Alle inzendingen over Ziels verbonden

Twee zielen...jij en ik Verbonden door vertrouwen, door te delen lief en leed. Jouw woorden in mijn gedachten, waar ik soms geen raad mee weet. Open staan voor nieuwe dingen, wat geweest is is geweest. Kijk vooruit en blijf niet hangen, aan het heden heb je toch het meest.…

Heel even was de hemel daar woordloos sprak liefde de taal van morgen ongebonden vrij kun je niet bezitten nooit bezitten mag liefde vrij zijn of is verbondenheid zonder ziel eenzaamheid kan houden van de schreeuw verstommen van verlangen naar jou koud, zo koud ...…

jij daar mens die me verwonderd waar ik me mee verbonden voel met adem die ik herken als van mij dezelfde adem die tot leven liefde geluk blaast nabij wanneer alleen de nacht nog over is strelende handen een bloemenspoor met ochtendgroet een melodie besloten in de ziel bij snarenspel gezongen dat de deur opent…

Blijdschap In verwachting Van jou Elisa Voel me Zo goed Met jouw zusje Van anderhalf jaar En jou Onzichtbaar In mijn buik Op de fiets Naar het strand Naar de zee Waar ik Mij zo thuis voel Mijn hart en ziel Liggen daar Verbonden En jou Onzichtbaar Vreugdevol In mijn buik Verwelkomend In mijn Hart en ziel Jouw weg…

Het oud verdriet, je draagt het jaren mee, tot die stille rust als voorbijtrekkende schim je ziele kust. Geen morgen meer voor 't oud verdriet. Jouw bank blijft leeg, een hart gegrift in 't hout. Er staat: "Vergeet mij niet."…

Zonder enige twijfel benoem ik jou tot alles wat mij dierbaar is en waarmee ik deel Het samen zijn is puur en een oase van genot waar niets voor wijken hoeft en ik mij geen moment verveel Pijn doet het missen van je geluid, je gevoel, je stilte mijn ziel voelt zich verbonden en vormt met jou een geheel…

God, zegen Knak Hij is nu dood Zijn tong, verhemelte, was rood Toen was het wit Toen was hij dood God, zegen Knak Hij was een hond Zijn naam was Knak Maar in zijn hondenlichaam stak Een beste ziel Een verre tak Een oud verbond God, zegen Knak ------------------------------- uit: Verzamelde Gedichten…

een groene fles tussen het wrakhout van de oceaan nog niet kapot gegaan op hoge golven heb haar opgevist en wist de brief die rustte op haar ziel heb de letters niet gelezen haar zinnen nooit gezien mijn brief erbij gedaan ons lot verbonden de fles weer teruggeworpen in de oceaan…

Plaatsen die we ooit hebben bezocht worden in onze ziel verankerd. Mensen waarmee we ons verbonden voelen blijven ademen in onze herinnering. Mensen waaien waarnaar de wind het wil. Omdat momenten tijdloos zijn. Onmogelijkheden mogelijk. Ruimte grenzenloos. Stilte stil.…

Alles wat in mijn ziel leeft, zal ik naar buiten brengen, aangezien dat met een groter lot verbonden is. Later zal men zeggen: 'En zo het was.' Ik voorzag het al lang. Ik was niet langer bang.…

ik ben nog steeds alleen maar toch ook met jou verbonden..... Kijk mij een keer aan in mijn ogen vertel mij wat je ziet Ik wil voor je blijven vechten jou laten gaan wil ik niet...... Telkens als ik jou ziet begin ik te blozen m`n hart klopt sneller m`n liefde voor jou wordt feller en feller!…

ze zegt het met een kus zo fluisterstil dat niemand weet wie zij was of is dat spreekt zij later uit een foto moet nog gemaakt zij stuurt dat zelf in een gedicht dat raakt het landschap trekt de hemel onstuitbaar aan met windkracht twaalf het doet de luchten vluchten wolkensluiers van de maan…

intens verbonden met alles om mij heen de druppel die de wolk verlaat de boom die mij zijn adem geeft ben ik meer dan het lichaam waarin ik woon…

De zwaan, boeiend, drijft als baken in zee waar ruimte thuis zal worden slag voor slag verliest zij de allerlaatste golf waar de blik op zijn zijn verdwijnt achter de dijk bijna uit het zicht rekt haar lange hals zich nogmaals terwijl een eenzame traan ver vliegt schikt ze haar veren rugslag heeft haar nooit geboeid…

Waar de drukte van alledag stilvalt en ik iemand in zichzelf zie keren, houdt alles op ogenblikkelijk val ook ik stil, heb ik geen plannen meer niet eens een lichaam ben ik niet meer op weg alleen nog de zacht trillende energie die liefde heet verbonden met het gezicht dat ik zie, zo mooi in balans met het leven Mens, ik houd van…

