Alle inzendingen over Ze

Marn ziet Max krantjes rondbrengen, doet ie voor een extra eurootje vanzelf, de knul zegt: die is ook niet slim, In plaats dat ie de hond ook meeneemt, verdient ie nog wat bij ook. En dan roepen dat mannen niet kunnen Multi tasken? Natuurlijk kunnen ze dat zelfs als ze nog onder de puber leeftijd zitten!…

Ook vanavond zal ik je favoriete leproze zijn. Zie mijn handen verdwijnen waar jouw lusten beginnen. Op dat onbarmhartige eiland van je koortsdroom zal ik je vochtige dieren koesteren en strelen. Wat dan gezegd over je achterlanden die gaaf en ongerept om tuchtiging schreeuwen. Je warme ademt zuivert mijn wonden, als balsem, als wierook..…

Neanderthalers hadden hoge stemmen, ze zongen liedjes, maakten daarmee plaatjes en hadden neusjes met méér dan twee gaatjes, ze waren in hun lusten niet te remmen en niet bij kleine jongens weg te slaan, waardoor ze nu dus voor de rechter staan.…

Met keiharde muziek en lelijk licht Hield men mij wakker tot de morgenstond. Toen wist ik niet meer waar ik mij bevond En kreeg een flinke plens in mijn gezicht. Wie zoals ik het leuk vindt uit te gaan Heeft dus reeds menig marteling doorstaan.…

Een dame die gaat drinken zonder plassen Denkt: “Kijk, ik sleep hier een Nintendo binnen” “Natuurlijk kan ik van het water winnen” Maar dan voelt ze het water in zich wassen Ze denkt: “Er is iets mis” en ze roept “Wat?!” “Ik dacht dat ik nog veel meer levens had!”…

the undertow de onzichtbare stroming in de binnenkant die krachtig een heel andere kant uitvloeit kijken naar de buitenkant door het oculair van de camera zonder de sterke bodemstroom te zien smile! roept de fotograaf zijn camera een microscoop die het verlangen in beeld schrijnend mist…

Als ik bij de kapper zit blader ik altijd even door de roddelbladen even maar de Panorama, de Prive, de Weekend heel even maar want anders moet ik massaal depresief kotsen overgeven om te overleven het lukt me nog maar net alles binnen te houden onderdelen van het zure opgerispte door te slikken vanwege die bladen, die buitenkant van…

Ook ik zou graag eens met u willen praten Ik ben vooral benieuwd naar uw kritiek Op inhoud, rijm en metrum, mijn techniek Of breder nog, mijn hele doen en laten Benoem gerust mijn fouten en mijn feilen Thuis staan ze klaar om mij weer op te dweilen.…

Weinig licht: één kaars verwelkomt de Schaduwen – van onze Liefde.…

Wie is Willem Engel Dat vroeg ik mij af Na zijn optreden bij op1 Hij vond het heerlijk Om aan die tafel te zitten En sprak gevraagd en ongevraagd Ik respecteer die man Willem En ook zijn gedachtengoed, maar daar houdt het wel voor mij mee op Ze zijn gek op die man, die Engel De volgelingen, de aanhangers En vooral de vele, vele vrouwen…

Stil valt de avond om mij heen. Het daglicht taant nog om te gaan. De huizen aan de overkant tekenen zich, zodat ze zwart in de schemeravond staan. Net zoals ik nog weifel om naar bed te gaan. Iets doet mij daar voor het venster staan. Een onbestemd verlangen... naar iets dat voorbij is gegaan. Het verlangen zo dichtbij, alsof ik het zou…

Soms mis je iemand al na een uur Soms pas na een dag of week Maar onvermijdelijk komt die steek recht in het hart, op de dag dat het jaargetijde is Een dag van ongekend gemis.…

Ik weet het wel, het is een cliché en meestal doe ik daar niet graag aan mee maar nu moet me toch iets van het hart vind me gerust sentimenteel, van mijn part: er ligt toch zoiets moois in het ledikant het is een wonder, het moet in de krant ik kan niet stoppen met ernaar te staren kijk naar de vingertjes, oogjes en de haren ja, het is een wolk…

Meerkoets, vermijd dat woord toch coûte que coûte ! Koet – koeten, dus méér koeten zijn meerkoeten en ik herhaal, dat zal nog een keer moeten: meerkoets als meervoud is meer fout dan goed. Nee, meer nog (ook al brengt dat weinig goeds): meerkoeten leiden vaak tot mínder koets.…

Jawel, het speet die school uit Nunspeet zeer, maar regels zijn er om te respecteren. En ach, na slechts een jaartje vlijtig leren slaagt zij dan vast en zeker in één keer. Door dit gebrek aan goed beleid en tact is deze school zélf grenzenloos gezakt!…

