romp gevild Gekruid in een pan…

mijn hete penne korreltjes gerookte zalm koelen snel af ze bakte voor mij het genot van scharretjes om in te schuilen over rougette lopen de lijnen samen - frans in duitsland een deense strik toe met aardbei ik mis de kers miste garnalen van vroeger op school een dorische kroon op dak bijna flessenhals…

wij zijn de enigen wrijfkoeken met een glimlach boven op de berg een gerookte zalm zacht als een bocht in de rijn mist in de verte het wilde zwijn kreunt en wordt kreunend verorberd zon in een zucht wind een glas voor een fles in de verblindende zon de dubbele prijs een fles voor een glas verwend voor de halve prijs dicht bij de…

Een Pruisisch groen van plant en bloem De wangen wrijft Hij vermiljoen De schilder maakt de ogen groot de vrouw ernaast een tikje bloot wat zalm roze en wit erbij (Hij rust niet door dit hels karwei) De draperieën hemels blauw Het detailleren luistert nauw Als laatste nog een laag vernis Nu ziet hij dat het echt…

gister overleden in faucon onze grote bankier onder den uyl geroemd als fries en zuinig bij DNB als 'dim wim', bonvivant en luimig met gretta vlagde hij palestina in 't vizier minister zalm trok meteen ad rem de wijze les: dankzij wimpie duis' is d'euro 'n groot succes…

Fiskerssin Sa sêft en blierread iezje ik op dy, skat, lit it wetter kringelje jow dy oan my bleat sjoch de salm springen hjir yn Moddergat Vislust Zo zacht en lichtrood aas ik op jou, schat kronkel water tot kringen geef je aan mij bloot zie de zalm springen hier in Moddergat…

de herfst schittert, kleurenpracht schilderachtig, valt rottend op de aarde terug naar waar eens was de winter slaapt berenbuik vol van zalm neen, dan de lente bomen en struiken dansen in groene jurkjes, fladderend in schier ontelbare nuances, veelbelovend en afvragend, wat voor jaar zal het worden de zomer zoemt lange bruine benen…

De wolf, zo zegt de wetenschap eet liever verse vis een pas ontdekte overstap die veel gezonder is 't hert, de otter, kariboes hij laat ze zomaar gaan wanneer ie bij de beek pardoes een zalm voorbij ziet gaan maar vormt de roedel straks 'n kring zit IK in de puree zoals 't met die Trojka ging van Doctorandus P.…

Zoals zalmen moedig zwemmen, stroomopwaarts vechtend, naar hun geboortebron. Liefde zoekt steeds weer liefde. Liefde die je losgelaten hebt, komt altijd weer retour. Het is zuivere verlatingsangst, die bange mensen tegenhoudt. Liefde is altijd moedig. Altijd trouw.…

Waar ik leef ben ik rijk zonder gezeik als een oude eik heb ik gezien hoe liefde een man gek heeft gemaakt ik heb gehoord hoe een gekke man door liefde werd geraakt vlinders vliegen naar zijn gelijkenis een zalm die terugkeert uit de oceaan naar de rivier die er ligt om te sterven onhoorbare zucht een opstijgende zwaan…

Waar twee monden dezelfde taal spreken schrijft de ene hand een ander verhaal ik noem de liefde niet langs die ene snelweg waar ooit die zacht rose zalm werd achtergelaten in de hoop dat zij gevonden werd door tedere mannenhanden sprak de hoop niet ik geloof in gedichten berust in het niet mystieke lees langs treurnis…

Nog even schiet het zonneoog felle schichten die doven in wolkenslierten vol roze zalmen en flitsende Lichten. Geruisloos glijdt het zonneoog diep in d’aarde en dooft. Stille schaduwbomen spoken huiverdromen. Koelte klimt in mijn huid want ‘t licht gaat uit.…

Maar goed dat Pieter Lakeman het doorzag De klanten werden voor tonnen gedupeerd Door hoge polissen die zijn aangesmeerd Da’s bij de DSB schering en inslag Nout Wellink, Zalm en Dirk Scheringa, mijn dank Maar zonder transparantie is ’t een mistbank ---------------------------------------------------------- …De DSB heeft haar klanten enorme…

Geen mens zal tong of zalm gaan vissen. Als alle mensen waren zoals ik Dan waren auto’s gauw onbruikbaar blik. Geen nieuw gezichtspunt zou mijn geest verfrissen. De wereld zou veel variatie missen. Eentonigheid was altijd vaste prik Als alle mensen waren zoals ik.…

portret gehaald uit Welsh land we zetten er de spot op dat is pas echt Rembrandt drijft de prijs lekker op het kost wat bruikleen verzekerd de port niemand heeft geknord bij het zien van de kunstschat het ware groots als gebaar wij juichen en klappen als zalm het nog even kan lappen in het voorbije rembrandtjaar poseerde in het Rijks…