Ik zou me zo graag Gebonden willen weten In jouw omslag Niet als notities op een schouw Of als brieven in een la Zelfs niet als de bladzijden Van een paperback Die zo gemakkelijk los En dus verloren kunnen raken Maar gebonden, jij en ik Voor ik mezelf verliezen zal Uit droefenis om jou Daarom wil ik bij je zijn Om te voorkomen dat…

Vrijdag is het zover, dan worden wij in de "echt" verbonden. Samen verder als echtpaar, als man en vrouw! Met familie, kinderen en kleinkinderen, in kleine kring, geven wij elkaar een ring. 'n Ring zonder begin en eind, hopelijk tot de dood ons scheidt. Dankbaar dat wij elkaar vonden en weer samen een gedicht inzonden!…

daar waar eens twee werelden elkaar aanraakten ik alleen achterbleef omdat eigen benen niet de jouwe bleken bemerk ik in ’t verstilde van vergeet-mij-nietjes onze blijvende verbondenheid…

daar waar eens twee werelden elkaar aanraakten ik alleen achterbleef omdat eigen benen niet de jouwe bleken bemerk ik in ’t verstilde van vergeet-mij-nietjes onze blijvende verbondenheid…

als ik je weer zie maken we een praatje dat stemt me altijd blij want weet je ik herken mezelf in jou dat blijft me altijd bij in ons samenzijn delen we geluk en leed en ben ik even niet alleen waarmee ik wilde zeggen je bent een prettig mens we komen overeen…

Veertien is ze nu, En jij als moeder Bent stapelgek met haar, Ze pubert, dat is het hele verhaal, Maar voor een meid van veertien Eigenlijk volstrekt normaal - Zo graag houd je haar nog vast Terwijl je weet dat loslaten In blijvende verbondenheid Het maximaal haalbare is - Wees daar dan tevreden mee, Verbondenheid met haar die je…

En zo springen we van kamer naar kamer We verliezen het spoor de geur, het kloppen van ruisend bloed in ons hart de kleur van waar we werkelijk waren wie we werkelijk voelden in wie we onze cellen klonken de klank ook het luisterend genieten van hoe we ons overgaven werden wie we waren…

Zachtjes werd welkom gezegd En wij waren bereid Er was onderscheid noch tijd Niets hoefde weerlegd De scheiding in namen Kreeg betekenis en duur Warmte en onvoorspelbaar vuur Brengt ons zogezegd weer samen Jij kent en bent mijn pas Ondoorgrondelijk vervlecht In hoe het altijd was Jij die wanneer al en als is uitgelegd De dichter en…

Als mens ben je verbonden met het leven. Je bent er om dingen mee te maken, maar ook om iets moois, mee te geven. Ga er bewust mee om, want je bent niet voor niets op aarde gekomen. Foto Dick Voogd…

nodig om mij over de golven te laten gaan en in de tunnels van brekende golven daarmee één te zijn Ik heb nog veel tijd nodig om jou te ontvangen, onze kleuren met liefde te mengen tot iets nieuws van tweeën één te zijn Ik heb nog veel tijd nodig om samen te komen in de stations die ervoor bestaan om te leren dat we verbonden…

De raaf in de vlier houdt het langer vol dan ik om elkaars ziel te ervaren zonder te knipperen Wat is het nieuws dat ze bij mij komt halen wat is het dat ze mij brengt?…

gouden sleutels blinken op ons hart Kom binnen en speel, dans blindemannetje en raak tastend aan elkaars ziel…

Op de fiets kwam ik tot Poppel en Kleef, het buitenland Vrienden woonden in Gendt Ik kreeg stevige dijen en kuiten de school was in de stad de hogeschool in een andere stad Toen paste mijn wereld niet meer in een cirkel van een uur gaans maar in Amsterdam was het weer zoals in mijn kindertijd, alles dichtbij, de wereld groot genoeg…

van vaders stem in trage tijd reist hij naar het verleden van verre voorouders de oude wandelt met de doden met bedachtzame woorden vangt hij hun levens vroeger is dichtbij de oude mangoboom heeft weet van de mensen de verhalen en de geesten hij was altijd daar midden op het erf met trage behoedzame wortels van verbondenheid…

werkplaatsen opgetrokken in het land dat netjes gekamd hier en daar nog een puist laat zien Alles ordelijk gestapeld, confectie die me vrij laat om te doen wat ik wil doen, mijn vak, mijn plannen ondanks alles, met de hulp die ik nodig heb en cadeau gekregen, natuurlijk wil ik dat vieren, mijn leven en het ongewisse verschiet met hart en ziel…