inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 69.535):

Nageboren worden

Steeds jonger ouder worden,
Steeds minder begrijpen.
Steeds minder denken.
Steeds meer ervaren.

Totdat bedoeling weer toevallig wordt.
Zoals een eicel die een zaadcel zoekt
en weer vindt.

Laat ons leven
zoals zalmen in oceanen leven
en weer terugkeren naar de bron.
Sterft daar hun ego?
Natuurlijk niet.

Sterven is nageboren worden.
Sterven is bevrijd worden,
van ons hinderlijke ego.
Sterven is verlost worden,
van ondragelijk verdriet.

Waarom zouden we daarop wachten?
Wie of wat houdt ons tegen?
Vrij leven zonder spijt.
Leven zonder verdriet.
Waarom nu al niet?

... Leven zonder ego is voor mensen ondoenlijk. Denken dat we ons ego zijn maakt ons leven onuitstaanbaar. Het verschil beseffen maakt ons leven véél lichter. Sommigen noemen zich zelfs verlicht. Ontwaakt is een nog lichter woord. Levendig! ...


Zie ook: http://www.albertweijman.nl

Schrijver: Albert C M Weijman, 7 januari 2020


Geplaatst in de categorie: geboorte

4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 252

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)