Holle spiegels

Men zaait en oogst de
psalmen als een waterval,
zalmen springen eendrachtig
naar een voltooid verleden,
de ruimte herbergt de eenoog ,
eenling in z'n soort, spiegelt
zich niet met achterdocht,
erodeert niet in getal,
houdt het oog gericht
op de ingelegde treden
waarin zool en ziel,
in oordeel wordt beleden ,
de ware uitkomst zich berg
afwaarts waagt terugkeert op
z’n sluipende schreden van verval,
vertekend beeld, gelaagd in holle spiegels
van het heelal, materie als steungewelf,
waarvan de reflectie wordt vermeden,
wanneer staren we naar onszelf?

Zie ook: http://www.pamapoems.nl

Schrijver: pama, 3 januari 2009

pebmartenskpnmail.nl

holle spiegels blinken

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 11 stemmen 222