Hazelaars, heilige bomen staan rond de bron van vijf stromen; ze dromen met elf en zalm. Drink van stromen en bron, word wijs, en inspireer de ziel z'n reis als kraanvogel; grijs en kalm. Zoals het is in Andersland, zo is het ook aan deze kant: Wees open voor de vijf zinnen, open voor gevoel van binnen bij beminnen en streven.…

O ntferm U over ons, Heer, hoor ons aan, Z ie toch hoe Gerrit daar weer staat te draaien. B ezopen, zó het kiezersvolk te paaien ! N u bid ik Heer, wil hem met stomheid slaan E n zo weerhouden, onzin uit te kramen. E euwig zal ik U dankbaar zijn Heer, amen.…

Een mooi gespierde vis, Springend uit het water, Gesnipperd terug te vinden In een tonnen knipje.…

Na Tjeenk nu Gerrit op het Binnenhof De flipperkoning, die laat alle ballen Straks in het coalitiepotje vallen Nou dat wordt lachen, want die man is tof En is de sfeer soms eens 'n beetje tam Verkleedt hij zich gewoon weer als madam.…

Het waait zo hard, maar binnen is het kalm Het beven van de zee is daar voorbij Haar vrijbuiter heeft lichte averij Maar blijft voor haar het neusje van de zalm Zijn denken lijkt geheel te zijn bedolven Verdoofd nog van de huizenhoge golven Slapen wat restgedachten op het strand Ze legt ze in een aangevreten mand Aan wie in 's hemelsnaam…

En Rubens ging in de fout Bekeek zijn model En fluisterde heel stout Luister naar mij lief boerinneke Zoals de zalm heeft zijn puikje Het mooiste aantrekkelijkste Aan jou is voor mij je buikje En zij gaf hem een gewillig oor En Rubens ging nog even door Je billen en borsten daarentegen Hadden wel wat zwaarder mogen wegen En hij legde haar…

schittert echt ten allen tijde afgelopen 30 april opnieuw Van abdicatie naar mooie kroning Misschien een traan bij ondergaande zon naar beneden, op Zij zingt zuiver als een nachtegaal klinkt bovendien helder als een klok Zij liet Kroningsavond oprecht leven haar stem zorgt voor kippenvel en zin met traan Zij is beslist het neusje van de zalm…

dat het leven doorgaat met een kleine stofwisseling van wat ophoudt te bestaan maar het valt niet mee om het luchtig op te vatten als je het voelt gebeuren Mijn hart wil wel wijsheid ademen, maar heeft bloed nodig om de warmte van liefde in mij te voelen stromen in en uit, ontvangen en geven de aarde rond, verzamelen in de zee, de zalmen…

alles geoorloofd haha wie sprak die zin ook weer weet jij het nog of raak je gewoon de weg weer even kwijt zoals al eerder gebeurde toen ik heel even niet oplette en jij het stuur overnam omdat je wel de richting wist te vinden, ja de richting wel het werd alleen een andere berm nee niet mijn berm maar what the fuck die dooie zalm…

Weer schieten de herinneringen Massaal als losse vlodders in mijn hoofd Ik klauw nog ongeoefend, half verdoofd In het ondiepe waar de zalmen springen Reeds vallen bij de eerste tintelingen En masse de lome vlinders in het loof Ik raap ze op en prik ze, onverdoofd Met een punaise bij de dode dingen Bestaat mijn moeder enkel en alleen Als…

verrast overvallen schokkend die eeuwigheid misschien evensnel vergeten als gekomen als zalmen terugkeren naar hun plaats van ontstaan vele overleven niet toen ze tegen de stroom ingingen daar, waar de wereld was vergaan dit zal een naschok blijven steeds zwakker en zwakker tot nauwelijks voelbaar…

Men zaait en oogst de psalmen als een waterval, zalmen springen eendrachtig naar een voltooid verleden, de ruimte herbergt de eenoog , eenling in z'n soort, spiegelt zich niet met achterdocht, erodeert niet in getal, houdt het oog gericht op de ingelegde treden waarin zool en ziel, in oordeel wordt beleden , de ware uitkomst zich…

Laat ons leven zoals zalmen in oceanen leven en weer terugkeren naar de bron. Sterft daar hun ego? Natuurlijk niet. Sterven is nageboren worden. Sterven is bevrijd worden, van ons hinderlijke ego. Sterven is verlost worden, van ondragelijk verdriet. Waarom zouden we daarop wachten? Wie of wat houdt ons tegen?…