Als jij eens in mijn hart kon kijken en zien wat jij daar hebt aangericht Dan zou je niet meer van mij wijken en huilde je samen met mij wellicht Als jij eens in mijn hart kon toeven en zien hoeveel pijn er tezamen ligt Dan zag je ook, ik ben heel droef en schreide je samen met mij, wellicht Als jij eens in hart mijn kon wonen en er…

ik vraag hoe het met je gaat alles bonkie antwoord jij ik zeg dat ik me verward voel jij zegt dat ik me broeja voel ik zucht: lieve hemel aboow roep jij tot gauw zeg ik bij het weggaan jij draait je om en roept: amoi ik houd van vergeten woorden jij vindt ze A-Relax ik bestelde leuke laarsjes en jij kreeg mooie patta’s…

't Zijn sterke benen die de weelde dragen En 't is onnodig eenzaam aan de top: La Spears hing zich haast aan een laken op Ach ja, je hebt zo wel eens van die dagen... Maar zo zichzelf gebleven, hè. Ik vind Haar juist nu nóg een dom, onnozel kind…

verbrande boeken verwarmen nog steeds lezers oerdom nazidom...…

Al weken lag ze in het bed, gewoon alleen maar ziek te wezen, al weken werd ze lief verzorgd, werd zelfs nog voorgelezen, want zitten, ging niet meer. Al weken stierf ze van de pijn, dokter geef me wat, geef me iets, doe iets! Geen formulier had ze gemaakt, terwijl iedereen toch wist, zodra er geen kans op normaal leven is, dan…

Missen wereld-wijd Vrouwelijk schoon in “Haar- Tooi” Mà Vlast mama’s Kant en Land Mare-Kronen indringende doornen Goudsbloem gesneden woorden Zuurdesembroden Besneden maretaktwijgjes Bomen die één-drachtig wuiven Maansikkels Graancirkels Dolmenkring Zen-introspectie bij ieders zin Rustig wiegelied meditatief Stille tijd ontdaan…

alles alles wat ik nodig heb is vrije adem om te leven te spreken ook mijn longen willen wel de tralies echter van verstikkend geweld dat zich vlaggen laat als vrijheid van mening korten mijn adem knutselen ademloos mij puilend de ogen uit huiverig siddert mij sprakeloos de kou een traan denk ik heeft geen zuurstof nodig een bloedend…

Ook jij bent al vaker bij het graf geweest, ook jij hebt de dood en het sterven niet gevreesd. Zij zijn in alle stilte neer gegleden, verhuisd naar ver daar beneden in het heden. Niet dat zij het sterven hebben geliefkoosd, al vonden ze samen met u op 't einde wel de nodige troost. De dood was even als een vuist die me voluit raakte, waarna…

Eencelligen is nog een compliment En te veel eer voor tuig en halvezolen, Voor voetbalhooligans annex mongolen, Maar het O.M. is streng en consequent. Een aso zonder identificatie? Een taakstraf wegens geen legitimatie.…

Ze erfde een aanzienlijk kapitaal En erfbelasting wordt daar niet geheven Omdat ze nu reeds ruim genoeg kan leven Geeft zij haar erfdeel weg, haast helemaal Vrijgevigheid zit blijkbaar in haar bloed Oom Dagobert gekruist met Robin Hood…

In - door Spartaanse training - topconditie Legt zij tweehonderd meter af in stijl, Waarna een persmuskiet met botte bijl Een rol vertolkt als lid der Inquisitie. Als nummer twee krijgt zij een kruisverhoor, In vredesnaam, waar doet zij het nog voor.…

een tram ramt een bus sleutelbeen ribben breken bekken doorboord wat blijft over vermoord door het leven gekluisterd aan het Blauwe Huis kapot lijf kapotte liefde het verscheurde leven op het doek de verliezen dreigende luchten bloed gaat over in bloemen aderen verbinden mensen en altijd haar intense blik haar ogen houden…

ik en mijn littekens zijn nauw met elkaar verbonden, we zijn één geworden door de tijd, smachtend naar momenten zonder striemen, zonder kneuzingen, zonder bloedingen. ik en mijn littekens herinneren mij aan de verdringing, ontkenning en verwerking van de inmense pijn, die ik in elke voetstap heb achtergelaten. ik en mijn littekens…

Overal zijn ze Ik zie ze En ik staar Ik staar alleen maar Niemand begrijpt ze Niemand wil ze begrijpen Altijd worden ze verstopt Terwijl ik ze juist zoek Ze denken dat ik gek ben Maar ik weet wel beter Ooit zullen ze zichzelf vinden Terwijl ik ze allang heb gevonden…

Hoe tegenstrijdig is het om te beseffen, dat ik het zelf niet ben die leeft. Hoe vreemd is het om te ervaren, dat ik mezelf niet eens besturen kan. En toch.... Enige vijanden wurgde ik met mijn greep. Mijn wonden veranderde ik in littekens. Mijn hart klopte al miljarden malen. Ontelbare microben hielp ik al om zeep. Toch twijfel ik aan…